Na de dood van Jacques en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog op het einde van deel 7, is dit 8e deel (het slot-stuk) van de roman-cyclus les Thibault een epiloog waarin we leren hoe het de families Thibault en De Fontanin vergaat tijdens de oorlog. Het is duidelijk dat de pacifistische Roger Martin du Gard ons vooral de boodschap brengt dat oorlog alleen maar ellende brengt. De hoofdpersonen verharden, communiceren slecht met elkaar en zijn vooral met hun eigen situatie bezig.
Het boek vertelt met name het verhaal van Antoine, die tijdens zijn werk als arts aan het front een gasaanval heeft meegemaakt. Hij heeft hierdoor veel last van zijn longen en probeert langzaam te herstellen. Hij heeft zich jarenlang afgezonderd van Parijs, maar komt nu een paar dagen terug en ziet De Fontanins weer terug. Hij probeert de achterhalen wat de oorlog met ieder van hen heeft gedaan. Het 8e deel is hiermee minder politiek dan het vorige en is weer meer gericht op de familiegeschiedenis, doch duidelijk met een anti-oorlog ondertoon.
Na 2000 pagina's en 8 delen Thibaults kan ik alleen maar zeggen dat ik met heel veel plezier dit epos van Nobelprijs winnaar Roger Martin du Gard heb gelezen. Het is een roman-fleuve in de traditie van de 19e eeuwse Franse schrijvers, maar met een onmiskenbaar modernere schrijfstijl. De cyclus heeft na 100 jaar nog weinig kracht verloren en is een aanrader voor liefhebbers van de Franse literatuur!