Presumed Innocent - Scott Turow (1987)

Minder warm dan Grisham (van wie ik alleen 'De Jury' - 'A Time to Kill' las), minder sfeervol, maar door de diepgang wordt je de hele tijd in het verhaal meegesleept.
Misschien is het net daardoor dat de boeken van Grisham een groter aantal lezers kunnen bereiken.

Ik beveel dit in elk geval aan voor al wie van rechtbankthrillers houdt. Zelfs al kende ik de afloop (zag jaren geleden de film), toch wist het verhaal me van begin tot einde te boeien. Geen onverwachte plotwendingen, maar de plot op zich, met oog voor alle details, zorgt voor uitstekende literatuur.

Vreemd trouwens dat nog niemand hier zijn/haar mening over schreef...

Rechtbankthriller vanuit het ik-perspectief met evenveel politiek als juridisch geweld. Aan het woord: Rusty Sabich, getrouwd, vader, #2 aanklager en #1 verdachte. Iemand die de beestjes bij de naam noemt. En soms ook juist niet.

Turow neemt in ieder geval geen blad voor de mond, en dat is prima, maar die mond had hier en daar wellicht een beetje gesnoerd kunnen worden. Onze Rusty is een gladde mooiprater, maar van tijd tot tijd ook een neuzelaar. Vooral als het gaat om zijn privé en professionele beslommeringen. Beter is wanneer hij zich met het hier en nu bezig houdt. De moord op Carolyn. Iemand met wie hij een werkplek én een bed deelde.

Ja, Rusty is ondeugend geweest, maar is hij ook schuldig? Een sappige zaak gevuld met juridische taaitaai, verschillende invalshoeken en meerdere tactische manoeuvres. Een buitengewoon glibberig gebeuren, daar in Kindle County.