menu

Lettre de Mordovie - Nadja Tolokonnikova (2013)

mijn stem
4,50 (1)
1 stem

Frans
Autobiografisch / Sociaal

22 pagina's
Eerste druk: L'Insomniaque, Montreuil (Frankrijk)

Nadezjda Tolokonnikova, lid van de punkgroep Pussy Riot, is ter zuivering voor hun beroemde door de Russische autoriteiten als godslastering aangemerkte optreden in één van de kathedralen van Moskou veroordeeld tot twee jaar dwangarbeid. Zij moet boete doen in het IK-14 werkkamp in Mordovië, gelegen op de grens tussen de dood en het leven. Op 23 september 2013 begint ze een hongerstaking om te protesteren tegen de omstandigheden van detentie in de Goelag. Zij legt met deze inspirerende brief een verklaring af over het Russische gevangenissysteem en over het lijden van de 800.000 gevangenen, die in een hardnekkig voortdurende stalinistische traditie worden gedegradeerd tot slaven.

zoeken in:
avatar van Sol1
4,5
Sol1 (moderator)
In eerste instantie is door Nadja Tolokonnikova op 30 augustus 2013 officieel tegen de leiding van haar strafkamp aangifte gedaan bij de bevoegde Russische autoriteiten, aangezien de kampdirectie onder meer de Russische arbeidswetgeving en de mensenrechten negeert. Toen dat zonder gevolg bleef, is zij op 23 september 2013 haar hongerstaking begonnen. Haar ‘brief uit Mordovië’ heeft geen (officiële) Russische titel en beschrijft de details van het gevangenisleven.

Werkdagen van 16 à 17 uur zijn de regel, te beginnen om half acht ’s-morgens en doorlopend tot net na middernacht. Er is effectief één vrije dag in de zes weken; op de meeste zondagen wordt gewerkt.

Terwijl haar ploeg in juni 2013 150 politie-uniformen (…) per dag produceert, ontvangt Nadja een maandloon van omgerekend minder dan één Euro. Met de bijkomende vraag, wie dan de winst van de verkoop van die uniformen toucheert …

Een ander voorbeeld: de uiterst beperkte sanitaire voorzieningen worden gebruikt als psychologisch pressiemiddel; om de individuele gevangene zich vooral als een ‘vuil beest’ en als ‘onmachtig’ te laten voelen.

Tegen die hele gang van zaken (en andere hier niet genoemde) durven de gevangenen, uit angst voor represailles, niet in opstand te komen. Daarbij komt dat die geraffineerde represailles niet alleen bestaan uit de officiële, maar ook uit een aantal niet nader in de reglementen genoemde … Erger nog, de gevangenen gaan eerder tegen elkaar te keer, zetten elkaar onder druk, zelfs zonder dat er een bewaker aan te pas komt - en houden daarmee het systeem in stand.

Ondanks de beperkte omvang, geeft de brief van Nadja Tolokonnikova een gedetailleerd, inktzwart, schokkend en ontluisterend beeld van de dagelijkse gang van zaken in het kamp. Misschien geen prettige lectuur om te lezen, maar wel dringend noodzakelijk dat dit is vastgelegd voor de buitenwereld.

avatar van eRCee
Toch een moderne Solzjenitsyn dus.

avatar van misterfool
Misschien toch maar eens lezen dan.

avatar van Sol1
4,5
Sol1 (moderator)
misterfool schreef:
Misschien toch maar eens lezen dan.

Er is op dit moment nog geen Nederlandse vertaling beschikbaar van deze brief, maar haar boek 'Zo Begin Je een Revolutie' is zeker een aanrader. En vergeet Riot Days - Maria Aljochina (2017) niet.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:16 uur

geplaatst: vandaag om 21:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.