menu

On the Road - Jack Kerouac (1957)

Alternatieve titels: Onderweg | Op Weg

mijn stem
3,87 (243)
243 stemmen

Engels
Sociaal / Reis

320 pagina's
Eerste druk: Viking Press, New York (Verenigde Staten)

Sal Paradise en zijn aan alcohol, seks, drugs en muziek verslaafde vriend Dean Moriarty, reizen liftend of in gestolen auto's kriskras door de Verenigde Staten. Hun levenswijze is anti-intellectueel, zonder binding en zonder moraal en ze zetten zich af tegen de gevestigde normen en waarden: ze kiezen voor een ongeremd en onaangepast bestaan.

zoeken in:
Mojo Pin
Hier moet ik maar eens achter aan gaan want dit boek wil ik toch echt een keer gelezen hebben. Het wordt overigens ook verfilmd.

4,5
Flashback. 1997. Ik kijk naar een documentaire over ene Jack Kerouac. Ik ken het begrip "beat generation" net zoals ik de Volkswagen Kever ken. Het is iets wat je schaamteloos romantisch over kunt palaveren, het behoort immers niet tot je cultureel overlevingspakket, met andere woorden: je moet Kerouac niet te kennen om goede punten te halen bij Engels. Het mag.

Uit de tweede hand heb je steekwoorden gehoord over die Kerouac: gek, jazz, vlucht, in-één-ruk-schrijver. Dat vond je best interessant, je blijft kijken.

De van alle ironie ondaande commentatorstem heeft het over Desolation Peak, hoe Kerouac zich daar afzonderde om het vuur in zijn slabakkende schrijvershand terug te brengen. Het verhielp niets ...

De slotconclusie van de documentaire is: "De man schreef één boek en zonk daarna weg in metafysisch knutselen met woorden.".

Twee jaar later lees je "On the Road" in één ruk, pendelend tussen twee bestemmingen waar je eigenlijk niets verloren hebt. Je denkt Kerouac te snappen. Over hoe je lichaam lijkt te verdwijnen wanneer je per auto onderweg bent. Over reizen als paardenmiddel om jezelf wakker te schoppen. Over raak vertellen om de waanzin op een afstand te houden. En vooral: over reizen om te vergeten dat je ergens een thuis hebt. Je denkt het te snappen, maar ook dat snap je niet werkelijk

avatar van FisherKing
Het deed me toch erg weinig, de wereld van Jack Kerouac.

Ik zal binnenkort nog eens een poging wagen...

5,0
Zachary Glass schreef:

De van alle ironie ondaande commentatorstem heeft het over Desolation Peak, hoe Kerouac zich daar afzonderde om het vuur in zijn slabakkende schrijvershand terug te brengen. Het verhielp niets ...

De slotconclusie van de documentaire is: "De man schreef één boek en zonk daarna weg in metafysisch knutselen met woorden.".


Waar 'On the Road' pure bebop is, is 'Desolation Angels' de laatse solo van John Coltrane, een dag voor hij stierf.

4,5
Krijg er spontaan zin om te gaan reizen van.

avatar van katie morosky
5,0
Ik las dit boek op m'n kleine studentenstudiootje in Gent en het voelde alsof ik al op reis was, in een rokerige jazzclub zat,...

avatar van gondwa
4,0
dharma bums gelezen toen ik 16 was, op slag weer leesgenot ervaren, kerouac is echt een held. Vrijheid in 336pagina's !

avatar van Jasper
3,5
On The Road van Jack Kerouac is in vele opzichten een fenomeen. Verwacht geen lineair verhaal van A naar B: veeleer is de roman een relaas, een momentopname van vele roerige reizen door het Amerikaanse continent. Sal Paradise reist mee met Dean Moriarty, een volslagen idioot met een zekere knuffelfactor, naar niets maar toch naar overal.

Het boek is overigens goed in het Nederlands vertaald door Guido Goluke (1e druk 1988, Bezige Bij).

Wat mij blijft verbazen is het gemak en de vrijheid die ik amper kan rijmen met de conservatieve jaren '40 en '50. Er is dus blijkbaar meer dan de American Dream, de suburbs en de communistenjacht: er is seks, jazz en drugs.

5,0
Geweldige leeservaring! Onlangs de 'scroll version' uitgelezen en hoewel er meer sprake is van een opeenstapeling van gebeurtenissen dan van een werkelijk verhaal (met spanningsboog enzovoorts) heeft dit boek een behoorlijke indruk achtergelaten. De sfeer, de schrijfstijl, wauw. Nog mooier vind ik de manier waarop je Neal Cassady leert kennen door de ogen van de wat timide Kerouac. Zo'n levensgenieter (alleen al de rode draad die jazzmuziek in het geheel vormt is prachtig) en zo'n invloedrijk persoon. Ik denk dat iedereen in zijn leven wel iemand tegenkomt die datgene doet en op die manier handelt die jij - en dat weet je - nooit zult hanteren, maar het zijn juist die dingen waarom je die persoon waardeert. Nu ja, da's mijn mening.
Ik overdrijf als ik zeg dat dit boek mijn leven heeft veranderd, maar de thematiek, de levenslessen (en -lust) en de personages vormen wel een grote inspiratiebron.
On the road is voor de perfecte betekenis van Carpe Diem.

2,5
Na een eerste lectuur enkele tientallen jaren geleden, heb ik het nu nog eens herlezen. Dat viel me niet zo erg mee. Er gebeurt in sommige stukken ontzettend weinig, maar dat wordt dan voorgesteld als ik weet niet wat. De beschrijvingen van de jazz blijven wel rechtop.
Wat zag ik toen in dat boek?

avatar van eRCee
3,0
Met een rotgang ploetert Kerouac zich in dit boek door de jaren '50 en die vaart is meteen de grootste kwaliteit van deze klassieker. Het snelle proza jakkert maar door en door, zonder dat er in de verhaalomgeving wat verandert. On the Road zet daarmee een krachtige sfeer neer en is een mooi tijdsdocument, maar mist mijns inziens op andere gebieden toch wel de boot.

3,5
is het 'verplicht' om dit in het engels te lezen? of is de nederlandse versie ook goed?

avatar van eRCee
3,0
Vond de vertaling prima. Zie ook het berichtje van Jasper hierboven.

ddanuz
katie morosky schreef:
Ik las dit boek op m'n kleine studentenstudiootje in Gent en het voelde alsof ik al op reis was, in een rokerige jazzclub zat,...

Ik las hem op bezoek in Antwerpen, waar ik een kort weekendje verbleef. Het leek of de stad zich transformeerde en ik me op een wereldreis begaf (dat het slechts enkele uurtjes met de trein reizen was vergat ik snel). Had het boek al eens in het Nederlands gelezen, maar in het Engels leest het zo vlot en zo smooth dat ik hier geheel aan verknocht raakte. Vaak las het werkelijk waar als een jazz-plaat, iets wat ik nog nooit zo had meegemaakt (wellicht enigszins bij Ginsberg's Howl).

avatar van liv2
4,5
katie morosky schreef:
Ik las dit boek op m'n kleine studentenstudiootje in Gent en het voelde alsof ik al op reis was, in een rokerige jazzclub zat,...


Ik las dit boek rond mijn twintigste en ik herinner me nog heel goed dat ik me enorm opgesloten voelde zo op m'n kamer. Je wil de wijde wereld in, van het leven proeven, ontdekken, reizen...Je krijgt er inderdaad een heel apart gevoel bij en je gaat er enorm in op.
Geweldig boek eigenlijk nu ik er aan terug denk en tijd om het eens te herlezen.

avatar van vladlev
2,0
Ik ben nooit echt meegezogen geweest door de sfeer in dit boek.
Kwam mij voornamelijk over als saaie beschrijvingen van niet al te speciale gebeurtenissen. Misschien dat dit ook wel met mijn leeftijd te maken heeft maar ik vond die reizen en personages helemaal niet boeiend.

2,0
Letterlijk en figuurlijk een grote trip. De scroll edition vond ik bij vlagen onleesbaar vooral als het verhaal in een brij van namen verzandde. In de wat rustige delen, zoals de reis door Mexico, zijn zeker schrijverskwaliteiten zichtbaar. Niet mijn genre.

5,0
Geweldig boek! De schrijfstijl is uniek, in die zin dat het meer weg heeft van muziek. Kerouac's schrijfstijl zou ik bijgevolg omschrijven als The Rolling Stones meets John Coltrane.

Verder is het zo dat het verhaal niet meer is dan een opsomming van Kerouac's belevenissen over een periode van 3 jaar, maar door de sfeer en de heerlijk rammelende vertelstijl word het nergens saai. Dit is een boek over mensen, en had bijgevolg eeuwig kunnen doorgaan. Dat heb ik ook bij mijn favoriet boek East Of Eden, en daar hou ik van.

avatar van Wickerman
3,0
Het kan aan mij liggen, maar dit werk is niet aan mij besteed. Doelloze tochten door de VS, verzandend in beschrijvingen die me niet pakken. Jammer, ik had gehoopt dat dit boek dichterbij tijdgenoten Camus en Sartre zou liggen.

avatar van Slainte_Mhath
2,5
Veel gebeurtenissen beschreven, maar het was nogal veel van hetzelfde.
Leest vlot, en wordt nooit saai, maar ook nergens erg bijzonder. Nogal oppervlakkig eigenlijk.

Situaties, karakters, allemaal prima uitgewerkt, maar niet een boek dat me heeft gepakt. Had hier hogere verwachting van.

5,0
Dit is dan ook eerder een sfeerbeeld (en nog een heel indrukwekkende ook) dan een echt 'verhaal' in de zin van: eerst gebeurd A, dat het verhaal op gang trekt, waarna B gebeurd...

avatar van liv2
4,5
En ja hoor, ook dit boek moet eraan geloven. Het wordt verfilmd....
Wordt weer bang afwachten

avatar van Nicolage Rico
Trailer ziet er in ieder geval erg goed uit. Heb wel vertrouwen in de film! Zeker ook, omdat Walter Salles de regisseur is. Die kan wel wat met sfeer.

avatar van Koios
2,0
Kortgeleden de zgn. ongecensureerde versie gelezen, bijzonder te zien hoe ''braaf'' het boek is in de huidige tijdgeest, itt tot het Amerika van destijds. Wellicht dat er nog steeds Amerikanen zijn die het expliciet noemen van het mannelijk geslachtsdeel niet kunnen verdragen. Helaas ook: herhalend, weinig origineel, en oppervlakkig. De impact van het boek zal ten tijde van verschijnen veel groter zijn geweest (en dat is uiteraard te verklaren). De film vond ik overigens erg goed.

avatar van Donkerwoud
3,0
Na 'Heart of Darkness' de tweede klassieker in korte tijd die alle elementen heeft van moderne werken waar ik van hou, maar waarbij de vonk tussen mij en het werk maar niet wilde komen.

Voor mij is Dean Moriarty toch vooral een volstrekt holle figuur, wiens zoektocht naar vrijheid vanuit jeugdige onbezonnenheid meestal niet verder komt dan semi-stoere kwajongensstreken.Het inhoudelijk brave van de roman maakt het veel gedateerder dan de modern aanvoelende schrijfstijl doet vermoeden.

Kerouac blinkt wel uit in uitgebreide karakterbeschrijvingen van een extreem rijk geschakeerd gezelschap van decadente randfiguren, die allemaal op hun manier op zoek zijn naar hun eigen verlossing van de heersende burgermoraal. Misschien dat The Dharma Bums of The Subterraneans meer naar mijn smaak zijn!?

avatar van devel-hunt
4,0
Na het lezen van "het Compromisloze Bestaan van Jules Deelder" besloot ik on the road eens te lezen, de grootste inspiratiebron van Deelder om het leven te gaan leiden wat hij heeft gedaan.
On the road, het is een klassieker, ik kende de titel en de schrijver van naam, maar nooit gelezen, nu dus wel.

in 1957 moet het een choquerend boek zijn geweest, over onaangepastheid, doen waar je zin in hebt zonder enige compromis, nergens verantwoordelijkheid voor nemen, seks, drugs, stelen, gekte, verwaarlozing, het is de doorlopende basis van het verhaal wat bijna 330 blz. doordendert en nergens tot stilstand komt, het gaat maar door, het leest als 1 lange zin, het hele boek. Toentertijd waarschijnlijk in een kleinburgerlijke Amerikaanse maatschappij een shock, nu een leuk boek die de tijd waarin het boek zich afspeelt in een heel ander daglicht plaatst.

avatar van misterfool
3,5
Richtingloosheid, gejaagd vluchtgedrag en een drang om de wildwestdagen van Amerika te behouden ondanks een cultuur van conformisme. Het zijn de thematische elementen die na het lezen bijblijven. On The Road is echter geen boek waarin bepaalde scénes echt opvallen, maar wel een verhaal waarna een bepaalde sfeer blijft hangen. Wellicht beklijft dit boek vooral indien vrijheid als geneugte op zichzelf wordt gezien. Het is dan beter invoelbaar dat de personages uit avontuurzucht leed op hun hals nemen. Hol acht ik die drang i.i.g geenszins; zeker na twee jaar corona-kluistering. On The Road is verder nog een boek met uitzonderlijke personages en jakkerend taalgebruik. Het gaat me niettemin te ver om dit als een meesterwerk te zien. Daarvoor is het boek te eenduidig in zijn stijl en boodschap. Een intrigerend tijdsdocument is het niettemin zeker.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:40 uur

geplaatst: vandaag om 05:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.