menu

Paris-Austerlitz - Rafael Chirbes (2016)

mijn stem
3,00 (5)
5 stemmen

Spaans
Psychologisch

153 pagina's
Eerste druk: Anagrama, Madrid (Spanje)

Een jonge schilder uit de gegoede, linkse, middenklasse van Madrid kijkt terug op zijn verhouding met Michel, een wat oudere arbeider, in Parijs. Zelf was de schilder op de bonnefooi naar Parijs gegaan om zich los te maken van zijn familie. Michel biedt hem zijn bescheiden onderkomen, zijn bed en zijn liefde. Onbezorgd en gelukkig zijn ze samen. Tot de tegenstellingen toch te groot blijken: afkomst, opvoeding en leeftijd gaan in de weg zitten, en aan de onschuld komt een eind. En nu ligt Michel, die de jongeman redde van de eenzaamheid en hem zijn trots teruggaf, in het ziekenhuis. Ingedikt tot het uiterste, schreef Chirbes met Paris-Austerlitz een pijnlijke intense, korte roman over de liefde.

zoeken in:
avatar van mjk87
2,0
Dit is simpelweg mijn boek niet. Gelukkig was het niet al te lang en in 2 keer op en neer naar werk met de trein was het al uit. Chirbes probeert vooral heel erg een sfeer en gevoel neer te zetten. Ik zie de letters, maar het gaat nooit leven. Dar is verder geen verklaring voor anders dan dat deze schrijver me niet ligt (of de vertaling gewoon niet leeft). In het tweede deel komt er iets meer ontroering, maar echt boeien deed dit boek me nergens. Enkel de flash backs waar Chirbes meer verhalend wordt en minder op sfeer en emotie speelt is hij echt stukken beter en dat zijn veruit de leukste pagina's. Helaas is dat nog geen 15% van het boek. 2,0*.

avatar van eRCee
1,5
mjk87 is met zijn twee sterren nog te mild voor het boek. Als je een student in één van de talrijke cursussen 'creative writing' zou vragen om een tekst te schrijven die zo clichématig mogelijk het romangenre nadoet, dan kom je op zoiets uit als Paris-Austerlitz. Tel maar mee: het is een terugblik van de hoofdpersoon op een stukgelopen relatie, de vroegere geliefde ligt op zijn sterfbed, er speelt heel vaag iets van een tweede generatie oorlogstrauma, er is sprake van een onhebbelijke stiefvader, de relatie tussen de protagonist en zijn moeder is slecht, oja, het gaat om een kunstenaar die als buitenlander in Parijs woont, de relatie zelf is gedoemd vanwege zowel een socio-economische kloof als een leeftijdsverschil (van bijna 30 jaar) en dan is er nog een ziekte waar de eerder gesuggereerde student ongetwijfeld kanker van had gemaakt maar Chirbes zette dit boek op in 1996 dus het betreft AIDS. Blijkbaar heeft de schrijver de tekst zeer lang terzijde geschoven (om overduidelijke redenen, het is namelijk volstrekt ondermaats), maar het in het jaar van zijn dood toch nog voltooid en door zijn erven laten uitgeven. Helaas ontbreekt enige verantwoording in het boek dus tast ik verder in het duister over het hoe en waarom. Baal er wel van want ik had me heel bewust voorgenomen eens een tweede roman van Chirbes te proberen en met deze postume uitgave voel ik me zwaar bekocht.

(Tzum vindt het wel goed.)

4,0
Sorry, eRCee, maar deze keer deel ik je mening absoluut niet. Ik vind je commentaar zelfs wat onheus. Ten eerste kan de realiteit soms beangstigend cliché zijn, en ten tweede vond ik de benadering van het centrale thema op een aantal punten juist helemaal niet zo cliché. Ik las op de achterflap een treffend commentaar uit El Mundo: "Intens, direct, nietsontziend. Niet eerder trok Chirbes zo ver de jungle van de passie in. Hij laat ons sprakeloos achter." En uit LIRE: "Aangrijpend door zijn poëtische en [tegelijkertijd] ontstuimige passie." Ik zou het misschien wel "poëtisch realisme" noemen. Mij heeft het alleszins aangegrepen. En het "ontbreken van een verantwoording" staat de intrinsieke waarde van een roman toch niet in de weg?
De reactie van mjk87 is in eerste instantie natuurlijk heel subjectief, maar de zogenaamde flash backs nemen volgens mij toch een heel stuk meer in beslag dan 15%, dus moeten er ook voor hem toch wel heel wat "leuke pagina's" geweest zijn...

avatar van eRCee
1,5
Je moet me nog even uitleggen wat er onheus is aan mijn bericht?

4,0
Ik vond enerzijds je verwijzing naar studenten "creative writing" en anderzijds je opmerking over Chirbes' voltooiing van het werk in het jaar van zijn dood eigenlijk een beetje onnodig scherp en smadelijk verwoord, en daarom gebruikte ik het woord "onheus", maar no offense, ik wil zeker niet op dat woord focussen, hoor! Integendeel, ik zou graag dieper willen ingaan op deze roman.

avatar van eRCee
1,5
O ik voelde me niet beledigd hoor, meer in het licht van een ander iets wat er speelt (waarover misschien later/elders nog wel meer).
Mijn recensie is erg scherp want ik voelde me bekocht door het boek. Op basis van de inhoud van de roman. Waarbij je dan bepaalde ideeën kan hebben bij de wijze waarop het is uitgegeven, maar dat is inderdaad verder speculatief en geen valide kritiek in zichzelf.
Ik weet niet of ik inhoudelijk nog veel meer op te merken heb dan ik in mijn recensie heb gedaan. Voor mij is het een flauw samenveegsel van alle denkbare romanclichés.

4,0
Bedoel je dat de inhoud zelf (de thematiek) je niet beviel, of de manier waarop Chirbes die behandelt? De reden dat ik reageerde op jouw kritiek van clichés, is namelijk dat ik voortdurend het gevoel had dat deze roman heel persoonlijk geladen was, en daardoor juist niét cliché. Ik had het gevoel dat de persoon en de gevoelens van Chirbes zelf afwisselend in verschillende personnages verborgen zitten, zelfs zodanig dat naar mijn gevoel ook met de ik-figuur geen jonge twintiger aan het woord was, maar eerder iemand met de levenservaring van een vijftiger! In de roman vertelt een twintiger in de ik-vorm over een vreemde vijftiger, maar in werkelijkheid zijn de rollen wellicht omgekeerd...

avatar van eRCee
1,5
ThomasVV schreef:
[...] dat ik voortdurend het gevoel had dat deze roman heel persoonlijk geladen was, en daardoor juist niét cliché. Ik had het gevoel dat de persoon en de gevoelens van Chirbes zelf afwisselend in verschillende personnages verborgen zitten, [...]

Dat zou best kunnen, maar in welk opzicht maakt dit het dan een betere roman als het eindresultaat afgezaagd overkomt?

4,0
Vanaf het ogenblik dat ik voel dat er een sterke persoonlijke lading is, word ik vaak ook zelf persoonlijk betrokken, en dan is het voor mij niet meer cliché of afgezaagd... Met name de manier waarop alle personnages een beetje door elkaar lopen en in elkaar overgaan (ondanks de ik-persoon), vond ik wel mooi...

4,0
Hier een lukraak voorbeeld:

Het kon niet anders dan dat ze zich [in dat café] afvroegen wat zo iemand als ik te zoeken had in dat duistere labyrint waarin Michel de laatste maanden de weg was kwijtgeraakt. De goedgeklede knaap die met de dronken arbeider Michel optrekt. Die zuiplap Michel neukt. Die hem daar ongetwijfeld voor betaalt, omdat hij een rijke viezerik is die opgewonden raakt van randfiguren. Zulke lui heb je. Ze snuffelen rond in de metrotunnels en langs de kademuren. De katholieke santenkraam grossiert in dit soort perverse geesten. [de ik-persoon is wel een jezuïeten-product, maar zelf natuurlijk geen jezuïet, een 'knaap', maar zelf de zogenaamde viezerik!] Dat je opgewonden raakt van andermans armoe, probeert nog een smeulend restje door nederlagen bijna opgebrande energie te ontdekken en dat dan wilt opslorpen, je die vonken toe-eigenen, dat is toch ziekelijke liefdadigheid. Al denk ik dat de redenering van de stamgasten een stuk eenvoudiger was: die verklikker die aan Michel klit om ons te bespioneren.

Ik vind dit echt knap, eRCee! Chirbes brengt je in de meest tegengestelde geesten en gevoelens tegelijkertijd, en zet de dingen op hun kop, maar blijft toch zo menselijk, herkenbaar en authentiek!

4,0
ThomasVV schreef:
Ik vind dit echt knap, eRCee! Chirbes brengt je in de meest tegengestelde geesten en gevoelens tegelijkertijd, en zet de dingen op hun kop, maar blijft toch zo menselijk, herkenbaar en authentiek!

Een treffende omschrijving hiervan vond ik toevallig in de recensie van Dirk Leyman in DeMorgen:
Chirbes zorgt voor een spitsvondig reliëf, alsof hij een palimpsest aanlegt.

DPG Media Privacy Gate - demorgen.be

avatar van eRCee
1,5
Een wat? Ik heb het woord 'palimpsest' inmiddels nagezocht, maar dan nog begrijp ik het niet echt. Geen geslaagd beeld dus.

4,0
Palimpsest is oorspronkelijk een term uit de codicologie, maar wordt ook soms als metafoor in andere contexten gebruikt, bijvoorbeeld in de archeologie, voor een vindplaats waar in meerdere perioden bewoners dezelfde bodemlaag gebruikten, waardoor de sporen stratigrafisch door elkaar lopen. Ik vond die metafoor mooi aansluiten bij he gevoel dat Chirbes mij gaf in Paris-Austerlitz.
Maar je blijft intussen blijkbaar wel onverminderd 'scherp', eRCee...

avatar van eRCee
1,5
Klopt ThomasVV, je trekt aan een dood paard (het dode paard ben ik dan in dit geval), dus ik hou er verder over op.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:42 uur

geplaatst: vandaag om 20:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.