menu

Where the Crawdads Sing - Delia Owens (2018)

Alternatieve titels: Het Moerasmeisje | Daar Waar de Rivierkreeften Zingen

mijn stem
3,91 (43)
43 stemmen

Engels
Avontuur

384 pagina's
Eerste druk: G.P. Putnam's Sons, New York (Verenigde Staten)

In Barkley Cove, North Carolina, gaan al jarenlang geruchten over het moerasmeisje. Ze is wild. Men wil niets van haar weten. Kya is opgegroeid in het moeras. Hier voelt ze zich thuis. De natuur is haar leerschool. Dan komt de tijd dat ze ernaar verlangt lief te hebben. Twee jonge mannen uit de stad raken gefascineerd door haar schoonheid, Wanneer een van hen dood wordt gevonden, valt de verdenking onmiddellijk op Kya.

zoeken in:
avatar van Abubakari
4,0
Nou nou, topboekentijd! Na het geweldige de Ontembaren gelijk nog een geweldig boek.

Kya woont met haar drankzuchtige en geweldddadige vader, haar moeder en haar broers en zussen in een hut in een moeras in North Carolina. Eén voor één slaan haar gezinsleden op de vlucht voor haar pa, totdat alleen Kya en pa nog over zijn. Na een tijd verdwijnt ook pa en moet Kya het alleen zien te rooien in het moeras.

De langere hoofdstukken waarin het leven van Kya tot de fatale nacht in 1969 waarop een lijk in het moeras gevonden wordt beschreven wordt wisselen af met kortere hoofdstukken waarin onderzoek gedaan wordt naar de dood van de jongeman die in het moeras gevonden wordt. Langzaam maar zeker komen de verhaallijnen bij elkaar en samen vormen ze een onvergetelijk indrukwekkend en prachtig geschreven drama. Spanning, een mysterie, overleven in de natuur, vervreemding en de pijn van eenzaamheid en teleurstelling (je zou een loodzwaar boek verwachten, maar dat is het niet), liefde voor de dieren, planten, en de complete natuur en een prachtig slot in een lekker tempo verteld maken dit een geweldig boek.

avatar van Shaky
4,5
Why should the injured, the still bleeding, bear the onus of forgiveness?


Prachtig boek waarin isolement, eenzaamheid, discriminatie, de natuur en de liefde prominente rollen spelen. Ik sluit me dan ook volledig aan bij Abubakari over Where the Crawdads Sing.

Wat ook absoluut niet vergeten mag worden zijn de soms werkelijk prachtige zinnen die in dit boek voorkomen:
Kya laid her hand upon the breathing, wet earth, and the marsh became her mother.
Autumn leaves don’t fall; they fly. They take their time and wander on this, their only chance to soar
Die manier waarop natuur constant op ongeforceerde wijze verweven is met de gevoelens en gebeurtenissen.... Genieten hoor dit. 4,5*.

avatar van Pleun
3,0
Doorgaans heb ik een licht wantrouwen als een boek een bestseller is. Soms blijkt dat achteraf niet terecht te zijn, en kan ik het enthousiasme begrijpen. Maar het gebeurt vaker dat een bestseller mij tegenvalt. Een hype die de verwachtingen niet waarmaakt. Bij Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens is het laatste helaas een beetje het geval.

De cover en de titel van de Nederlandse editie vind ik mooi. Wanneer je erop let dan valt op dat uitgevers vaak kiezen voor opvallende covers, met felle kleurtjes. Die springen in het oog en dat is natuurlijk wat je wil als er een boek moet worden verkocht. Een eerdere uitgave van het boek kreeg de titel Het moerasmeisje. Een tikkeltje fantasieloos maar ook hier was er waarschijnlijk een commercieel motief. Er zijn veel boeken met het woord 'meisje' in de titel, waarschijnlijk omdat deze boeken gericht zijn op een bepaalde doelgroep: vrouwelijke lezers. Als man zou ik bijvoorbeeld een titel als Het bloemenmeisje of Het moerasmeisje niet snel oppakken.

Gezien het voorgaande had ik al een vermoeden dat Daar waar de rivierkreeften zingen niet mijn kopje thee zou zijn. Dat blijkt ook te kloppen. De personages in het boek komen voor mij niet echt tot leven. De narigheid die het moerasmeisje Kya overkomt is zo enorm dat het een beetje karikaturaal wordt. Haar gedachten, keuzes en zelfverkozen isolement komen op mij ook niet altijd geloofwaardig over. Er is een boek over een jongen die wordt opgevoed door wolven als ik het goed heb. Kya wordt in feite opgevoed door het moeras waar zij in leeft. Ik kan mij daar maar lastig in verplaatsen, omdat het zo bizar is.

Daar waar de rivierkreeften zingen wordt geprezen om de mooie beschrijvingen van de natuur. Owens was in haar werkzame leven biologe en dat is duidelijk te merken. Deels kan ik meegaan in de lof, maar er is ook een overkill aan natuurbeschrijving. Bij de zoveelste rode reuzenkuifparkiet denk ik..nu weet ik het wel.

Verder vind ik dat het verhaal weinig subtiel is. De parallellen die de schrijfster trekt tussen de dierenwereld en de gedragingen van mensen liggen er nogal dik bovenop. Sommige beschrijvingen zijn daarentegen wel origineel, zoals het gedrag van vuurvliegjes.

De schrijfstijl vind ik verder niet bijzonder. Er wordt veel uitgelegd, wat ik meestal niet erg waardeer in boeken. Ook de neiging tot het zoetsappige is iets waar ik niet voor warmloop.

Thema's die ik uit het boek haal zijn onder andere de onbetrouwbaarheid van liefde, eenzaamheid en vooroordelen. Kya wordt door inwoners van het naburige dorp met de nek aangekeken, omdat zij haar zien als minderwaardig. Ook dit thema wordt niet erg subtiel uitgewerkt. De dorpelingen zijn in feite proleten en Kya is een heel begaafd meisje. Zij kan uitstekend observeren, natuur beschrijven en schilderen en heeft ook nog eens een mooi koppie en een zuiver innerlijk. Tel uit je winst. Dat het hebben van vooroordelen verkeerd is hoef je bijna niemand meer te vertellen denk ik, maar misschien denkt Delia Owens daar anders over.

Het einde van het boek komt op mij over of het een beetje is afgeraffeld en het slot is voor mij niet verrassend. Maar op dat moment had ik mijn interesse in het verhaal allang verloren.

Dus tsja, hoe moet ik zo'n boek waarderen. Veel lezers zijn erg lovend, wat ik niet goed begrijp. Misschien behoor ik niet tot de doelgroep, of vergelijk ik teveel met boeken die ik qua diepgang en psychologie wel goed vond. Het verhaal vind ik sympathiek, de biologische invalshoek ook, maar de uitwerking is voor mij gewoon te simplistisch.

3 sterren

avatar van psyche
3,5
psyche (crew)
Pleun
Hoewel ik niet alles wat je schrijft zo herken, ik ben ook pas op pagina 57, vind ik evengoed je mening het lezen waard. Ben benieuwd waar ik uiteindelijk op uitkom.

avatar van psyche
3,5
psyche (crew)
Ambivalent

‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ vertelt het verhaal over Kya, een zoals ik haar liever noem ‘dochter van het moeras’. Ze is als kind door haar moeder en overige gezinsleden verlaten. Haar vader, oorzaak van al het weglopen, vertrekt als laatst. In een tijd en omgeving waar discriminatie en achterklap hoogtij vieren wordt Kya volwassen, geholpen door de donker gekleurde Jumpin’ en zijn vrouw Mabel.
Hiernaast zijn er nog twee mannen waarmee Kya een relatie zal krijgen, mannen die ze van jongs af aan kent. Een van hen wordt in de Proloog dood op een strand aangetroffen. Kya wordt beschuldigd van zijn dood, om en om het verleden en heden wordt de toedracht duidelijk.

Delia Owens is behalve auteur van deze roman biologe, dat zal verklaren waarom zij zoals Shaky aangeeft enerzijds de natuur op ongeforceerde wijze weet te verweven met de gebeurtenissen in ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’. Anderzijds zijn andere delen van dit boek wat mij betreft veel minder soepel weergegeven waarbij ik in grote lijnen de mening van Pleun deel. Hoe te stemmen op een boek waar ik ambivalent over ben? Wat geeft de doorslag in mijn waardering?

Voor mij werden werkelijk nergens de natuurbeschrijvingen teveel juist omdat het zo naturel verweven is met de overige teksten. Ik dacht toen voor de zoveelste keer benoemd werd dat Kya het allemaal alleen moest doen ‘minder is toch echt meer’ en hoeft er al helemaal geen uitleg bij. Ongeloofwaardigheid zoals Pleun aangeeft komt niet alleen veel te veel voor, die is m.i. te danken aan wel geforceerd beschreven situaties. Ik heb zelfs het idee dat er meerdere auteurs aan het woord zijn.
De rechtszaak is voor mij dan wel weer geloofwaardig weergegeven.

En dan, totaal onverwacht spelen mijn emoties in de laatste hoofdstukken toch nog een rol. Twee keer ontroering, wanneer achtereenvolgens Jumpin’ sterft en Kya getroost wordt door Mabel, en kort erna Kya zelf sterft en Tate haar vindt. En tevredenheid bij het vinden van de ketting met de schelp: ik wist het! Mee kunnen gaan in de onterechte vrijspraak.

Kennelijk deed ondanks mijn irritaties het verhaal mij meer dan ik doorhad. Hierdoor weegt mijn waardering positief meer door.

3,5*

avatar van devel-hunt
4,0
Een mooi boek, een bestseller, wat niets hoeft te zeggen, het koste maar €10,-, dus toch maar gekocht tegelijkertijd met een paar andere boeken, waarom niet, spijt heb ik er niet van gehad, een ware page turner, leest lekker weg, een mooi verhaal, hoe iemand die afwijkt al snel verdacht en gewantrouwd wordt, je hoort er niet bij want je bent anders, het verhaal van het moerasmeisje, meeslepend en goed geschreven, in deze tijden van overbevolking zou je soms bijna jaloers worden op haar natuurlijke manier van leven, maar dat terzijde

Gast
geplaatst: vandaag om 14:09 uur

geplaatst: vandaag om 14:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.