Ambivalent
‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ vertelt het verhaal over Kya, een zoals ik haar liever noem ‘dochter van het moeras’. Ze is als kind door haar moeder en overige gezinsleden verlaten. Haar vader, oorzaak van al het weglopen, vertrekt als laatst. In een tijd en omgeving waar discriminatie en achterklap hoogtij vieren wordt Kya volwassen, geholpen door de donker gekleurde Jumpin’ en zijn vrouw Mabel.
Hiernaast zijn er nog twee mannen waarmee Kya een relatie zal krijgen, mannen die ze van jongs af aan kent. Een van hen wordt in de Proloog dood op een strand aangetroffen. Kya wordt beschuldigd van zijn dood, om en om het verleden en heden wordt de toedracht duidelijk.
Delia Owens is behalve auteur van deze roman biologe, dat zal verklaren waarom zij zoals
Shaky aangeeft enerzijds de natuur op ongeforceerde wijze weet te verweven met de gebeurtenissen in ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’. Anderzijds zijn andere delen van dit boek wat mij betreft veel minder soepel weergegeven waarbij ik in grote lijnen de mening van
Pleun deel. Hoe te stemmen op een boek waar ik ambivalent over ben? Wat geeft de doorslag in mijn waardering?
Voor mij werden werkelijk nergens de natuurbeschrijvingen teveel juist omdat het zo naturel verweven is met de overige teksten. Ik dacht toen voor de zoveelste keer benoemd werd dat Kya het allemaal alleen moest doen ‘minder is toch echt meer’ en hoeft er al helemaal geen uitleg bij. Ongeloofwaardigheid zoals
Pleun aangeeft komt niet alleen veel te veel voor, die is m.i. te danken aan wel geforceerd beschreven situaties. Ik heb zelfs het idee dat er meerdere auteurs aan het woord zijn.
De
rechtszaak is voor mij dan wel weer geloofwaardig weergegeven.
En dan, totaal onverwacht spelen mijn emoties in de laatste hoofdstukken toch nog een rol.
Twee keer ontroering, wanneer achtereenvolgens Jumpin’ sterft en Kya getroost wordt door Mabel, en kort erna Kya zelf sterft en Tate haar vindt. En tevredenheid bij het vinden van de ketting met de schelp: ik wist het! Mee kunnen gaan in de onterechte vrijspraak.
Kennelijk deed ondanks mijn irritaties het verhaal mij meer dan ik doorhad. Hierdoor weegt mijn waardering positief meer door.
3,5*