Memoirs of a Geisha - Arthur Golden (1997)

redelijk boek. het begin is ontzettend boeiend en schokkend zelfs. maar naar mate chiyo ouder wordt, wordt het boek ook minder interessant. vooral na de oorlog moest ik mezelf er echt toe dwingen om verder te lezen. 3 sterren.

Ik vond het wel een heel goed boek. Je hebt wel gelijk dat het rond het oorlog gedeelte even iets minder wordt. Maar dat is dan ook het enige minpuntje voor mij. Ik vond het werkelijk een heel aangrijpend en mooi boek! 4,5 ster

Ik ben het met mijn voorganger eens. Over het algmeen een erg goed boek.
De film kon me niet boeien, het boek daarentegen wel.

ik zou dit boek graag willen lezen maar ik weet niet of hij te moeilijk is voor mij , ik ben 15 , en de film begreep ik trouwens wel.Ik wil dan wel de NL versie gaan lezen

@ M.ike: Boek is niet zo moeilijk, zelf heb ik hem in het engels gelezen omdat ik de engelse taal zeer machtig ben en begreep elk woord het hele verhaal door op mischien 1 of 2 woorden na (en dat terwijl ik bij de meeste engelse boeken toch soms wel goed moet lezen wil ik het begrijpen).

Goed nu mijn reactie op het boek.

Laatst gelezen en was meteen geboeid vanaf het begin erg mooi en soms zelfs droevig boek.
en ja het is waar naarmate het boek rond de stukken van de tweede wereldoorlog komt wordt het wel saaier. Mischien komt dat ook wel omdat het heel snel gaat met de leeftijd van Chiyo (op sommige punten gaat het boek opeens jaren verder?) wat op mij overkwam alsof de schrijver het einde een beetje gehaast heeft.
Wat gebeurt bijvoorbeeld met Pumkin op het eind?
Verder is het één van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen maar ik had toch graag gezien dat het wat langer doorging en niet zo'n droog einde had.

Cijfer: 4,5

Ik ga hem zeker gouw eens lezen

Een prachtig boek. Alles is heel mooi beschreven, de omgeving, de sfeer, de emoties van Chiyo/Sayuri. Zo kan je je echt inleven in haar wereld.
Zoals hiervoor al eens gezegd geweest is, vind ik ook dat het einde van het boek iets te snel gaat. Het begin, waar Chiyo nog heel jong is, wordt langzaam en gedetailleerd beschreven, maar het einde gaat inderdaad in een snel tempo en met soms grote sprongen, hetgeen wel spijtig is.
Voor de rest een heel mooi boek, voor mij 4,5 * waard

Ik vond het prachtig. Ondanks dat je het boek tussendoor kunt wegleggen, blijft het interessant en boeiend. Terwijl de cultuur (vooral in die tijd) zo ver van me afstaat kon ik me goed inleven en dat vond ik er heel goed aan, absoluut een aanrader!

Ja dat had ik ook, het begin was vooral goed. Aan het einde werd het minder interressant.

Een goed geschreven verhaal.
Vooral het begin en middenstuk zijn mooi en indrukwekkend om te lezen. Helaas vond ik het einde toch wat minder..

Wat ik jammer vond aan het einde is dat ze uiteindelijk dus tóch met samen kwam met de Chairman, dat vond ik wel een béétje jammer omdat het net iets te vrolijk /cliché afliep voor mijn doen.. Overigens vind ik de laatste 3 bladzijdes wel weer mooi geschreven..

Geen slecht boek

Heb dit boek toevallig vrijdag uitgelezen ( niet in een dag hoor haha was er al een tijdje mee bezig)
Het verhaal begon heel mooi,mooi geschreven leest lekker weg alleen ben ik het wel met de andere eens dat na de oorlog alles ineens in sneltreinvaart gaat alsof de schrijver de laatste delen van het boek in een paar hoofdstukjes wil proppen!
En jammer idd dat er niet verteld wordt wat er met Pompoen en Chiyo`s zus is gebeurd!
Verder wel een mooi boek hoor!

Ik heb het boek net uitgelezen. Vooral het begin van het boek is schitterend. Ik begon echt een beeld te maken van haar omgeving. Rond het stuk van de 2de wereld oorlog werd het boek inderdaad een beetje minder. Toen ging voor mij de tijd ook te snel, daardoor werden sommige stukjes oppervlakkig. Ik vond het ook jammer dat Pompoen, Satsu en Hatsumomo 'verdwijnen' uit het verhaal. Wel een heel mooi, romantisch en emotioneel boek om te lezen.
Het verhaal greep mij op bepaalde momenten zeker aan.

Ik vindt het boek een mooi staaltje van met een Westerse blik naar Europa kijken, maar ik mis toch wel flink wat authenticiteit in het boek.

Het is een leuk verhaaltje, maar voor mij is het toch niet veel meer dan dat.

Ik heb net de film gezien en nu schiet me te binnen dat ik nog geen score gegeven heb voor het boek.

mja, zoals wel meer mensen heb ik gemengde gevoelens. Ik heb het boek met heel veel plezier gelezen, maar uiteindelijk werd het hoe langer hoe oppervlakkiger en was het toch wel uit op 'makkelijk' scoren.

Het begin, en daar zijn de meeste mensen het over eens is geweldig. Grauw, rauw, aangrijpend, hartverscheurend, schokkend. De hel lijkt zich af te tekenen en zo leest het ook.

Alleen neemt het boek dan geleidelijk aan een wending en wordt alles heel voorspelbaar en wat al te mooi (en te makkelijk) in scenario gezet. Het verwatert een beetje tot een romantisch 'vrouwenboekje' waar intriges en tegenslagen enkel dienen om de heldin aan het eind extra te laten gloriëren.

Geen aanklacht tegen onmenselijke toestanden, uitbuiting van de vrouw, schrijnende armoede, etc. (wat in het begin dus wel heel hard aanwezig was) en het wordt dan ook duidelijk dat dit boek niet door een Japanner is geschreven en dat is gewoon jammer.

Ja, je blijft uiteindelijk wel lezen, maar het uitgestippelde plannetje wordt heel nauwgezet gevolgd en nergens kom je voor verrassingen te staan.

Leuke vakantielectuur. Zonder meer.

Arthur Golden liet zich bij het schrijven van zijn boek adviseren door deskundigen uit de geisha-wereld.

Zeker twee daarvan hebben een eigen boek geschreven. Een autobiografie nog wel, door hun leven als geisha:
Geiko Mineko No Hanaikusa: Honma No Koi Wa Ippendosu - Mineko Iwasaki (2001)
Geisha - Liza Dalby (1983)

Met Iwasaki ontstond na publicatie van de Japanse vertaling van 'Memoirs of a Geisha' discussie omdat zij vond dat haar anonimiteit, ondanks garantie van Golden, onvoldoende werd beschermd. Dat is in der minne geschikt.
Met Dalby verliep de relatie wat prettiger: die trad ook op als consultant op de set bij de verfilming van 'Memoirs of a Geisha'.