Brieven van Wim Kan: 'Er Is Nog Zoveel Anders dan Dat theater' - Wim Kan (1989)

Nederlands
Verhalenbundel
Sociaal

81 pagina's
Eerste druk: Balans, Amsterdam (Nederland)

“In de bossen waarin ’s-avonds de wolven wonen”, zoals hij dat zelf omschreef, voelde Wim Kan zich het prettigst. Het isolement waar Kan bewust voor had gekozen, daar onvindbaar aan de voet van de Posbank, verscholen in de bergen bij Arosa, of afgegrendeld aan de Westeinderplas, maakte hem onbereikbaar voor de buitenwereld. Contacten liepen alleen via de telefoon en liever nog per brief. Kan’s dag begon met het schrijven van brieven. Hij hield ervan spontaan te reageren op wat hij gezien en ervaren had; woede en compliment, ontroering en aanmoediging gaf hij vorm in zijn correspondentie met tientallen mensen. Telkens weer gebruikt hij zinnen als “diep, diep, diep in het bos” of “veel goeds vanuit een stille wereld”. Telkens ontvlucht hij het theaterleven, de publiciteit, het netwerk van elkaar beloerende artiesten. ‘Er Is Nog Zoveel Anders dan Dat Theater’ is een kleine keuze uit de duizenden brieven die Wim Kan heeft geschreven. Het betekent opnieuw een ontmoeting met een man die zich in zijn dagboeken en brieven werkelijk heeft laten kennen. De brieven uit dit boek zijn gericht aan onder andere: Paul van Vliet, Godfried Bomans, Mary Dresselhuys, Ko van Dijk, Simon Carmiggelt, Bibeb en Jasperina de jong.