Zeehond Graag - Marjoleine de Vos (2000)
Nederlands
Gedichtenbundel
Psychologisch
38 pagina's
Eerste druk: Van Oorschot,
Amsterdam (Nederland)
Het eerste woord van deze bundel is 'Geluk'. In het openingsgedicht zit het geluk zit aan tafel, met vrienden, zoals een gezin. Zoveel geluk in een gedicht (het woord staat er vijf keer in) is onwaarschijnlijk zonder een keerzijde en die is er dan ook: de kinderloosheid. Marjoleine Vos stelt het geluk voor als een persoon (man of vrouw?) en een dergelijke personificatie past ze ook toe in andere gedichten, zoals 'Mevrouw Despina' - een evenknie misschien van het beroemde Poolse poëtische karakter Meneer Cogito (in het leven geroepen door Zbigniew Herbert). Over het gemis aan kinderen staan meerdere gedichten in de eerste afdeling. Ze zijn geschreven in parlando-achtige gedichten met veel alliteratie en droge constateringen. Een uiterst ongebruikelijk gedicht over koken en voedsel is 'Kooklust': erotisch, met sappige verwijzingen naar lichaam en seksualiteit. In het gedicht 'Nu en altijd' wordt het thema vergankelijkheid besproken. De beginregel van het gedicht is typerend. Het lijkt een variatie op het gezegde 'Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd' of 'Een dag niet geschreven is een dag niet geleefd'. Daarna volgt een opsomming van slordige herinneringen aan geuren en minieme gebeurtenissen, terwijl de belangrijke personen en zaken vergeten zijn: wel het tikken van oma's wekker, niet haar stem wordt nu nog herinnerd. De remedie ligt in het herhalen, opschrijven, bezingen van alles wat herinnerd moet worden.