American Psycho - Bret Easton Ellis (1991)

Wat een non-argumentatie zeg.

Dit boek heeft me van mijn sokken geblazen! Fantastisch! Het heeft me zelfs een duwtje gegeven om Genesis te gaan beluisteren!

Wat een idioot antwoord van jou: je haalt er drie zinnen uit en noemt die non-argumentatie.

- Heb ik ergens gezegd dat ik een argument wil brengen? Ik plaats hier een bericht.
- De drieslag (drie keer iets herhalen) is een bekend retorisch mechanisme om iets in de verf te zetten. Ik ga het niet herhalen, want jij kan blijkbaar niet zo goed lezen.

Jouw bericht is zelf non-argumentatie.

Volgens jou heeft iedereen die dit boek slecht beoordeelt of verwerpelijk vindt het dan ook vanzelfsprekend maar niet gelezen. Pure quatsch natuurlijk en retorisch uiterst zwak.

En dan kan drie keer herhalen een retorisch mechanisme zijn, je maakt jezelf compleet belachelijk als het dan drie keer een schoolvoorbeeld ad hominem is.

Ad hominem? Laat me niet lachen: ik zeg niets persoonlijks aan het adres van de lezer (ad hominem zou zijn: "de lezer is achterlijk"). Mijn punt is dat het leeuwendeel van de mensen die schreeuwen hoe amoreel het boek wel is, beter eens een close reading zouden doen alvorens ze iets als amoreel bestempelen.

Ja, precies, dat is dus een ad hominem. Je probeert de 'tegenstander' onderuit te halen, in plaats van zijn standpunt.

Hey, ik wilde weten of jullie vinden dat ik de Engelse vertaling als eerst moet lezen, of de Nederlandse vertaling?

Ik denk dat het origineel Engels is, en dat is zoals de schrijver het bedoeld heeft en dus in principe beter.

Ach, Bret Easton Ellis blinkt niet uit in schrijfstijl an sich, dus bij de vertaling gaat er niet zoveel verloren. Als nederlands voor jou makkelijker wegleest, is dat dan ook prima. Het is geen Palahniuk of Wilde

Matig, matig, matig. Goedkope Shocktactics, een makkelijke uitweg, nee doe mij de film maar. Daar zit hetzelfde verhaal in, maar dan een stuk sneller verteld.

1,5*

Ooit van een vriendin geleend en daarna meteen zelf gekocht. Ellis fileert het Wall Street yuppenwereldje van de jaren 80 op een meesterlijke manier. Een wereld die geobsedeerd is door uiterlijkheden waar niemand elkaar echt kent...als ik zo eens om me heen kijk kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de huidige maatschappij niet zo heel anders is...

Erg indrukwekkend boek dat ik gemiddeld eens per 2 jaar opnieuw lees. Het eerste hoofdstuk van Lunar Park geeft trouwens een kijk van Ellis op deze periode in zijn leven. Waarbij je jezelf ook weer af gaat vragen wat waar en fictie is...maar goed, dat is een ander boek en dus off-topic.

Wat een geweldig boek, in nog geen week uit gelezen en meerdere malen de slappe lach maar zo nu en dan ook gegruweld, heerlijk.
Steeds maar weer die film Body double huren en weer te laat terug brengen, erg grappig.
Wat ik ook dan weer erg tof vond was dat hij gewoon tegen barkeepsters zegt wat hij allemaal heeft gedaan want ze horen/luisteren (het) toch niet
Ik raad iedereen ten zeerste aan om Luna park ook te lezen maar dan wel eerst dit boek lezen.

Dat je het boek niet goed vindt kan ik inkomen, maar die film is pas echt ongelooflijk slecht.

Het verzuipt een beetje in zijn eigen regeltjes. De zoveelste beschrijving van alle merken die iemand draagt begint echt te vervelen. Zo zijn er veel dingen die steeds terugkomen. Ben daarom gedurende het boek steeds meer gaan scannen in plaats van lezen. Het idee om iemand allerlei gruweldaden te laten begaan zonder dat anderen ......... (ik verklap dit niet) is wel ijzersterk, en had ik graag beter uitgewerkt gezien. De film doet dat beter.

Grootste kritiekpunt aan American Psycho is zonder meer het totale gebrek aan een verhaal - een keuze die vanuit postmodernistisch standpunt overigens goed te begrijpen is, maar wel ten koste gaat van het leesplezier. Na zo'n honderdvijftig bladzijden begint de verveling toe te slaan - alwéér een beschrijving van wat iedereen aanheeft - en pas zo'n honderd bladzijden later wordt er een nieuw element geïntroduceerd: het moorden, dat, toegegeven, bij tijd en wijle behoorlijk schokkend en ranzig is, maar, net als de rest van het boek, door oneindige herhalingen haar effectiviteit verliest. Het boek laat zich lezen als een opsomming van scènes die totaal geen samenhang hebben: moord en kapitalisme wisselen elkaar in rap tempo af, zonder dat er uiteindelijk iets gebeurt. Zoals sebfranc hierboven al constateerde: na een tijdje ga je maar een beetje door de tekst scannen om het toch maar 'gelezen' te hebben. Om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat er geen enkele belangrijke gebeurtenis in het boek zit - en dat vijfhonderd bladzijden lang! De film deed dat inderdaad beter, want: sneller - voordat de ergernis kans had om toe te slaan. Waar de hoge noteringen voor deze postmoderne klassieker vandaan komen, is mij een raadsel.

2,0*

Redelijk boek waar ik stiekem iets meer van had verwacht.
Zoals hierboven al eerder is vermeld , dit boek is een opeenstapeling van losse scenes die soms grappig zijn , soms gruwelijk , soms langdradig en uiteindelijk niet samensmelten tot één verhaal.
De irritatie van de steeds terugkerende beschrijvingen van wat iedereen voor kleding en sieraden draagt of van het zoveelste restaurant bezoek is bij mij ook niet uitgebleven.

Wat mij opviel is dat Patrick Bateman volgens de schrijver geld als water heeft en hij dompelt zich volledig onder in luxe maar heeft iedere keer als hij uitgaat en high wil worden heeft hij de grootste moeite om een gram Coke te scoren.
dat vond ik een beetje vreemd. Zo iemand zou thuis gewoon een kilo op voorraad moeten hebben.

Toch een dikke voldoende van mij kant omdat de schrijfstijl (heb hem in het Engels gelezen) en amusementswaarde van dit boek toch van een hoog niveau is

Is deze nou wel of niet in Nederland vertaald?

Wel.

Er zijn meerdere Nederlandse edities geweest waaronder ook een filmeditie:

bol.com | American psycho, Bret Easton Ellis | Nederlandse boeken

bol.com | American Psycho / Film editie, Bret Easton Ellis | Nederlandse boeken

Wat mij eigenlijk het meest chockeerd is het idee dat er écht mensen bestaan die zo met uiterlijk en alles daarom heen bezig zijn, wat moet dat toch een k*t leven zijn als je alléén maar met je uiterlijk bezig bent en wat mensen ervan vinden.
En niets is goed natuurlijk, alleen maar mensen afzeiken, bah wat naar.
Ik schrijf dit terwijl ik een onderbroek draag van de Hema (3 stuks voor $4,95) een geruitte pyamabroek ook van de Hema (broek+jasje $12,00), het jasje is overigens ook geruit maar zeker niet te schreeuwerig, en boven mijn 100% flanellen pyama broek draag ik een T-Shirt van The Oblivians, gekocht bij een optreden van deze band voor maar liefst $15.00, het shirt kleedt me geweldig af, het shirt is welliswaar warm maar oogt toch sportief.

Mijn uitgave is die van 447 pagina's en eens in de stuntverkoop gekocht naar aanleiding van de film. Die film verbleekt totaal in vergelijking met de geperverteerde martelingen en moorden die Bret Easton Ellis beschrijft. Niet echt een verhaaltje voor het slapen gaan...
Tussen alle dure kleren, sexuele uitspattingen en bloeddorst is het leukste hoofdstuk dat over Genesis. Mischien dat ik dit boek niet goed begrijp, maarin tegenstelling tot P. Bateman kan ik juist wel goed naar de oude Genesis luisteren. Foxtrot en Selling England By The Pound zijn onbetwiste meesterwerken
Invisible Touch is te commercieel en ligt te gemakkelijk in het gehoor.

Ja, dat was nog wel een van de weinige leuke dingen aan de roman: benadrukken dat Peter Gabriel nooit zulke mooie, gladde muziek maakte als de latere Genesis.

En mayhemblik, ik ben het niet eens met je cijfer, maar kudo's voor je bericht, geweldige pastiche/satire.

Het is het beste boek dat ooit geschreven. Zo enorm geniaal. Echt ongelofelijk goed. Hilarisch gewoon. Geen bladzijde verveeld.

Inderdaad, zo is dat.

En wat nu, stoppen met lezen dan?

Gruwelijk geniaal.

De film American Psycho heb ik al een aantal keren gezien en die was zeker vermakelijk. Nadat ik een film heb gezien heb ik meestal niet heel veel zin meer in het boek omdat ik al weet wat er gaat komen. Maar de film is een aflevering van de Teletubbies vergeleken met dit boek. Niet dat ik meer gruwelijkheden op het scherm wou zien (alsjeblieft niet) maar wel meer achter de persoon Patrick Bateman en daarvoor is dit boek velen malen beter. Christian Bale is wel de perfecte Bateman, dat zeker wel.

Het verhaal speelt zich af in de oppervlakkige decadente yuppen wereld van de jaren 90.
Luxe restaurants, nachtclubs en dure designerkleding is waar het allemaal om draait. Patrick Bateman is op het oog een normale Wall Street kerel maar wel een die steeds verder verdrinkt in waanzin. Tussen de etentjes en het werk door heeft hij een niet te ontkomen obsessie om mensen op een zo'n gruwelijke mogelijke manier af te maken wat gedetailleerd beschreven wordt. En dat gaat behoorlijk ver. Ratten die vagina's wegeten en een afgehakt hoofd op je penis zetten. De moorden gaan behoorlijk ver maar wat een heerlijke combinatie en tegenstelling vergeleken met de chique omgevingen en dure merknamen die de hele tijd in het boek voorkomen.

Het boek zit ook bomvol met humor en je kan dit eigenlijk wel zien als een zwarte komedie/thriller die daarnaast nog een aanklacht is tegen de huidige maatschappij.
Mensen zoals Patrick Bateman bestaan; emotioneel afgestompt en oppervlakkig als een stoeptegel. De maatschappij zorgt ervoor dat er steeds meer Batemans komen en dat ze helemaal doordraaien. Patrick Bateman staat ook als symbool voor de tegenwoordige yup. Wat het allemaal ook goed maakt is dat het niet duidelijk wordt of het nou allemaal echt gebeurt of niet. De lijken worden nooit gevonden, zijn uiteindelijke openbaring wat hij nou heeft gedaan word weggelachen en niemand reageert op al zijn opmerkingen over serie-moordenaars en dergelijke. Realisme en surrealisme gaan door elkaar heen waardoor je op het einde niet meer weet of het nou wel of niet gebeurt is alhoewel ik zeg dat het wel allemaal is gebeurt.

De gekte die in Bateman omgaat wordt geweldig beschreven als hij door de straten van New York dwaalt. De sfeer en de gesprekken zijn allemaal van top niveau en je gelooft gewoon al is het allemaal overdreven dat dit allemaal dialogen zijn die dit soort mensen voeren.

Patrick Bateman is ook de grootste anti-held die er maar kan bestaan.

Ik schrijf liever dan dat ik lees, maar in principe zou je moeten stoppen met lezen na dit boek ja, als je niet teleurgesteld wilt worden.

Dit is een absurdistisch meesterwerk.

Het meest interessante: de ballencultuur, de arrogantie, de ongelofelijk kwallerigheid, de obsessie met kapitaal, de walging voor alles wat ook maar iets lager is.
Het meest irritante: doelloze scenes, lappen tekst waar geen reet in gebeurt maar vooral, het ein-de-lo-ze gelul over elk detail in kleding/eten/spullen. Strontirritant.

Boek was echt lastig door te komen.

Heb jij alle boeken gelezen dan?

Ik niet. Wel meerdere.

En daarvan waren er veel toch echt véél beter dan dit.

Het beste boek ooit bestaat niet.
Het is zijn mening dat dit het beste boek ooit is en die mag je toch hebben.