Night Shift - Stephen King (1978)

Fijne bundel weer van Stephen King. Alhoewel 'weer'; dit is de eerste gepubliceerde verhalenbundel van King, maar ik heb al enkele andere bundels gelezen en die waren stuk voor stuk meer dan de moeite waard. Over Night Shift kan ik hetzelfde zeggen.

Elk verhaal heeft wel iets. Ik las deze bundel in delen gedurende een maand of anderhalf en alleen I Am the Doorway en Night Surf (al was de link met The Stand wel leuk) zijn me niet echt bijgebleven. De rest heeft een stuk meer indruk gemaakt.
Een klein aantal verhalen had ik al eens gelezen, maar dan in het Nederlands. Inmiddels lees ik King gelukkig al enige tijd in het Engels (een wereld van verschil) en de reeds gelezen verhalen heb ik dan ook herlezen. Vooral Quitters Inc. maakte weer grote indruk. Een heerlijk plotverloop.
Ook The Boogeyman verloor niets aan kracht. Niet een verhaal met een bijster verrassend einde, maar daar wordt wel heerlijk naartoe geschreven. Dat geldt ook voor Strawberry Spring. Dat einde verraste mij wel en werd ook met veel vakmanschap tot stand gebracht.

De meeste verhalen hebben wel een horrortintje, wat je bij de 'oude' King sowieso veel meer ziet dan de hedendaagse King, die echt een ander gezicht heeft. The Last Rung on the Ladder heeft weinig met horror te maken en is meer drama, maar misschien wel mijn favoriet in deze bundel, al is het lastig kiezen. Knap hoe King hier al snel medeleven voor de twee hoofdpersonen weet te creëren en het einde raakte me echt. Het laatste verhaal, The Woman in the Room, heeft een soortgelijk thema en is ook erg sterk.
Verhalen als Trucks, Battleground, The Mangler en The Lawnmoner Man zijn wat meer gericht op over de top actie en behoren niet tot de beste verhalen in de bundel, maar zijn bij vlagen wel hilarisch en zijn op een bepaalde manier ook wel weer typisch King.
Leuk zijn de verwijzingen naar Salem's Lot. Jerusalem's Lot wordt twee keer als locatie gebruikt; vooral One for the Road vond ik een mooi suspenseverhaal.

Kortom: ik heb met veel plezier weer een verhalenbundel van de meester uitgelezen. Er zitten weer een paar topverhalen tussen en, zoals in alle bundels wel het geval is, ook een aantal verhalen die mij wat minder wisten te bekoren. Neemt niet weg dat een mooie score op zijn plaats is.

* * * *

In de loop der jaren heeft Stephen King een hele hoop aan kortverhalen geschreven. Die kwamen dan uit in tijdschriften en dergelijke. Nadat King wat succes begon te hebben als schrijver besloten ze om een aantal verhalen te bundelen en Night Shift was geboren. Het werd de eerste van vele verzamelbundels van King. Een reeks verhalen gespreid over bijna 10 jaar (Strawberry Spring kwam uit in 1968 en onder andere One for the Road kwam uit 1977) en bijna een halve eeuw later lag Metalfist 's avonds in zijn bed te griezelen.

Want sommige verhalen behoren tot het beste wat King heeft geschreven. Het probleem zich hem echter in het eerste verhaal, Jerusalem's Lot. Een verhaal dat nog niet eerder was gepubliceerd en overduidelijk gelinkt is aan Salem's Lot dat King in dezelfde periode schreef. Jerusalem's Lot is zo'n heerlijk verhaal dat eigenlijk bijna alles wat erachter komt minder goed aanvoelt. Sommige zijn ronduit slecht - al blijft King wel altijd een zekere kwaliteit behouden - en dat voel je vooral in bijvoorbeeld Night Surf. Leuk idee om dit te verbinden met The Stand, maar het is één van de minste verhalen uit King zijn carrière. Vervelende personages, een saai plot en het blijft maar wat voort kabbelen. Verder is dit natuurlijk een erg vlot lezend boekje. King heeft sowieso een heerlijke schrijfstijl en zeker in het begin van zijn carrière voelt zijn stijl nog geweldig fris aan. De kortverhalen zijn ook niet aan elkander gelinkt (ze linken in een aantal gevallen naar andere boeken van King maar niet in de zin dat je die gelezen moet hebben) en daardoor is dit zo één van die perfecte boeken om voor het slapengaan te lezen omdat je in korte stukjes kunt lezen.

Ondertussen zijn er al talloze van deze verhalen verfilmd en is Children of the Corn (waar de Nederlandse vertaling zijn titel vandaan haalt) uitgegroeid tot een heuse franchise. Niet zo'n fantastische reeks trouwens maar dat terzijde. Het bronmateriaal blijft echter, en dat is altijd het geval bij King lijkt me, beter en hier zitten toch een aantal erg leuke verhalen tussen. Alleen een beetje jammer dat dit niet over de gehele lijn zo fantastisch is, maar ik heb me er wel weer mee geamuseerd.

Dikke 3.5*