Gordon: Biografie van een Entertainer - Marcel Langedijk (2018)

Volksverlakkeraar des vaderlands! Op het schavot!

Dat had allang moeten gebeuren.

En dan voor een keer niet in een glitterpak of met een indianentooi!

Zal vast een literaire verrijking op BM worden... mijn verontschuldigingen voor het toevoegen

Volgens de uitgever een deconstructie van de entertainment-industrie. Dat u het maar weet!

Het zal best een smeuïg boek zijn, maar ook met een korreltje zout te nemen.
Klik

Ja, van alle kanten komen geluiden dat er niks van klopt. Geloof dat zijn zus zelfs naar de rechter stapt.

Zou die hele zogenaamde ophef geen onderdeel zijn van de marketingstrategie? Zie je ook wel een beetje bij die voetbalboekjesschrijvers. Alleen maar goed voor de verkoop, lijkt me... En dan komt Joling weer met een eigen boek met de 'ware' feiten, en dan weer ophef ophef ophef, en dan komt de zus van Gordon met haar eigen boek, enzovoort etcetera...

Dat is wel een erg cynisch idee, maar het zou inderdaad zomaar kunnen...(Al zie ik dat bij een Gerard Joling of een John Ewbank eerder gebeuren dan bij z'n verder onbekende zus.)

De Thomas Dekker onder de publiciteitsgeile volkszangers. Bah, goedkoop scoren.

Gadverdamme wat goedkoop zo'n biografie. En wat een schande dat mensen als John Ewbank door dit schaamteloze boek ernstige reputatieschade oplopen.

Mijn beoordeling volgt als ik het uit heb.

Dat hij met Ewbank loopt te masturberen lijkt me niet iets dat je verzint, alleen hoef je het nog niet op te schrijven.

Ik wist dat niet, maar schijnbaar kan dat masturbatieverhaal in allebei de gevallen (verzonnen of echt gebeurd) strafbaar zijn i.v.m. reputatieschade. Smakeloos is het in elk geval.

Anderzijds zegt reputatieschade ook iets over de bekrompen geest van anderen, want als twee mannen dat graag willen doen, prima toch. Ik moet er niet aan denken, maar ik neem anderen niet minder serieus door zoiets.

Mensen, verdoe je tijd niet en ga een goed boek lezen.

Kan mij echt niet indenken dat er mensen zijn die dit gaan lezen en ook serieus gaan uitlezen.

**

Volkskrant recensie

Wel leuk om cadeau te geven, aan iemand die je haat of blind is.

Volgens mij kun je dat niet zeggen, zelfs als het een autobiografie zou zijn. Wie weet heeft Gordon wel heel veel schrijftalent. Maar in dit geval gaat het om het schrijftalent van Marcel Langedijk. Ik zou niet weten waarom dat op voorhand al in twijfel wordt getrokken. Als die man kan schrijven moet er met dergelijk materiaal wel iets goeds uit rollen.

Dergelijk materiaal? Het is van begin tot eind gelogen.

Zijn vorige autobiografische werk spreekt me eigenlijk wel aan: Gelukkig Hebben We de Foto's Nog: De Zelfgekozen Dood van Mijn Broer - Marcel Langedijk (2017)

Maar hoe goed geschreven ook, het onderwerp is toch echt verschrikkelijk?

Haha...absoluut, maar ik vind dit soort extreem complexe familieverhoudingen interessant. Het thema broer/euthanasie broer doet me denken aan 'A Shot in the Heart' van Mikal Gilmore, waarin de schrijver het heeft over de seriemoorden van zijn broer. Dat zijn broer op Death Row komt en via juridische weg van de staat Utah eist dat ze hem toch executeren, terwijl de doodstraf daar net op het punt stond om afgeschaft te worden.

Nee, het is precies andersom. Het onderwerp is juist heerlijk, maar het is slecht geschreven. Dit is toch niet meer dan een uitgeschreven interview?

Och, als je een middagje aan het strand vertoeft is dit best lekker luchtig leesvoer hoor.
Ik heb toch een paar keer hard moeten lachen.

Toch maar geleend van de bieb, omdat mijn leespatroon vrij eentonig begon te worden en dan is het weer tijd voor iets luchtigs. Heb verder helemaal niks met Gordon, muzikaal niet, maar vooral niet in politieke zin, dat gedweep met de VVD steeds. Maar toegegeven, bij programma's als Joling & Gordon over de Vloer en Hotter than My Daughter lig ik altijd wel in een deuk om hem, de aanstekelijke lach van Joling die steevast op zijn grappen volgt helpt daar ook wel aan mee moet ik zeggen.
De schrijfstijl is eigenlijk niets bijzonders, korte makkelijk leesbare zinnetjes. Dat leest wel lekker weg maar op momenten dat het verhaal ernstiger wordt komt het door die korte zinnetjes ook wel vrij emotieloos over allemaal.
Alles wordt lekker dik aangezet en Gordon is een echte dramaqueen, een klaagmuur die vooral de suggestie wil wekken dat hij een ontzettend moeilijke jeugd heeft gehad en een zwaar leven leidt als bekende Nederlander. 'Ik kan nergens heen', jammert hij. Het volgende vond ik overigens wel heel geestig:

Ik kan niet alleen over straat , ik vind dat eng. Ik doe mijn boodschappen altijd bij de Albert Heijn in Blaricum, waar ik niet wordt lastiggevallen, maar ik moet straks naar die op het Museumplein, in Amsterdam. Daar zie ik nu al tegen op. Ik voel me niet meer veilig. Ik denk niet dat mensen zich realiseren hoe het is. Want ze zeggen allemaal tegen me: "Word je er niet gek van dat mensen steeds naar je toekomen?"
"Ja, schat," zeg ik dan, "maar jij komt ook naar me toe."

Pas echt grappig wordt het als hij met modder gaat gooien. Het is vooral Rene Froger die het moet ontgelden. Je zou verwachten dat Gordon een open boek is, maar hij laat niet altijd het achterste van zijn tong zien. Hij vertelt niet door wie hij als kind is misbruikt en ook niet wat collega's als Joling en Froger hem nu precies 'geflikt' hebben. Dat is best jammer, als je de vuile was buiten hangt doe het dan ook meteen goed.
Uiteindelijk geeft hij wel eerlijk toe dat hij met veel van die mensen gewoon weer door één deur kan. Met Marc van der Linden bijvoorbeeld (die hij een paar pagina's daarvoor nog uitmaakte voor ..die dikke vieze vuile rat)
Lol

recensie met terugwerkende kracht in Zomertijd, bijlage dagblad Trouw d.d. 25 juli 2020.