Heart-Shaped Box - Joe Hill (2007)

Joe Hill is de zoon van Stephen King.

ben bezig in het boek.
ben nog in het begin maar vind het wel tof tot dusver.

dit boek leest goed weg, het is spannend, en dusdanig geschreven dat je in je gedachten de beelden erbij ziet. Dit zou een fantastisch boek zijn om te verfilmen, met veel enge momenten erin. De schrijfstijl is erg aangenaam.

onvoorstelbaar. De king of horror heeft een zoon die minstens even goed schrijft als de vader. In twee dagen tijd had ik dit boek uit; ik kon het geen moment wegleggen: leest enorm vlot, raast als een trein en het is spannend van begin tot eind. Het is ook enorm filmisch geschreven en dan ook geen wonder dat men al aan een script bezig is: denk dat dit een aardige film met veel schrikmomenten gaat opleveren. Geen twijfel dat dit boek vorig jaar een van de bram stoker awards heeft binnengehaald. Ik ben onmiddellijk fan van deze Joe Hill en hopelijk is ie zo productief als zijn vader. Laat het volgende boek maar komen

Inderdaad...zo vader, zo zoon. Erg van genoten, goed geschreven en bij vlagen ook echt spannend en eng. Erg goed.

Als Joe Hill de zoon van Stephen King is dan is gewoon een kopie van pa, niet heel erg sterk voor een debuut. Vond het soms over de top gaan. Niet echt een verhaal dat ik nou nog eens ga lezen.

Redelijk. Het tempo zat er wel in en het hoofdpersonage was wel interessant maar echt spannend word het nergens. Het dit- ken -ik -al gehalte is erg hoog.

Ja, zoon van...lukt meestal niet zo.

hoewel niet echt spannend, vond ik dit boek toch de moeite waard. het verhaal vond ik erg knap geschreven, de ene plottwist na de ander, maar om nou te zeggen dat ik het verschrikkelijk eng vond.... dat niet.
3.5*

Leuk verhaal om een pulphorrorfilm van te maken, maar verteltechnisch stelt het niets voor. Van enige spanning is nauwelijks sprake en er wordt wel erg veel onzin bij gehaald om de boel op de rails te houden.
Niet aangenaam om te lezen, dertien in een dozijn-griezelboekje. Vooral erg sfeerloos.

Schitterend boek en ook erg orgineel. Dikke pluim.

Toch een kleine tegenvaller, mijn kennismaking met Joe Hill. Ik verwachtte nog best wel wat van Heart-Shaped Box en was erg benieuwd wat de zoon van Stephen King op papier wist te zetten. Tussen vader en zoon zijn zeker overeenkomsten te vinden, maar het verschil is nog wel erg groot. Dat is natuurlijk ook begrijpelijk en het is niet eerlijk om Hill daar ook op af te rekenen. Hij heeft wel duidelijk zijn eigen stem en die is niet verkeerd, maar aan het verhaal zelf schort wel het een en ander.

Het begint vrij sterk met een aantal spannende pagina's en de introductie van het occulte. Daarna gaat het helaas al vrij rap over de top en is het occulte te nadrukkelijk aanwezig, waardoor het nooit echt spannend of eng meer wordt. De mix van vaart en karakterontwikkeling was wel erg fijn. De hoofdpersonen zijn prima neergezet, net zoals paps dat kan. De plot valt al wel snel wat tegen. Sommige confrontaties tussen Jude, Georgie en Craddock zijn helemaal niet verkeerd, maar vaak is het gewoon teveel over de top, waardoor het echt aan impact verliest.
Zo erg origineel vond ik het verhaal overigens niet. Al vrij snel gaat de plot richting een City of Masks (Daniel Hecht) idee en dat boek toont aan dat dat soort plots echt beter uitgewerkt kunnen worden. De spanning in Heart-Shaped Box zit 'm vooral in het begin, terwijl Hecht dat veel langer vast wist te houden. Gelukkig houden de hoofdpersonen Heart-Shaped Box nog interessant. Ik had wel te doen met die twee. Hill zet ook nog wel een aardige sfeer neer gedurende het verhaal, maar dat helpt hij te vaak vakkundig om zeep door Craddock als iets te menselijks neer te zetten. Op het einde doet Hill dat ook, maar daar werkt het wat beter en komt er toch nog iets van spanning terug. Het is wel erg zoet allemaal, maar uiteindelijk is het einde wel een hoogtepuntje.

Het gebrek aan suspense breekt Heart-Shaped Box mijns inziens toch wel op. Het is geen slecht boek, maar in het genre zijn dit soort plots echt veel beter aangepakt. De hoofdpersonen zijn goed, helaas valt de plot echter tegen.

* * *

Als groot fan van Stephen King had ik zowat een jaar terug geen idee dat Joe Hill een zoon van hem was, totdat ik het op het wereldwijde web las. Zwart Hart is zijn debuut en ik moet zeggen dat ik de stijl erg prettig vindt om te lezen, net als zijn vader. Het boek is spannend, leest als een trein, maar gaat hier en daar flink over de top in scenes die ik werkelijk onnodig vond. Neemt niet weg dat ik elk vrij moment wilde lezen en dat kunnen maar een paar schrijvers bij mij, waaronder King, Coben en Gerritsen. Hill zal zijn weg nog moeten vinden naar mijn hart toe, want geheel overtuigd ben ik niet, ook niet geheel negatief. Daarom geef ik dit (toch wel verrassende) boek 3,5 *

Prima boek, goed verhaal met een griezelige achtergrond. Niet iets voor de pure horrorfan denk ik. Daarvoor is de griezel te vaak op de achtergrond. Wat overblijft is een goed verhaal wat vlot weg leest. Met op zijn tijd ook wel de nodige spanning en horror. Herkende er wel iets van Stephen King in, maar niet zoveel dat het me stoorde of dat het teveel een kopie was.

Wow, wat een boek. Heerlijk. Zo spannend, vooral in het eerste deel. Ik ben al heel wat gewend qua horror, maar dit boek wist sinds 20 jaar weer eens het kippenvel op mijn lijf te bezorgen. Vlot en fantasievol geschreven, zo heb ik het graag. Joe Hill is inderdaad de zoon van Stephen King, maar mag daar echt niet mee vergeleken worden. Hij heeft duidelijk zijn eigen, eigentijdse schrijfstijl. Zijn boeken lezen als een comic, een wereld waar hij niet onbekend mee is, zie Locke & Key, of Wraith, een comic die extra uitleg gaf aan Nosferatu. Waar Stephen King soms langdradig wordt in het beschrijven van letterlijk alles, heeft Joe Hill enkel een aantal regels nodig om de spanning en het beeld te vangen. Dit is het 2e boek dat ik van hem las, Nosferatu nog altijd mijn favoriet, kan niet wachten om Hoorns te lezen. Dit is een echte tip voor de horrorfans, of zelfs voor mensen die niet bekend zijn met het genre. Joe Hill is een topper, en ik hoop op nog veel meer van zijn werk!!!!!
Het verhaal bleef boeien, wordt nergens saai, soms wat over de top, maar dat hoort wel bij horror-fictie, vind ik. Goed uitgewerkte karakters en een origineel concept. Zelfs het einde stelde niet teleur.
Ik vond het zelfs jammer dat het boek uit was,....dit smaakt naar zoveel meer!!!

Na 125 pagina's weggelegd, niet om door te komen. Saai, niet spannend, niet eng, geen vaart. Misschien had ik het nog geprobeerd als het boek over 150 pagina's minder was uitgespannen, dus zo'n 200 in plaats van 350. Nu vond ik het echt zonde van m'n tijd om door te lezen. Zowel de hoofdpersoon en zijn vriendinnetje, als de dode man, konden me alledrie gestolen worden, oninteressante figuren.