menu

El Desierto y Su Semilla - Jorge Barón Biza (1998)

Alternatieve titel: De Woestijn

mijn stem
3,25 (2)
2 stemmen

Spaans
Autobiografische Roman / Psychologisch

249 pagina's
Eerste druk: Simurg, Buenos Aires (Argentinië)

Mario’s ouders besluiten een punt achter hun passionele en getormenteerde huwelijk te zetten. Maar in plaats van de echtscheidingspapieren te ondertekenen, gooit Mario’s vader zwavelzuur in zijn moeders gezicht, terwijl Mario machteloos toekijkt. Een dag later pleegt de vader zelfmoord. Moeder en zoon beginnen een lange wanhoopstocht langs de beste ziekenhuizen ter wereld om haar gezicht te reconstrueren. Mario vergezelt haar tijdens het hele proces terwijl de herinneringen aan zijn vader de revue passeren. Tot hij Dina ontmoet. Die nieuwe liefde verplicht hem zijn eigen genen, gedrag en identiteit onder ogen te zien.

zoeken in:
avatar van gert_r
Hoe verzin je het. Kan alleen maar waar gebeurd zijn ...

El País:
Een van de 25 beste Spaanstalige boeken van de afgelopen 25 jaar.
Le Monde:
Dit verhaal is waargebeurd. Geweldig intiem. Wanhopig. Ontroerend en verontrustend tegelijkertijd.

avatar van Donkerwoud
3,5
Jeetje. Nogal een jeugd...

avatar van eRCee
3,0
Goed nieuws, ik vond deze vanmiddag op mijn deurmat.

avatar van Donkerwoud
3,5
Na een leven vol lijden en afzien had de gestorven Jorge Barón Biza één klein lichtpuntje: zijn roman belandde bij eRCee op de deurmat.

avatar van eRCee
3,0
Wie de even volledige als rechtvaardige bespreking op Literair Nederland te lang vindt, kan direct afsnijden naar de slotalinea:

'De woestijn' wordt inmiddels beschouwd als een cultboek uit de Spaanstalige literatuur. Waar uitgevers eind vorige eeuw nog huiverig waren voor publicatie van het verhaal van deze niet onbekende Argentijnse familie, strekt een autobiografische inslag, die inspeelt op de wijdverbreide neiging tot voyeurisme, tegenwoordig eerder tot aanbeveling. De levensloop van de Barón Biza’s is ook ongelofelijk, daar valt niks op af te dingen. Toch heeft het boek enkele duidelijke gebreken: de overdaad aan groteske taferelen en de gekunstelde samenhang die steeds terugleidt naar het verschroeide moedergezicht getuigen niet van literaire rijping. Verdere ervaring met het schrijven van romans zou Jorge niet opdoen. In 2001 stortte hij zich van de twaalfde verdieping van een appartement in zijn geboortestad. Hij droeg toen al niet meer dezelfde achternaam als zijn vader maar had de familienaam van zijn moeder aangenomen.

Ter promotie van het Latijns-Amerikaanse boek geef ik mijn recensie-exemplaar weg, inclusief gratis verzending. Stuur me een PM en dan gaat ie of naar de eerste of naar degene met de beste motivatie (ben je bijvoorbeeld een alleenstaande bijstandsmoeder die altijd heeft gedroomd van een reis naar Argentinië, dan heb je een streepje voor).

avatar van eRCee
3,0
Blijkbaar heb ik het aantal bijstandsmoeders dat op BM rondhangt wat te hoog ingeschat. Wil echt niemand dit boek gratis ontvangen?

avatar van Donkerwoud
3,5
Oh ja hoor, altijd. Maar ik hield me maar in omwille van de beschaafdheid.

avatar van Jason82
Haha herkenbaar Donkerwoud. ??

In mijn geval wachten er nog vele ongelezen boeken op mij, dus dit boek gun ik graag aan iemand anders. ?

avatar van Donkerwoud
3,5
Echt bedankt eRCee, hier gaat toch zeker een 3.5* of een 4* van komen. Bijzonder fraai geschreven.

avatar van eRCee
3,0
Dat dacht ik ook in het begin.

avatar van Donkerwoud
3,5
In deze autobiografische fictie beschrijft Jorge Barón Biza gedetailleerd het ziekte- en restauratieproces van het gezicht van zijn moeder, die slachtoffer werd van een zoutzuur aanval. Het huwelijk van zijn ouders strandde en in een impuls verminkte vader Arón moeder Eligia en schoot een kogel door zijn eigen hoofd. En dat terwijl Arón als idealistische revolutieschrijver probeerde om de wereld te herscheppen als eerlijker en rechtvaardiger. De ik-figuur (Mario) observeert hoe de vroegere gelaatstrekken van zijn moeder verdwijnen en haar nieuwe gezicht continu aan verandering onderhevig is. Elke brandvlek of verschroeiing, elke verkleuring, elk pas ontstaan diepteverschil of nieuwe accenten op Eligia's gezicht. Of hoe plastisch chirurgen in een Milanese privékliniek nieuwe gaten, krochten en openingen creëren om een nieuwe eenheid te creëren. 'De Woestijn' (1998) het sterkst als Barón Biza het leed van zijn moeder beschrijft met een mengeling van welhaast erotische fascinatie en medelijden naar haar lijden. Toch komt het werk als ontwikkelingsroman niet helemaal uit de verf, omdat het narratief daarvoor net iets te zoekend en te weifelend blijft. Zo voelen de ideeën en overdenkingen wat geforceerd intellectualistisch en blijft de spiegelende liefdesrelatie met prostituee Dina teveel aan de oppervlakte.

avatar van eRCee
3,0
Het duurt even, maar hij levert dan toch wel, die Donkerwoud.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:23 uur

geplaatst: vandaag om 14:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.