A Feast for Crows - George R.R. Martin (2005)

Toch een half puntje minder dan zijn andere boeken, en dit komt door de keuze van Martin om dit deel op te delen. Hierdoor richt hij zich in dit deel op een beperkt aantal hoofdpersonen, en je mist dan toch wat. Tyrion, Daenerys en Jon Sneeuw komen dus niet voor in dit boek, en dat is jammer. Toch blijft het een heel goed boek, en ik wacht weer in spanning af op het volgende deel, A Dance of Dragons.

Minder dan de vorige delen. A Feast For Crows richt zich voornamelijk op de gebeurtenissen in Koningslanding en de zoektocht van Brienne die nergens toe leidt en op slechts enkele personages.

Dit boek haalt het jammer genoeg inderdaad niet bij zijn voorgangers. Een van de sterkste punten van ASOIAF is net dat er een behoorlijke vaart zit in het verhaal (zowel in de afzonderlijke verhaallijnen als in het grotere geheel), en net op dat gebied schort het wat in dit deel.
Zoals hierboven vermeld komen een aantal van personages die of het leukst zijn, of waar het meest mee/rond gebeurd niet aan bod (Jon, Tyrion, Daenerys). In plaats daarvan ligt de focus op personages die niet bijster interessant zijn en/of waarvan je (voorlopig) geen idee hebt wat het nut van hun omzwervingen is (Sam, Brienne,...). Ook ben ik van mening dat Martin het personage van Cersei een beetje heeft kapotgeschreven. In plaats van een kille, berekende tegenstander is ze toch een beetje verworden tot een irrationele dombo, en dat is jammer (want zo kwam ze in de eerste boeken niet over).
Maar goed, Martin blijft qua stijl nog steeds stukken aangenamer lezen dan het gros van zijn 'concurrentie', en er zijn nog steeds stukken bij die je op het puntje van de stoel plaatsen.

Toch is het hopen dat dit eerder een 'tussenboek' is, waarin er een paar zaken worden geconsolideerd en de aanloop wordt genomen naar verder vuurwerk in de volgende delen. Uiterst benieuwd naar het volgende deel dus!
(release aangekondigd half juli 2011, EINDELIJK!)

hoe vaak is die release inmiddels al wel niet aangekondigd? Ik geloof het eigenlijk pas als ik het boek op de plank heb staan...

Nu is het volgende deel, A Dance With Dragons, toch echt verschenen zoals aangekondigd!
EINDELIJK

Een klepper van +/- 1000 p, er staan al enkele recensies online.
Maar eens snel achteraan gaan.

In tegenstelling met de vorige delen was dit boek een ware worsteling om door te komen. ik ga rustig een pauze nemen en overwegen of ik verder ga met de serie.

Het boek komt mss traag op gang, maar vanaf het tweede deel wordt het een stuk beter en komen de verhaallijnen wat meer op gang. Het probleem is dat er hier een heel aantal nieuwe personages worden geïntroduceerd, terwijl oude favorieten zoals Tyrion en Jon Snow niet of nauwelijks aan bod komen. Daarboven is het hoofdpersonage (als je daar al van kan spreken) de niet bepaald sympathieke of meeslepende Cersei. Ik vind dat Martin teveel hoofdstukken aan haar heeft besteed, waardoor andere (Sansa, Arya, de Martells) wat in de kou blijven staan. Ook Brienne krijgt veel tijd en haar verhaal lijkt wat doelloos. In vergelijking met Storm of Swords is het dus wat minder, maar voor de fans blijft dit een zeer genietbaar boek. En het verhaal blijft eigenlijk wel sterk, dus vandaar 4/5

Ik vind ook dat Martin een paar vreemde keuzes heeft gemaakt bij het schrijven van dit vierde deel. Ik hoop dat hij een speciaal plan en goede redenen heeft om Thyrion en Daenerys op de kant te schuiven voor 1 boek. De verhaallijnen die hij uittekent zijn nog steeds erg goed om te lezen en de Game of Thrones magie blijft gelukkig grotendeels overeind. Al bij al een minder deel in een unieke en hoogstaande reeks. Ik hoop alleen dat de lange pauzes tussen de verschillende delen niet erop wijzen dat Martin het einde zelf nog niet heeft bedacht (zoals een vreselijke Robert Jordan) of in een soort writers blok zit. De gemiddelde score voor "Dance of Dragons" laat alvast niet te veel hopen.

[edit]Iets te vroeg gereageerd, in mijn versie van dit boek (Engelse Bantam books versie) geeft Martin wat uitleg achteraan het boek. Blijkbaar heeft hij geopteerd het verhaal te brengen uit het zicht van de helft van belangrijke karakters and in het vervolg het verhaal te vertellen uit het standpunt van de andere karakters (Thyrion, Jon etc.).

Geen Storm van Zwaarden of Strijd der Koningen maar nog altijd top. Er zaten enkele heel erg goede stukken en plot-zetten in.

Het meeste is hierboven al gezegd: de meest interessante personages werden buiten het verhaal gehouden, en dat is jammer. Verder borduurt het wel degelijk voort op de verhaallijn, met een aantal net-niet personages zoals Brienne en Cersei

Overigens: leeft Sandor Clegana aka The Hound toch nog? Wie is de figuur die een graf graaft als Brienne op de Quiet Isle aankomt? Draagt een sjaal, is enorm, Clegane's paard stond er geloof ik zelfs in de stal. Er wordt ook alleen metaforisch iets gezegd over zijn dood, een lijk hebben we nooit gezien.

Ik heb mijn punten iets laten zakken ten opzichte van de vorige boeken omdat ik vind dat het allemaal iets te moeilijk word. Daarmee bedoel ik dat we in de eerdere boeken kennis hebben gemaakt met een heleboel personages en dat die in dit boek steeds met meer zijn waardoor het moeilijk is om nog te weten wie nu weer juist wie was. De hoofdpersonages ken je natuurlijk maar er komen zoveel extra personages bij waarnaar soms later in het boek gerefereerd wordt, dat je je afvraagt: "Wie was dat nu weer en wat had die juist gedaan?"

Soms lastig!

Dat was hem.
.

Haha, inderdaad toch?! Het was één van de weinige grote complotten die ik zelf al snel vermoedde. The Hound vond ik één van de meest interessante non-POV karakter. Durf er hier niet over verder te discussiëren ivm spoilers ADWD, maar ook in het vervolg zijn naar mijn idee nog wat aanwijzingen dat we het laatste van dat karakter nog niet gezien hebben.

Tot nu toe vind ik Een Feestmaal voor Kraaien minder goed dan de voorafgaande boeken. Heb de eerste honderd bladzijdes erop zitten en het verhaal pakt me nog niet echt. Toch jammer vergeleken met de meesterwerken die vooraf gingen aan Een Feestmaal voor Kraaien.

Het is (nog) niet bevestigt dat The Hound dood is. Dat hij nog zou leven is alleen een fantheorie. De man die vertelt dat hij The Hound begraven heeft, zou alleen het gedeelte wat hem bekend maakt als The Hound begraven hebben. Het zou moeten betekenen dat Sandor Clegane nog leeft en hij niet meer The Hound is.

Gravedigger/Theories

Spreekwoordelijk begraven.

Een niet veel voorkomende mening, maar ik vind A Feast for Crows het op één na beste deel van 'A Song of Ice and Fire'. Dit vind ik, omdat dit deel voelt als een soort rustpauze na de emotionele achtbaanrit dat het vorige deel was. De 'War of the Five Kings' is min of meer voorbij en dit boek behandelt de nasleep van een oorlog en hoe men in een feodale maatschappij als Westeros daarmee omgaat. Dit brengt interessante en diepgaande momenten mee, ook al begrijp ik dat de meningen over dit deel verdeeld zijn, vanwege de minder enerverende inhoud in vergelijking met de vorige delen.

Een groot punt in dit deel voor mij, was Briennes verhaallijn. Nu vind ik dit een prachtig verhaallijn in dit boek, omdat het niet uitgaat van veel actie of intrige zoals bij voorgaande delen, maar omdat het een inzicht geeft van een naoorlogse maatschappij, verwoest door rondtrekkende legers, en omdat het tevens een nutteloze zoektocht is in de zin dat Brienne 'niks' vindt. Ze vindt niks in de materialistische zin, maar komt erachter, onder andere door de prachtige 'Broken Man'-monoloog, wat de gevolgen zijn van de oorlog en dat meeste ridders niks meer dan huichelaars zijn. Er gebeurt dus weinig in Briennes verhaallijn (en van enkele andere personages), maar desondanks geven ze een diep inzicht in de wereld van aSoIaF.

De klassieke aSoIaF-karakters (Jon, Daenarys en Tyrion) zitten dus niet in dit deel, maar in ruil daarvoor komen er aardig wat andere karakters op de bühne tevoorschijn die tot de verbeelding spreken.

"A Feast For Crows": de titel klinkt luguber en veelbelovend. De 3 vorige delen waren adembenemend, maar toch slaat dit boek wat tegen. Niet dat het slecht is, integendeel, maar ik had meer verwacht.

Ten eerste is er veel onduidelijkheid: wat met Jon Snow, Daenerys, Tyrion of Bran? Moet de lezer nog een boek wachten om op de meest interessante personages te wachten? Slechte keuze naar mijn mening van George RR Martin.

Nog een minpunt van dit boek was het gebrek aan spanning. In de hoofdstukken van Briënne gebeurt echt niks. Het enige wat de moeite was te lezen in deze hoofdstukken, waren de zware gevolgen die een oorlog met zich mee kan brengen. Ook bij de delen van Samwel Tarling moest ik mezelf er doorheen sleuren.
Er waren gelukkig ook nog zeer boeiende personages/verhaallijnen: Cersei en Jamie. In de hoofdstukken van Cersei zien we dat koning Tommen gedegradeerd is tot een speelbal tussen zijn vrouw en zijn moeder. De koning onder controle hebben betekent macht over de Zeven Koninkrijken. Cersei gaat om dit te bereiken tot waanzin over en haar paranoia neemt met de letter toe. Wat uiteindelijk hard in haar gezicht zal aankomen. Jamie daarentegen begint tot rede te komen en te nadenken over zijn familie. Na het weghakken van zijn rechterhand lijkt hij wel een nieuwe Jamie. Hij ziet in wat voor slecht mens Cersei altijd was geweest. En POEF: verliefdheid is weg! Ik ben benieuwd wat we van hem nog mogen verwachten...

Ondanks het mindere boek, ben ik hongerig naar meer. Laat ons hopen dat het vijfde boek beter is dan "A Feast For Crows" en bekijken wat voor streken Jon, Danny en Tyrion hebben uitgespookt.