La Sorellina - Roger Martin du Gard (1928)

Dit vijfde deel van de roman-cyclus Les Thibault leest als een detectiveverhaal. Antoine komt Jacques steeds verder op het spoor en reist uiteindelijk naar Zwitserland om hem te zoeken. Ieder hoofdstuk kom je dichterbij totdat hij uiteindelijk gevonden wordt. De uiteindelijke ontmoeting tussen de broers en alles wat daarbij onuitgesproken blijft, levert een aantal prachtige scènes op. Tussen het detectiveverhaal door spelen ook de de liefdesgeschiedenissen van Jacques en zijn relatie met vader Thibault. Hij heeft deze persoonlijke ervaringen gebruikt in La Sorellina. Antoine ontrafelt hierdoor bij het lezen van dit boek de nodige familiegeheimen. De verhaallijnen die Roger Martin du Gard hier uitzet, zijn duidelijk ter voorbereiding op latere delen van de cyclus. 

Het vijfde deel en net weer een andere insteek dan de voorgaande boeken, iets dat me bij het vierde deel ook al opviel. Nu is het een speurtocht (hoewel dat 'lezen als detectiveverhaal' dat -JB- eruit haalt iets te sterk verwoord is, maar ik snap wel waar het vandaan komt) met daarna een confrontatie. Vooral dat deel is mooi.
Hoe dan de geschiedenis is verwerkt in een verhaal (La Sorellina) is leuk bedacht maar ik vind de uitwerking wat mager omdat je leest via Antoine en die geeft ok direct commentaar erop. En het schiet ok niet echt op. Dat vindt Antoine in het boek ook, maar ik als lezer raak ook wat ongeduldig en dat is geen goed teken. Er valt als lezer eigenlijk niets te ontdekken. Ik had liever dat hele verhaal los gehad met daarna allicht wat bespiegelingen erop. 3,5*.