menu

Die Morgenlandfahrt - Hermann Hesse (1932)

Alternatieve titel: Reis naar het Morgenland

mijn stem
3,72 (27)
27 stemmen

Duits
Psychologisch

90 pagina's
Eerste druk: Fischer, Berlijn (Duitsland)

‘De Reis naar het Morgenland’ is het verslag van een reis naar het 'morgenland', dat als symbool is gebruikt voor de mogelijkheid voor de mens om ontheven te worden van zijn beperkingen. De reis wordt door de hoofdpersoon echter afgebroken. Deze gebeurtenis laat hem niet meer los; wanhoop over wat hij mogelijk verloren heeft, drijft hem tot een zelfbeschuldiging die de weg vrijmaakt voor de definitieve aanvaarding van de eens verzaakte oplossing voor en verlossing van zijn beperkingen. Een pleidooi voor de zelfverwerkelijking van de mens door de mystiek. In hoeverre deze herkenning van de mystieke, extatische beleving ook als een vorm van zelfbedrog ontmaskerd moet worden, kan de lezer door confrontatie met dit werk zelf bepalen.

zoeken in:
avatar van Grendel
5,0
Dit boek gelezen in mijn pubertijd, waardoor het nog meer indruk maakte. Korte verhalen van Hesse zijn ook goed. Wellicht daar eerst mee beginnen voordat je aan dit boek begint.

avatar van eRCee
3,0
Grendel schreef:
Korte verhalen van Hesse zijn ook goed. Wellicht daar eerst mee beginnen voordat je aan dit boek begint.

Dit is juist een kort verhaal.

avatar van Grendel
5,0
Ja, 90 bladzijden is inderdaad niet veel, maar ik meen me te herinneren dat ik ooit een verzamelbundel met échte korte verhalen heb gelezen. (die bedoelde ik eigenlijk.)

avatar van Pythia
3,0
Klukhuhn noemt dit boek als inspiratie voor zijn "Trip naar het Morgenland". Zijn hoofdpersoon onderneemt daarom ook een groepsreis. Daar houdt wat mij betreft de overeenkomst op. Het zweverige idealisme in Hesses "Morgenlandfahrt" vind ik moeilijk te vergelijken met het banale reisverslag van Klukhuhns "Trip".

avatar van Kólja Krasótkin
4,0
Een bijzonder boek. Over de Reis naar het Morgenland van hoofdpersoon H.H.
Leo, de dienaar die meegaat op deze reis, verdwijnt plotseling en wordt door de hoofdpersoon als deserteur gezien. Later blijkt echter dat Leo de overste der oversten van het 'verbond' is, en dat het eigenlijk de hoofdpersoon is die het verbond ontrouw is (geweest/geworden). De symbolische Reis naar het Morgenland is eigenlijk de reis naar jezelf. Gaandeweg verlies je je doel uit het oog en schijnbaar heb je geen oog meer voor je reisgenoten. Uiteindelijk vind je jezelf weer terug, maar betaalt hier soms wel een prijs voor. En je hebt de hulp van anderen nodig om hierop gewezen te worden.

Het nodigt wel uit om meer van Hesse te lezen, dus mijn leeslijst wordt weer uitgebreid!

4,0 *

avatar van Donkerwoud
3,0
Deze novelle van Hermann Hesse roept bij mij een soortgelijk gevoel van kinderlijke verwondering op als bij werk van tijdgenoten Franz Kafka en Frederik van Eeden. Dat archaïsche taalgebruik vol symbolisch geladen verwijzingen naar zowel geschiedenis als wereldliteratuur. Hier beschrijft Hesse het zelfonderzoek van een ik-figuur die rondreist om zijn smachtende verlangen naar prinses Fatme te stillen. Het brengt hem op een pelgrimstocht voorbij ruimte en tijd of werkelijkheid en fictie. Op zoek naar zijn onbereikbare muze in het Oosten vindt hij romanpersonages, historische helden en een vrijmetselaarsgemeenschap die het finale oordeel zal vellen of hij nog genoeg in deze onderneming gelooft. 'Reis naar het Morgenland' (1932) leest als een jongensboek, maar brengt tussen de regels door alleraardigste bespiegelingen over geheugen, geschiedenis en auteurschap. Dit aandoenlijke boekwerkje smaakt zeker naar lijviger werk als 'De Steppewolf' (1928) of 'Narziss en Goldmund' (1930).

avatar van manonvandebron
4,5
Omdat een eeuw van rationalisme en vooruitgangsdenken uitgemond was in de Eerste Wereldoorlog, zochten velen als tegenreactie naar nieuwe vormen van spiritualiteit, geïnspireerd door oosterse religies. De trektocht naar het Morgenland zou naar het oosten kunnen leiden, omdat daar de zon opkomt, maar het is vooral een symbolische zoektocht naar het verhevene. Het speelt zich af in de streken waar Hesse zelf gewoond heeft: in Zwaben en in Zwitserland. Ze reizen ook door de tijd, want ze krijgen gezelschap van historische figuren, zoals de mysticus Albertus Magnus.

In het begin lijkt het proza taai, met een openingszin van honderd woorden, maar uiteindelijk leest het vlot. Het heeft een surrealistische en filosofische inslag. De opvatting is dat slechts twee soorten mensen wijsheid kennen: het onschuldige kind en de gelouterde bejaarde. Tussendoor ploetert de mens maar wat voort, te veel gehecht aan materiële schijn. Nog een thema is de onmogelijkheid om een mystieke ervaring in woorden weer te geven. Op een fantasierijke manier worden diepzinnige ideeën behandeld.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:55 uur

geplaatst: vandaag om 07:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.