Divan-e-Hafez - Hafez (1350)
Alternatieve titel: دیوان حافظ
Perzisch
Gedichtenbundel
Sociaal
500 pagina's
Eerste druk: Hafez,
Shiraz (Perzië)
De originele Divan-e-Hafez bevat een voorwoord van een onbekende tijdgenoot van de dichter, waarin het eerste deel van het leven van Hafez wordt bediscussieerd. Het feitelijke werk van Hafez beloopt, afhankelijk van latere interpretaties, circa 500 tot 1.000 ‘ghazals’. Bij een dergelijke ‘ghazal’ is sprake van rijmende coupletten met een refrein, waarbij de regels hetzelfde metrum hebben en het niet ongebruikelijk is dat de naam van de dichter zelf in het laatste vers terugkomt. Ontstaan in de zevende eeuw in zijn Perzische geboorteregio, raakte deze dichtvorm mede door het werk van Hafez in de dertiende en veertiende eeuw op de voorgrond in de Zuid-Aziatische regio. Thema’s van zijn ghazals zijn geliefden, geloof en het aan de kaak stellen van hypocrisie; bij dat laatste worden religieuze taboes niet geschuwd. Als onderwerp keren zaken zoals liefde, wijn, vogels of bomen terug. Zijn woorden kunnen letterlijk of figuurlijk worden opgevat, met mogelijkheden van een aardse of spirituele betekenis. Een regelmatige figuur in een dichtregel is, dat een woord met een dubbele betekenis beide betekenissen tegelijk heeft. Dat laat aan de lezer ruimte voor interpretatie over en geeft aan Hafez onder andere de mogelijkheid van humor en zelfs satire.