menu

Gezien de Feiten - Griet Op de Beeck (2018)

Alternatieve titel: Sa't it Lân Derhinne Leit

mijn stem
2,61 (36)
36 stemmen

Nederlands
Psychologisch

94 pagina's
Eerste druk: Stichting CPNB, Amsterdam (Nederland)

Boekenweekgeschenk 2018. 'Gezien de feiten' gaat over Olivia, een vrouw van eenenzeventig. Voor haar wordt alles anders als de man sterft met wie ze heel lang getrouwd was. In een ontwapenende weigering om zich te gaan gedragen naar de wens van anderen of naar het traditionele beeld van wat ouderen zouden moeten doen, gaat ze op zoek naar een manier om haar bestaan van tel te laten zijn. Een verhaal over de kracht van spijt hebben, de gretige wil om goed te leven, de warme wurggreep van families, de angst om ruimte in te nemen, de kilte van de wereld zoals we hem kennen en het wapen dat liefde kan zijn, als ze echt is tenminste.

zoeken in:
avatar van Lalage
4,0
Griet schrijft zo beeldend en raak, ik vind het prachtig om te lezen en wil dolgraag weten hoe het verdergaat met Olivia.

Het boekenweekgeschenk van 2018 | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

avatar van mjk87
0,5
Slecht dus, ik denk ook wel het slechtste geschenk dat ik ooit heb gelezen, en dat wil wat zeggen want het niveau is vaker laag dan hoog. Ergens heb je het idee dat Op de Beeck een volwaardige roman al in gedachten had en uit ideeënarmoede (of prestatiedruk?) die verhaallijn maar is gaan gebruiken toen ze te horen kreeg dat ze dit geschenk mocht schrijven. Het verhaal kent een noodvaart waar hele episoden worden overgeslagen. Zo krijg je nergens binding met wie of wat dan ook en leest dit eerder als veredelde samenvatting dan een volwaardig verhaal. Wel een samenvatting waar juist de meest banale zaken worden genoemd, zoals het oppakken van een kopje et cetera en dat soort enorm. Stilistisch matig, op niveau van psychologie volstrekt te weinig, subtiliteit is ver te zoeken, als verhaal is het ook te oninteressant en eigenlijk ook gewoonweg saai. Het begin is dan nog niet eens onaardig, maar ik vind dat persoonlijk een vervelend sfeertje hebben waardoor ik daar ook niets positiefs in kan ontdekken. 0,5*.

1,0
Wat een simplistisch verhaal. Korte zinnen drukken met name oninteressante gebeurtenissen uit. De verhoudingen met Ludo, Daniel, de familie, alles komt eendimensionaal en gekunsteld over.
Zonder het verder heel concreet te kunnen benoemen komt de stijl van Griet met vooral vermoeiend, irritant en goedkoop over.

* en geen enkele "goesting" meer me ooit in het werk van Griet te verdiepen.

avatar van dutch2.0
1,5
Oef, dit was niet best. Een soort geriatrische variant van de prins op het witte paard, en dan vertaald naar deze tijd.

Belangrijkste probleem van dit boek (maar zeker niet het enige) is het karikaturale van de personages. De dochter is een pathologisch geval, de schoonzoon een eeuwige bemiddelaar en de buurjongen Tim lijkt een soort Christus in opleiding. Maar de ergste karikatuur is Daniel, de Afrikaanse prins op het witte paard. Werkelijk niets mankeert er aan de man. Brede schouders, parelende lach, mooi haar, kan goed zingen, goed dansen, heeft altijd een luisterend oor, geeft altijd het perfecte antwoord, is een geweldig minnaar, enzovoort etcetera. Daniel is geen mens maar een ideaalbeeld, en in die zin een rechtstreekse afstammeling van de mannen uit de vroegere kasteel- en doktersromans. Niet echt een literair personage, want dat zijn juist personages waar altijd wel iets aan ontbreekt (zoals in het echte leven).

Stilistisch vond ik het prima te doen, met af en toe een aardige vondst ('al die jaren was ze haar eigen schuilkelder geweest') en heel soms zit er ook wel iets van humor in. Maar een boek zonder levensechte personages is zelfs met maar 94 pagina's erg lastig door te komen.

1,5
Van kind af aan ben ik altijd fan geweest van het spreekwoord 'een gegeven paard mag je niet in de bek kijken'. Toch neig ik hierop terug te moeten komen na dit onthutsend zwakke werk van Griet Op de Beeck.

Nu is een Boekenweekgeschenk lang niet altijd sterk maar Op de Beeck maakt het wel heel bont. Dat begint al met de schrijfstijl. Er staan ontzettend veel (totaal oninteressante) dialogen in, die altijd op ieder moment lijken te kunnen stoppen. Dit vult de pagina's natuurlijk lekker vlot, maar veel baat heeft de lezer er niet bij.

Dit zit namelijk met de handen in het haar te wachten op momenten dat de karakters gaan 'leven' en de plot zich kan ontvouwen. Natuurlijk is het lastig om in amper 100 pagina's binding te kunnen krijgen met de hoofdpersonen (Tolkien krijgt het in LotR na 1500 bladzijden niettemin voor elkaar), maar schrap er dan een aantal of vervang het zoveelste dialoog door een waardevolle flashback.

De hoofdpersoon was blijkbaar niet heel gelukkig in haar huwelijk (waarom niet?) en heeft ook geen al te beste band met haar dochter (want...!?) Elementen die stuk voor stuk totaal niet worden uitgewerkt; waardoor het verhaal bij voorbaat al geen kans van slagen heeft. Ook het abrupte einde (of is het tóch een drukfout?) doen de beoordeling weinig goeds. Snel vergeten en op naar het volgende boek in mijn stapel.

1,5*

avatar van Jason82
3,0
Het eerste deel vond ik heel grappig eerlijk gezegd. Een vrouw die tijdens de uitvaart van haar echtgenoot al merkt dat er eerder sprake is van opluchting dan van verdriet. Ze is nog geen dag thuis of het eerste schilderij wat 40 jaar lang aan de muur heeft gehangen ligt al te branden in een vuurkorf. En zo gaat het dan even door, leuk beschreven.

Kern is natuurlijk dat het zonde is dat je je leven zo vergooid door maar vast te blijven klampen aan het vertrouwde en geen rigoureuze keuzes durven maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:54 uur

geplaatst: vandaag om 09:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.