Pitface: Een Parabel - Herman Brusselmans (2001)

Ik vond dit een vreselijk boek.. Een wel erg makkelijke rip-off van American Psycho.. Maar mischien heb ik het niet helemaal begrepen en daarom nog geen stem, eerst maar herlezen!

Ik zag er toch echt geen rip off van American Psycho in. De enige overeenkomst is dat er hier ook flink gemarteld wordt. Verder vond ik dit vooral allemaal erg grappig. Geen enkel sympathiek personage, vooral Brillekas, het psychopatische maatje van Pitface, is buitengewoon onsympathiek. Maar Pitface zelf is misschien nog wel het ergst.

De stijl van Brusselmans moet je wel echt liggen lijkt me, dat is bij mij gelukkig het geval. Moet om zijn boeken altijd erg lachen.

Dit is een geniaal boek! Hoe grof Brusselmans hier de ontwikkelingen van zijn hoofdpersonage beschrijft is echt niet normaal. Drugs, verkrachtingen en geweldadigheden worden tot in het fijnste detail, zo vulgair mogelijk beschreven. Ik lachte me kapot bij dit boek, en dan vooral bij de droge humor/ opmerkingen die Pitface had tijdens zijn gruwelheden. Ode!

Een meesterwerk, dat, zoals in het merendeel van Brusselmans' euvre het geval is, op het randje balanceert van wat wel of niet tot literatuur gerekend mag worden. Een feit dat mij aan m'n reet kan roesten, want ik heb me weer uitzonderlijk geamuseerd tijdens het lezen van dit boek. Eén van m'n favoriete Brusselmans. Ik ben, haast in tegenstelling tot Brusselmans zelf zou je kunnen zeggen, wel een fan van een enigzins uitgewerkt plot en het leuke is dat die in dit boek aanwezig is.

Een zeldzaam heerlijk en dolkomisch boek, dat door mij al tig keer werd verslonden. De absolute volle mep, 5*.

De eerste Brusselmans die ik las, en sindsdien geen beter boek van hem gelezen (als kwam 'Vergeef mij de liefde' in de buurt). Komisch omdat het allemaal zo over-the-top is. En ook de personages zijn uniek. Net als al Brusselmans' werk eigenlijk.

Hele leuke Brusselmans. Hij maakt hier de mensheid flink belachelijk. Niet erg subtiel maar wel effectief. De grootste verdienste van dit verhaal is dat het de mens bescheidenheid leert. Iets waar het soms nogal eens aan ontbreekt.

Dikke 3,5

Ineens dacht Brusselmans dat hij Bukowski was? Mag hoor, maar als je je boek dan ook nog eens doorspekt met over de top meligheden val je in een plompverloren niemandland tussen humor en een Amerikaanse road novel, en dat niemandsland draagt de naam middelmatigheid.

2 schamele sterren.

Begint als een sterke parodie op het hard-boiled genre, maar zakt later erg af. Helaasch.

Pitface is bijna hetzelfde karakter als bijna elk hoofdkarakter die Brusselmans gebruikt. Onverschillig, gewelddadig, sarcastisch en brutaal. Zie Louis Tinner, Fazio etc.

Inderdaad wel overeenkomsten met American Psycho, maar op z’n Brusselmans uitgewerkt.
De samenleving in dit boek leek wel Sodom & Gomorrah.

Brusselmans #7.

Een Brusselmans zal bij nooit heel erg slecht in de smaak vallen omdat er altijd wel genoeg te lachen valt en omdat er genoeg gestoorde personages in zitten.
Maar dit boek is niet waar ik op zit te wachten. Natuurlijk is er de cynische, alcohol-drinkende, sigaret rokende protagonist die voor de nodige vermaak zorgt en zit het boek vol met krankzinnige idioten. Maar wat het voor mij altijd goed maakt is dat Brusselmans anders voor een normale omgeving zorgt waardoor het realistischer is en je beter in kan leven.

Dit boek zit vol brute moorden en eigenlijk vol overdrevenheid wat me helemaal niet bevalt. Ik heb nooit als ik een Brusselmans uit heb zoiets van ' Leuk boek maar het was leuker geweest als er continue mensen afgemaakt en gemarteld worden.' Uhm, nee Herman dat maakt het niet beter alleen maar goedkoper en ongeloofwaardiger.
Snap sowieso niet wat voor wereld Brusselmans schept alsof België nou zo'n gevaarlijk land is.

Toch wel leuk hoor verder.

Op de eerste pagina kan je zien dat Brusselmans in een behoorlijke bad mood moest zijn. Hij is hier wel zwartgalliger en meedogenlozer dan gewoonlijk.

En de wereld die hij hierin creëert... het moet ogen als een soort toekomstperspectief... soms had ik een beetje een Sin City gevoel. Pitface is zo'n stereotype figuur die samen met zijn psychotische vriend brillekens door deze post apocalyptische België toert... op zoek naar de liefde... Waarschijnlijk moet dat een soort virusuitbraak zijn geweest: de liefdeloosheid. Brusselmans creëert een duistere wereld vol gekken, idioten en gewetelozen. In principe weet hij je er al lezer wel in mee te slepen en werkt het prima. Hij heeft hier ook overduidelijk inspiraties op "filmhelden met grote pistolen'," want uiteindelijk wordt Pitface een soort Charles Bronson of Sylvester Stalone... alleen dan wel van de slechte kant... ach... in principe is iedereen slecht in dit boek. Dan nog een snufje Harley Davidson and the Marlboro man wat betreft die ene drug. Actiescenes worden hier ook erg realistisch omschreven en de Brusselmans-humor gaat ook enkele niveaus omhoog.

Erg interessant boek die ook lekker makkelijk weg leest.

4,0*