Ciao Sicilia - Marelle Boersma (2019)
Alternatieve titel: Vertrek #2
mijn stem
4 stemmen
Nederlands
Thriller
320 pagina's
Eerste druk: De Crime Compagnie,
Laren (Nederland)
Op het moment dat Anne de envelop in een brievenbus laat vallen, weet ze dat ze nooit meer terug kan. Haar werk als chocolatier, haar echtgenoot Benny en haar vriendschap met Daan, alles moet ze achterlaten. Haar leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Ze vertrekt naar het Italiaanse eiland Sicilië in de hoop dat ze daar nooit gevonden wordt...
0
geplaatst: 9 december 2021, 13:34 uur
Kennelijk is er een magazine (?) "Vrouwenthrillers" alwaar dit boekje vijf sterren scoorde. Misschien had ik er om die aanbeveling niet aan moeten beginnen. Ik heb immers ook wel eens op een boekenmarkt een boek toch maar niet meegenomen omdat er bij nadere bestudering een sticker op zat dat Oprah Winfrey hem aanbevolen had.
Maar ach, het is 2021 en deze hadden we van de straat gehaald. Dat ik door de liefde aan Italië gebonden ben (en enkele jaren terug ook zelf op Sicilië geweest ben) en een thriller op zijn tijd wel kan waarderen: vooruit maar.
Het leest vlot en het Siciliaanse stadje waarin een groot deel van het boek speelt, wordt aardig neergezet. Daarmee zijn de positieve punten wel benoemd. De criminele bagage van de hoofdrolspelers wordt lang vaag gehouden, maar niet op een nieuwsgierig makende manier. Het aantal slachtoffers dat valt en de veerkrachtige manier waarop daarmee omgegaan wordt (met name de man en de vader van de chocolaterie-dame) is, zelfs op een als mafioos bekend staand eiland volstrekt ongeloofwaardig, dat de familie Russo niet deugt zie je van een kilometer aankomen en het einde levert ook bepaald niet de gehoopte climax.
Een soort poor (wo)man's Saskia Noort. Of zo.
Maar ach, het is 2021 en deze hadden we van de straat gehaald. Dat ik door de liefde aan Italië gebonden ben (en enkele jaren terug ook zelf op Sicilië geweest ben) en een thriller op zijn tijd wel kan waarderen: vooruit maar.
Het leest vlot en het Siciliaanse stadje waarin een groot deel van het boek speelt, wordt aardig neergezet. Daarmee zijn de positieve punten wel benoemd. De criminele bagage van de hoofdrolspelers wordt lang vaag gehouden, maar niet op een nieuwsgierig makende manier. Het aantal slachtoffers dat valt en de veerkrachtige manier waarop daarmee omgegaan wordt (met name de man en de vader van de chocolaterie-dame) is, zelfs op een als mafioos bekend staand eiland volstrekt ongeloofwaardig, dat de familie Russo niet deugt zie je van een kilometer aankomen en het einde levert ook bepaald niet de gehoopte climax.
Een soort poor (wo)man's Saskia Noort. Of zo.
* denotes required fields.
* denotes required fields.