menu

Kaputt - Curzio Malaparte (1944)

mijn stem
4,11 (18)
18 stemmen

Italiaans
Politiek / Oorlog

448 pagina's
Eerste druk: Casella, Napels (Italië)

Na een uitputtende reis als oorlogscorrespondent met het Italiaanse leger door Servië, Kroatië, Polen, Rusland en Finland schreef Curzio Malaparte zijn verslag van een Europa in ontbinding. Precieuze sfeerschetsen staan naast een rauw realisme en surrealistische beelden: bevroren paarden in een Fins meer, het leven in het getto van Warschau, portretten van nazikopstukken als Himmler en de grootscheepse moord op de joden in Iasi, Roemenië, in 1941. Kaputt schetst als geheel een beeld van een Europa in verval tijdens de Tweede Wereldoorlog.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,5
Na het bizar goede De huid wilde ik graag meer van Malaparte proberen. Dat viel me in het begin van Kaputt niet mee: de eerste hoofdstukken lezen stroef, vooral door de vele namen, het wisselen van tijd en plaats en de frans genoteerde conversaties (een vertaling is te vinden in de notenlijst).

Eenmaal hieraan gewend blijkt ook dit werk van de Duits-Italiaanse Curzio Malaparte echter bijzonder intrigerend. Kenmerkend zijn vooral de soms surrealistische (natuur)beschrijvingen en de ongekende wreedheden die worden opgetekend. Uit het nawoord begreep ik dat Kaputt grotendeels berust op fantasie, maar de fronttaferelen, de nazibijeenkomsten en de diplomatenconversaties komen zeer geloofwaardig over en geven een unieke inkijk in de legerwereld ten tijde van WO II. De vertaler karakteriseerd het boek zo: "Kaputt is een bijzondere combinatie van verslaggeving, essayistiek, vertelkunst, politiek en fantasie."

Toch ben ik niet uitermate enthousiast. De lijn in het boek blijft soms gewrongen en de dialogen nemen een wel erg prominente plek in. Daardoor geraakte ik nooit voor lang 'in' het boek. Ook vond ik de analyses minder sterk dan in De huid. Dat blijft dus wat mij betreft het onbetwiste, huiveringwekkende meesterwerk van Malaparte.

3,5
Aca
Intrigerend zeker, maar toch ook wat wisselvallig, waarbij sterke passages worden afgewisseld met weinig sprankelende dialogen die soms in de buurt komen van namedropping.
Het personage Malaparte kent veel mensen, spreekt vele talen, is in alle opzichten een elegant en verfijnd man die op ieders sympathie kan rekenen. Omdat schrijver en protagonist hetzelfde heten is het verleidelijk hem van ijdelheid te verdenken en die indruk kan hij nergens wegnemen.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:12 uur

geplaatst: vandaag om 23:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.