menu

Hygiène de l'Assassin - Amélie Nothomb (1992)

Alternatieve titel: Hygiëne van de Moordenaar

mijn stem
3,87 (15)
15 stemmen

Frans
Humoristisch

186 pagina's
Eerste druk: Michel, Parijs (Frankrijk)

In 'Hygiëne van de moordenaar' komen enkele journalisten een gedrocht van een Nobelprijswinnaar Literatuur, Prétextat Tach, interviewen. Een voor een druipen ze af, het scherpzinnige paradoxale gescheld van de geïnterviewde wordt hen telkens te veel. Tot een journaliste opdaagt die zijn werk 'Hygiëne van de moordenaar', wél heeft gelezen.Vervolgens kan zij op gelijkwaardige wijze de verbale strijd met Tach aangaan. En dan komen er verrassende zaken, erg verrassende zaken, aan het licht...

zoeken in:
4,0
Er wordt hier volgens mij al veel te veel verklapt over het verhaal in de omschrijving. Dat zijn dingen die je beter nog niet weet alvorens het werkje te lezen.

Oona
Buiten ''Gods ingewanden'' is dit mijn favoriete boek van Amélie N.
Het eerste boek wat ik van haar las, was dit boek. Ik heb er nooit spijt van gehad Zeker een aanrader voor mensen die dit werk nog niet gelezen hebben

Dit was een boek dat ik moest lezen voor Frans - gekozen uit een lijst. Ik heb hem eerst in het Frans gelezen en dan in het Nederlands, zodat ik hem zeker zou begrijpen.
Het is namelijk nogal ingewikkeld. Het verhaal op zich niet, alles eromheen wel. De filosofische beschouwingen en de complexe gedachtegang van de schrijver vooral. Het is een heel boeiend en interessant boek, maar vaak moeilijk te volgen. In het Nederlands leest het als een trein en het boeiendste stuk is het laatste, met Nina. Het einde is heel onverwacht en het zou zo sterk zijn zonder dat ene absurde element.
Een aanrader als je graag nadenkt bij wat je leest en wel eens af wilt stappen van ofwel heroïsche ofwel doodgewone hoofdpersonages.

4,0
Kaltfunken schreef:
Er wordt hier volgens mij al veel te veel verklapt over het verhaal in de omschrijving. Dat zijn dingen die je beter nog niet weet alvorens het werkje te lezen.

Ik ben het helemaal met Kaltfunken eens met deze opmerking en ga een voorstel indienen om de plotomschrijving aan te passen. (Ik had die gelukkig niet gelezen voordat ik het boek gelezen en uit had.)

4,0
Geen gemakkelijk boek en geen ‘leuke’ litteratuur. Alles draait om de schrijver Prétextat Tach die eerder de Nobelprijs voor litteratuur heeft ontvangen, een aantal jaren terug met schrijven is gestopt en nu aan het eind van zijn leven bereid is om nog een paar interviews aan verslaggevers te geven. Hij laat zich daarin van zijn meest ongezeggelijke kant zien, wetend dat zij zijn boeken toch niet gelezen zullen hebben. Er ontstaat vervolgens een woordenstrijd tussen interviewer en geïnterviewde, waarbij geen van beiden weet van toe te geven. Tach stuurt de een na de ander dan de deur uit en ze vertellen vervolgens hun collega’s in het cafe aan de overkant hoe het interview met Tach verliep, daarbij ondersteund door de gemaakte geluidsopname. Die interviews, dat getikketak over en weer is uitstekend weergegeven, maar je vraagt je af waar dit toe zal leiden. Zonder spoilers te willen neerschrijven: Tach ontmoet vervolgens een jonge vrouwelijke verslaggever in wie hij ‘zijn gelijke’ vindt, waarna zaken een andere wending nemen. Een uitstekend boek en dat voor een debuut. Geen wonder dat het in de vorm van een toneelstuk het theater heeft gehaald en verfilmd werd.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:27 uur

geplaatst: vandaag om 08:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.