De Kamer Hiernaast - Dimitri Verhulst (1999)
Nederlands
Verhalenbundel
Autobiografische Roman / Humoristisch
142 pagina's
Eerste druk: Contact,
Amsterdam (Nederland)
In "De Kamer Hiernaast" schrijft Verhulst over zijn jeugdjaren in Reetverdegem, over een Bacon-tentoonstelling, over een ongelukkige pianist, maar meestal over de liefde. Die liefde is, evenals zijn proza, kaal. Ontdaan van alle tierlantijnen, aanstellerij en omhaal van woorden. Verhulst schrijft geen woord te veel. Zijn taal is de taal van de mokerslag, die voortkomt uit een langdurig ingehouden woede. Maar ook is het de lyrische taal van de verliefde bard, die zijn geliefde met woorden probeert te vangen.
In zijn roman-debuut (5 jaar eerder publiceerde hij al een verhalenbundel) drukt hij al een duidelijke stempel op zijn heel eigen stijl die in zijn bekendste boeken 'De Helaasheid der Dingen' en 'Mevrouw Verona Daalt de Heuvel af' geperfectioneerd wordt. Ook hier laat Verhulst weer lyrische zinnen en treffende metaforen en vergelijkingen uit zijn pen vloeien, maar het geheel is nog wat onevenwichtig. De eerste verhalen/hoofdstukken missen de poëtische venijnigheid en bevatten toch meer 'gemakkelijke' vuiligheden en grofgebektheid. Al zal hij wel de lachers op zijn hand krijgen met enkele grappige en grove verhandelingen, onderscheidt hij zich op die manier niet met generatiegenoten als bijvoorbeeld een Brusselmans. Nee, dan ben ik toch meer onder de indruk van de latere verhalen in de roman--met als klap op de vuurpijl het afsluitende titelverhaal--waar hij met poëtische schoonheid diep in zijn psyche graaft, om toch weer met zijn pessimistische gevatheid boven te komen drijven.
Al met al een dikke 3,5*
