Dat Bruce Lee één van de meest iconische acteurs aller tijden is, is wel algemeen geweten. Wat bij het grote publiek echter minder is geweten, is dat hij ook veel essays en ander werk heeft geschreven. Het meeste gaat over Jeet Kune Do natuurlijk (de vechtsport die hij bedacht heeft), maar ook gevoeliger materiaal zoals poëzie was hem niet vreemd. In Artist of Life wordt er een poging gedaan om die verschillende aspecten van Lee tot één geheel te bundelen.
En dan krijg je dus een ietwat onevenwichtig overzicht waarbij niet altijd de goede keuzes worden gemaakt. Zo wordt er van één bepaald essay maar liefst 8 (!) versies gepubliceerd in het boek. John Little (die verantwoordelijk is voor de totstandkoming van het boek en tegelijkertijd ook één van de meest vooraanstaande bronnen is wanneer het op iets van het leven van de acteur aankomt) probeert dat dan nog wel te vergoelijken door te zeggen dat het interessant is om te zien hoe Lee in de loop der tijd nieuwe ideeën toevoegde, maar uiteindelijk zit je wel 8 keer hetzelfde essay te lezen met op zich weinig verschil tussen de verschillende versies. Stukken worden weggelaten, andere worden verplaatst maar de essentie blijft hetzelfde en eerlijk gezegd.. Zo'n interessant essay is het niet. Daar knelt dan ook het schoentje voor mij in dit boek, want hoewel Lee ongetwijfeld een interessant schrijver is, valt hij ook enorm veel in herhaling. Naar het einde toe wordt er nog een klein segment aan poëzie, brieven aan anderen en wat zelfreflectie over het acteur op zich zijn toegevoegd, maar ook dat weet het algemene niveau niet omhoog te krikken.
Little is één van de weinigen die volledig inzagerecht heeft gekregen van de Bruce Lee Estate met betrekking tot alles wat Lee ooit heeft neergepend. Het probleem daarbij is dat je werkelijk alles kunt gaan publiceren (en waarschijnlijk zit daar materiaal tussen waar Lee zelf niet tevreden mee was) en hier oogt het vooral als een mengelmoes. De essays zijn veel te herhalend en het loopt allemaal ook niet echt vlot in elkaar over. Hier had meer mee gedaan kunnen worden.
2.5*