A Crown of Swords - Robert Jordan (1996)
Alternatieve titels: Een Kroon van Zwaarden | The Wheel of Time #7 | Het Rad des Tijds Boek 7
mijn stem
22 stemmen
Engels
Fantasy
720 pagina's
Eerste druk: Tor Books,
New York (Verenigde Staten)
Elayne, Nynaeve en Mart zijn nog steeds op zoek naar de Schaal der Winden om de onnatuurlijke hitte, veroorzaakt door de Duistere, teniet te doen. Wanneer er een reeks vreemde moorden plaatsvinden in de stad, komen ze tot besef dat er een nieuwe vijand achter hen aan zit, die sterker is dan ze vreesden...
0
geplaatst: 25 juli 2014, 10:56 uur
Na de bij vlagen toch erg langradige vorige 3 delen (alhoewel boek 4 toch nog best goed was en boek 6 een daverend einde kende), is A Crown of Swords, ondanks de moeizame start, toch een aardig deel binnen The Wheel of Time-reeks geworden.
Het is alleen jammer dat ook dit deel toch over het geheel gezien weer wat ontsierd wordt door hoofdstukken waar nauwelijks tot niets in gebeurt en dat zorgt toch voor frustraties.
Daar tegenover staat dat in dit deel ook weer wat heftige dingen gebeuren zoals de geweldadige terugkeer van de Seanchanen, nadat ze in boek 2 verdreven waren.
Echter voordat dit gebeurt, is er wel met een hoop moeite, gedraal, maar ook geweld uiteindelijk de Schaal der Winden gevonden, die er voor kan zorgen dat het bloedhete weer, veroorzaakt door de Duistere, eindelijk bedwongen kan worden..
Het is ook dit deel dat eindelijke de gevreesde Verzaker Sammael, die zich voor doet als heer Brend en al vanaf boek 3 Illian in handen heeft, verslagen wordt door Rhand Altor, de Herrezen Draak. . Het bezorgt Rhand de Kroon van Zwaarden, wat er op deze manier voor zorgt dat er weer een gebied in handen komt te liggen van Rhand, die op deze manier steeds meer gebieden en landen verovert en daardoor steeds meer macht krijgt.
Net zoals de vorige delen, is het zo dat niet ieder personage evenveel onder de aandacht wordt gebracht. Wat ervoor zorgt dat er voor de één minder te genieten valt en voor de ander weer wel, gezien niet ieder's verhaallijn even sterk is en sommigen er zelfs niet toe doen. Zoals bijvoorbeeld die van Perijn, die eerst moeite heeft gedaan Rhand te redden tijdens de veldslag bij Dumais Bron en later om onduidelijke redenen gewoon door Rhand wordt weggestuurd, nadat ze weer teruggekeerd zijn in Cairhien.
Wel is het leuk dat er op sommige momenten gerefereerd wordt aan gebeurtenissen die zich al in boek 1 afspeelden: Mart herkend bijvoorbeeld een vrouw in Ebo Dar die getracht had hem en Rhand om zeep te helpen. Iets wat je je alleen kan herinneren, als je de boeken achter elkaar gelezen hebt.
En zo zitten er nog wel meer verrassinkjes en eigenaardigheden in dit boek, die het toch wel aangenaam leesbaar maken. Gevoelsmatig, ondanks de ook weer saaie stukken die dit boek rijk is, leest dit deel toch een stuk vlotter. Wat tevens komt doordat dit boek aanzienlijk minder dik is, dan de vorige 3 delen en dat is ook wel weer eens prettig.
Een 3,5 voor A Crown of Swords. Op naar boek 8!
Het is alleen jammer dat ook dit deel toch over het geheel gezien weer wat ontsierd wordt door hoofdstukken waar nauwelijks tot niets in gebeurt en dat zorgt toch voor frustraties.
Daar tegenover staat dat in dit deel ook weer wat heftige dingen gebeuren zoals de geweldadige terugkeer van de Seanchanen, nadat ze in boek 2 verdreven waren.
Echter voordat dit gebeurt, is er wel met een hoop moeite, gedraal, maar ook geweld uiteindelijk de Schaal der Winden gevonden, die er voor kan zorgen dat het bloedhete weer, veroorzaakt door de Duistere, eindelijk bedwongen kan worden..
Het is ook dit deel dat eindelijke de gevreesde Verzaker Sammael, die zich voor doet als heer Brend en al vanaf boek 3 Illian in handen heeft, verslagen wordt door Rhand Altor, de Herrezen Draak. . Het bezorgt Rhand de Kroon van Zwaarden, wat er op deze manier voor zorgt dat er weer een gebied in handen komt te liggen van Rhand, die op deze manier steeds meer gebieden en landen verovert en daardoor steeds meer macht krijgt.
Net zoals de vorige delen, is het zo dat niet ieder personage evenveel onder de aandacht wordt gebracht. Wat ervoor zorgt dat er voor de één minder te genieten valt en voor de ander weer wel, gezien niet ieder's verhaallijn even sterk is en sommigen er zelfs niet toe doen. Zoals bijvoorbeeld die van Perijn, die eerst moeite heeft gedaan Rhand te redden tijdens de veldslag bij Dumais Bron en later om onduidelijke redenen gewoon door Rhand wordt weggestuurd, nadat ze weer teruggekeerd zijn in Cairhien.
Wel is het leuk dat er op sommige momenten gerefereerd wordt aan gebeurtenissen die zich al in boek 1 afspeelden: Mart herkend bijvoorbeeld een vrouw in Ebo Dar die getracht had hem en Rhand om zeep te helpen. Iets wat je je alleen kan herinneren, als je de boeken achter elkaar gelezen hebt.
En zo zitten er nog wel meer verrassinkjes en eigenaardigheden in dit boek, die het toch wel aangenaam leesbaar maken. Gevoelsmatig, ondanks de ook weer saaie stukken die dit boek rijk is, leest dit deel toch een stuk vlotter. Wat tevens komt doordat dit boek aanzienlijk minder dik is, dan de vorige 3 delen en dat is ook wel weer eens prettig.
Een 3,5 voor A Crown of Swords. Op naar boek 8!
* denotes required fields.
* denotes required fields.