
In Europa: Reizen door de Twintigste Eeuw - Geert Mak (2004)
Nederlands
Autobiografische Roman / Historisch
1222 pagina's
Eerste druk: Atlas,
Amsterdam (Nederland)
Geert Mak begint in 1999 in Amsterdam aan een reis door Europa, die een jaar lang zal duren. Mak ziet de reis als een laatste inspectie voor de millenniumwisseling, maar ook als een historische reis. Onderweg brengt hij een bezoek aan Londen, Volgograd en Madrid, de bunkers van Berlijn, de geparfumeerde kleerkasten van Elena Ceaucescu in Boekarest en de speelgoedauto's in een verlaten crèche in Tsjernobyl. En hij praat met de getuigen: met schrijvers en politici, met verzetsmensen en hoge officieren, met een boer in de Pyreneeën en met de kleinzoon van de Duitse keizer.
- nummer 31 in de top 250
3,5*.
Het lijkt me trouwens een interessant boek, misschien iets voor de kerstvakantie.
Weet iemand hier meer over ?
Dat is iets wat ik ook heb gehoord van verscheidene mensen die toch veel van geschiedenis weten; Mak's verhalen kloppen vaak niet honderd procent, maar dat wordt hem dan - logischerwijs - meestal vergeven omdat hij de - voor een klein dus niet helemaal correcte - geschiedenis doorgeeft aan zo veel mensen die anders helemaal niets over het onderwerp zouden weten.
Dat sommige stukken niet historisch correct zouden zijn vind ik niet zo erg. Als ik over feiten wil lezen, sla ik wel een encyclopedie open.
Dat is iets wat ik ook heb gehoord van verscheidene mensen die toch veel van geschiedenis weten; Mak's verhalen kloppen vaak niet honderd procent, maar dat wordt hem dan - logischerwijs - meestal vergeven omdat hij de - voor een klein dus niet helemaal correcte - geschiedenis doorgeeft aan zo veel mensen die anders helemaal niets over het onderwerp zouden weten.
Er loopt nu ook een TV serie over In Europa:
Zondag werd beweerd dat de USSR in de periode 1922-1989 bestond, moet zijn 1922-1991.
Het boek zelf is erg goed maar soms ook te dromerig geschreven.
Ik ben zelf historicus en heb veel gepraat met anderen over dit boek, maar ik heb het idee dat de feiten wel kloppen, evenals zijn analyses. Maar ja, in meer dan 1000blz over een hele eeuw zal er ongetwijfeld iets niet juist zijn. Dat is dan iets voor de mieren****.
Moet die hoes niet groen zijn?
Nee, dit is de eerste (gebonden) druk (met twee leeslinten

In Europa: Een prima boek voor mensen die nieuwsgierig zijn hoe het er in de 20ste eeuw in ons werelddeel aan toeging. Het woordenregister achterin geeft de mogelijkheid vergeten onderwerpen later nog eens terug te vinden.
ik ben een geschiedenis freak en heb het boek met veel plezier gelezen. Later heb ik echter wel eens gehoord dat mijnheer Mak het niet altijd even nauw met de historische feitjes heeft genomen. Weet iemand hier meer over ?
Klopt. Mak heeft het ook niet zo met de enorme gedetailleerde chronologische feiten. Het gaat ook meer over de gedachten in Maks visie op de geschiedenis. Hoe was de sfeer? Waarom is dit zo ontstaan? Wat voor invloed heeft dit op ons gehad? Enzoverder.
Fantastisch boek, natuurlijk zijn er hier en daar foutjes ingeslopen, maar tevens zijn dingen, die verzwegen zijn op school gewoon verteld. Hij neemt absoluut geen blad voor de mond. Ik ben blij, dat de eeuwige slachtofferrol die NEderland zo lang op zich genomen heeft, eens aan de kant wordt geveegd. Tevens vind ik het heerlijk, dat europa eindelijk eens in zijn geheel wordt voorgesteld, en niet zoals op school, alles vanuit nederlands perspektief.
Je haalt de woorden uit mijn mond.
Geweldig boek, ondanks alle kritiek die het de laatste tijd over zich heenkrijgt. De kift, als je 't mij vraagt. Eindelijk weer eens een historicus die tot de verbeelding spreekt. De serie op TV is ook erg goed, maar gaat (uiteraard) niet zo diep op de zaken in als in het geschreven werk.
De serie is inderdaad heel goed. Zelfs het begindeuntje is heerlijk. Het boek moet ik wel nog lezen en dat ga ik waarschijnlijk doen na het lezen van de reacties hier.

Een (kleine) troost voor het Too-Long-Didn’t-Read-verbond: de laatste 100 pagina’s bevatten uitsluitend noten en bronvermeldingen, die kun je dus overslaan. Nog 1.100 pagina’s te gaan, een stevige brok dus. Maar goed, 100 jaar Europese geschiedenis kun je natuurlijk niet in een oogwenk doornemen. Ik had overigens het gevoel dat Mak zich moest inhouden: pas na ongeveer 800 pagina’s is WO2 achter de rug, daarna duwt hij stevig het gaspedaal in en rakelt hij nog eens een halve eeuw oorlog, megalomanie en onrecht op.
Wie niet constant lag te slapen tijdens de lessen geschiedenis, zal van de meeste figuren en gebeurtenissen in dit boek wel al eens gehoord hebben. Maar dat geeft niet, het blijft een interessante opfrissing. Bovendien vulde het boek wel degelijk enkele leemtes, althans voor mij persoonlijk. Op Andorra en San Marino na komt zowat ieder land aan bond, ook landen die niet standaard opduiken in geschiedenisboeken. Portugal, bijvoorbeeld. De naam Salazar deed hooguit een belletje rinkelen, voor de rest had ik geen idee wat dit heerschap allemaal uitvrat.
Waar Mak echter vooral in uitblinkt, is om alles - maar dan ook echt álles - aan elkaar te linken. Je ontdekt hoe een akkefietje in land X een revolutie kan ontketenen in land Y. Het maakt het geheel zoveel boeiender en rijker dan de som van de aparte hoofdstukken.
In Europa leest bovendien heel wat prettiger dan een Wikipedia-artikel. Mak heeft niet alleen een scherpe pen, hij doorspekt zijn werk ook met interessante anekdotes van mensen die hij onderweg ontmoet. Die persoonlijke toets krijg je natuurlijk niet in een encyclopedie.
Let wel: Mak houdt het steeds zakelijk. In tijden waarin iedereen zichzelf graag uitroept tot hét moreel kompas van de samenleving, blijft Mak trouw aan de feiten. In Europa is dan ook géén lofzang over Europa en het is evenmin een doemverhaal. De auteur acht zijn publiek in staat om zelf conclusies te trekken.
Groots, op meerdere manieren. 4*
Mak werkt het boek als volgt uit: hij reist in 12 maanden in 1999 door Europa en reist zo dat hij redelijk de 20e eeuw kan volgen qua belangrijke gebeurtenissen. Dat maakt wel dat hij soms wat vaak in Berlijn terugkeert en andere delen overslaat. Mak geeft ook toe dat je als historicus altijd tegen keuzes aanloopt, die zijn onvermijdelijk en het een zal meer aan bod komen da het andere. Uiteraard. Maar als je 5,5 jaar oorlog in 3,5 hoofdstuk uitwerkt (30% van het boek) en de 55 jaar daarna in nog eens 3,5 hoofdstuk moet proppen dan is de verhouding wel wat zoek. De oorlog wordt wel aardig uiteengezet hoewel het toch ook wel een uitgekauwd onderwerp is en Mak weinig nieuwe dingen zegt. De jaren erna die het huidige Europa hebben vormgegeven komen er echter enorm bekaaid vanaf. Mak blijft hier te oppervlakkig en racet van belangrijk moment naar belangrijk moment.
Af en toe zegt hij nog boeiende dingen maar blijft daar kort hangen en doet er niets mee. Zo vraagt hij zich af of de geschiedenissen van Duitsland, Italië en Spanje te zorgen voor veel geweld (RAF, Rode Brigade, ETA) in tegenstelling tot andere West-Europese landen. Eerst zegt hij van niet, om vervolgens daarna iets te zeggen dat het tegenovergestelde doet denken. Maar dan gaat hij al door naar het volgende onderwerp. En zo gaat het hele boek door. Genoeg boeiend, maar steeds een gevoel van net niet. En wat Europa is? Dat weet ik na al die pagina’s eigenlijk nog niet. Daarvoor beschrijft Mak te veel wat er is gebeurd en legt hij te weinig verbanden die het boek (en continent) verenigen.
Niettemin is het boek zeer goed leesbaar en leest het ding gewoon fijn weg; ik heb me niet verveeld. Daarnaast weet Mak wel heel goed de sfeer te beschrijven van de steden waar hij is, als reisverslag (hoe klein dat deel ook is) werkt dit boek zeker. Zo gaat het pagina’s over de schoonheid en charme van München, prachtig! Ook weet hij in de eerste hoofdstukken het Europa van toen mooi neer te zetten hoewel dat voor mij weinig nieuws bracht omdat ik er best wat over lees, ook literatuur uit die periode. Maar dat ligt niet aan het boek. 3,0*.
Ben nooit een fan van geschiedenis geweest als student (misschien ook aan de leerkrachten te wijten) maar nu op een leeftijd dat ik het "goed wil maken". Hiervoor De Zijderoutes van Frankopan gelezen. Geef me dan maar Mak zijn stijl.