Terroristerna - Maj Sjöwall en Per Wahlöö (1975)

IJzersterke politieroman van dit Zweedse schrijversduo. Spanning en maatschappelijk engagement gaan hand in hand, waarmee de thrillers rond Martin Beck de voorgangers zijn van Henning Mankells Wallander-serie. Dikke 3,5*, maar misschien wel meer waard.

De langste uit de Martin Beck-serie geloof ik, en ook absoluut een toppertje, maar wel een van de mindere vin ik persoonlijk.
Toch heb ik ook van deze enorm genoten.
Je kunt deze serie inderdaad gerust de voorloper van de Wallander-serie noemen. Sterker nog. ik vind de Wallander-serie eigenlijk ronduit ordinair jatwerk. Het enige wat niet overgenomen is is de vaak hilarische maatschappijkritiek, écht leuke karakters en humor.
Maj Sjöwall en Per Wahlöö schijnen de Wallander-serie trouwens wel zeer te kunnen waarderen, en ik kan dat ook absoluut. Het voelt een beetje als de opvolger. Maar dat maakt het nog niet minder jatwerk.
Maar om het bij dit boek te houden, zeer interessant (en daardoor ook erg spannend) hoe de boel vanuit beide kampen wordt belicht. De laatste paar jaar is terrorisme en interessanter thema dan ooit geworden.
Een mooie en goede afsluiter van de serie.

Dat vind ik wat overdreven. Mankell staat met zijn boeken middenin de traditie van Scandinavische misdaadthrillers die zijn oorsprong vindt bij Sjowall en Wahloo. Jatwerk is toch wat anders.

"Maj Sjöwall en Per Wahlöö schijnen de Wallander-serie trouwens wel zeer te kunnen waarderen". Schrijft Thomas83.

Per Wahlöö overleed al in 1975 lang voor het eerste Wallander boek. Dit overigens net nadat ze klaar waren met de Martin Beck serie. Ze hadden vantevoren besloten om de serie bij tien afleveringen te houden om de sleur voor te zijn.

Jatwerk is wat overdreven uitgedrukt misschien, maar ik vond dat er wel erg veel overeenkomsten waren. Al maken veel daarvan vast deel uit van een soort blauwdruk van de Scandinavische misdaadthriller.
Maar dat maakt voor mij de overeenkomsten niet minder opvallend.



Niet allebei dan misschien, ik las een stukje van Maj Sjöwal op de achterflap van een Wallander-boek, en daar sprak ze dan dus alleen namens zichzelf.

Eigenlijk zijn 'de politiemoordenaar', 'de brandweerauto die verdween', de lachende politieman', 'de man op het balkon' en 'de verschrikkelijke man van Säffle' de beste, maar die staan hier dan weer niet op de site! Ik was het trouwens zeer eens met Thomas83, wat betreft de humor die mist in het werk van Henning Mankell. Ik had wel schoon genoeg van de heer Wallander na al zijn avonturen. Ik ben na het lezen van zijn reeks maar weer even in de Stockholmse politieavonturen gestapt (Sjöwall en Wahlöö dus) en moest constateren dat hun kwaliteit toch erg hoog is.

Heb zelf nu weer De Verschrikkelijke man uit Säffle opgepikt, het blijft heerlijk om te lezen. Die spot en maatschappijkritiek is vooral prachtig. Al is het wel vaak wat overdreven en karikaturaal, maar ik stoor me daar totaal niet aan. Vind het wel grappig hoe pakweg de gemiddelde Zweedse uniform-agent wordt afgeschilderd.

Ze gooien er warempel nog een schepje bovenop. Naast een paar speurneuzen deugt enkel de moordenaar van de president. Dat ze tot zo'n extreme daad komt valt haar in het geheel niet te verwijten en dat het slachtoffer de leider van een door en door slecht systeem is doet de wenkbrauwen nauwelijks fronzen. Als je niet beter wist zou je denken dat het zich afspeelt in Congo of Noord-Korea.