menu

De Karpersimulator - Erik Menkveld (1997)

mijn stem
geen stemmen

Nederlands
Gedichtenbundel
Psychologisch

44 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)

In deze debuutbundel beschrijft Menkveld een wonderlijke wereld, waarin vanillevla in bloei staat en mensen en fruit elkaar de liefde kunnen verklaren. In de gedichten identificeert Menkveld zich op een verrassende manier met andere mensen of dingen, waarbij hij zich bedient van eenvoudige taal en ongecompliceerde beelden. In het eerste gedicht, 'Even', vraagt hij de lezer om zijn gebruikelijke denkwereld drastisch uit te breiden met niet te bevatten gedachten: 'Ga maar even zitten / denken aan zeer bepaald / maar willekeurig zand / ergens in de aarde, / een verloren compositie / van Anonymus, gevaar / dat iemand liep in 1860, / alle lucht die Coltrane / ooit heeft ingeademd'. En in het tweede gedicht ('Oude boxer') identificeert Menkveld zich niet alleen met een oude boxer, wat op zich al wonderlijk is, maar ook met voorwerpen. In het gedicht 'Laatste bezoek' beschrijft Menkveld het sterfproces van een oude vrouw. De ik-persoon die haar voor de laatste keer komt opzoeken beseft dat er een deel van hem zal verdwijnen als zijn moeder eenmaal dood is. In de gedichten van 'De karpersimulator' weet Menkveld zich ook op bijzondere wijze te verplaatsen in de natuur. Hij doet dit op zo'n manier dat bijvoorbeeld een zomerlinde een eigen belevingswereld blijkt te hebben en, wanneer hij meent niet bekeken te worden, van zijn plek weg wil stappen. Ook in andere gedichten komt Menkveld verrassend uit de hoek. Zo hoopt een onontdekt voorwerp ooit nog eens gevonden te worden en is in een ander gedicht een wandelaar verbonden met de dieren in het bos waarin hij loopt. In het gedicht 'Strand'bedenkt Menkveld zich hoe het zand zich moet voelen onder het lichaam van een mooie, zonnebadende vrouw en in het gedicht 'Hinniken' voert een paard het woord. Muziek speelt een belangrijke rol in Menkvelds bundel. Hij heeft een reeks van vier gedichten gewijd aan muziekstukken van verschillende componisten.Telkens laat hij personen aan het woord die indirect betrokken zijn bij het muziekstuk: zo laat hij een architect aan het woord die een gebouw in Florence ontwierp waaraan de componist Dufay een motet heeft gewijd. De architect is niet erg verheugd over Dufay's werk in het gedicht 'Nuper Rosarum Flores (Dufay). En in een gedicht 'Intieme brieven (Janáček)', over de kamermuziek van de componist Janáček, laat hij diens muze, aan wie het stuk 'Intieme brieven' is opgedragen aan het woord. In het laatste gedicht van de reeks is het tenslotte de dichter zelf, die zich vereenzelvigt met de muziek van Skrjabin. Het ongewone perspectief dat Menkveld in zijn muziekgedichten kiest, komt ook in andere gedichten tot uiting. Het gedicht 'Lego', bijvoorbeeld, gaat over de jeugd van de dichter. Maar in plaats van zijn herinneringen direct te beschrijven, komen ze slechts terloops aan bod en blijkt het uiteindelijk lego te zijn die hem doen terugdenken aan zijn kindertijd. En in het gedicht 'Belichter' blikt een man terug op zijn glorietijd in het circus.Nu hij oud is en niet meer kan optreden zorgt hij voor de belichting van de nieuwe circusacts. Hij lijkt enigszins jaloers te zijn op de nieuwe lichting van het circus en vindt alsnog een manier om zichzelf tot een van de belangrijkste onderdelen van de show te maken.

Er zijn bij dit boek nog geen berichten geplaatst.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:48 uur

geplaatst: vandaag om 07:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.