Dagboek van een Getuige - Astrid Holleeder (2017)
mijn stem
18 stemmen
Nederlands
Waargebeurd
269 pagina's
Eerste druk: Lebowski,
Amsterdam (Nederland)
Waar' Judas' het verhaal is over de beslissing om te getuigen tegen haar broer Willem Holleeder, gaat 'Dagboek van een getuige' over de consequenties van die ingrijpende beslissing. Wat zijn de gevolgen geweest voor het leven van de familie Holleeder: Voor moeder Stien, zus Sonja, de kinderen en hun partners, de kleinkinderen, en vooral: Voor Astrid zelf?' Dagboek van een getuige' geeft een inkijk in het leven van iemand die noodgedwongen moet onderduiken en voor wie niets ‘normaal’ is. Van boodschappen doen tot een dagje naar het strand met de kinderen: Niets is zonder risico. Of daar ooit verandering in komt, zal de toekomst leren. In 2018 vindt het proces tegen broer Willem plaats. 'Dagboek van een getuige' is een onthullend boek over hoe justitie met ‘gewone’ getuigen omgaat, en is het relaas van een vrouw die afscheid heeft moeten nemen van een werkzaam leven, van een moeder die probeert het goede te doen voor haar kinderen en kleinkinderen, van een zuster en vriendin die haar omgeving altijd op sleeptouw neemt, én van een getuige in de zaak tegen haar broer: Astrid Holleeder.
2
geplaatst: 27 oktober 2017, 16:26 uur
Zouden de ervaringen van heilige en meesterschrijver Astrid Holleeder (deelt ze de royalties met haar broer? volgt in 2018 weer een deel?) net zo heftig zijn als wat Roberto Saviano beschrijft in dit vrijelijk beschikbare artikel?
3
geplaatst: 27 oktober 2017, 21:16 uur
eRCee schreef:
Zouden de ervaringen van heilige en meesterschrijver Astrid Holleeder (deelt ze de royalties met haar broer? volgt in 2018 weer een deel?) net zo heftig zijn als wat Roberto Saviano beschrijft in dit vrijelijk beschikbare artikel?
Zouden de ervaringen van heilige en meesterschrijver Astrid Holleeder (deelt ze de royalties met haar broer? volgt in 2018 weer een deel?) net zo heftig zijn als wat Roberto Saviano beschrijft in dit vrijelijk beschikbare artikel?
Als Belgische weet ik echt niet waarover dit gaat. De 'Bende van Nijvel' daarentegen...
0
geplaatst: 27 oktober 2017, 22:17 uur
Ik zou ook best een mening over Astrid Holleeder willen hebben, maar schijnbaar ben ik ook te Belgisch. En om Peter R. de Vries nou op z'n blauwe (?) ogen te moeten vertrouwen!?
3
geplaatst: 28 oktober 2017, 03:13 uur
Misschien kan je je na het derde en vierde boek een mening vormen? (eentje rondom het proces/vonnis en eentje een paar jaar later, kleine voorspelling).
Ach ja, misschien moet ik dit ook allemaal niet zeggen, maar als je eerst naar de Telegraaf stapt en dat er dan twee dagen later een boek in de winkels ligt, dan heb ik zo m'n bedenkingen.
Ach ja, misschien moet ik dit ook allemaal niet zeggen, maar als je eerst naar de Telegraaf stapt en dat er dan twee dagen later een boek in de winkels ligt, dan heb ik zo m'n bedenkingen.
1
geplaatst: 29 oktober 2017, 09:33 uur
Het begint er nu toch wel verdacht veel op te lijken dat het zusje na het succes van Judas de boel financieel flink aan het uitbuiten is geslagen.
Als het er op aankomt valt de appel dus niet zo heel ver van de boom.
Als het er op aankomt valt de appel dus niet zo heel ver van de boom.
0
geplaatst: 29 oktober 2017, 13:30 uur
Mjah, die suggestie spreekt me ook niet aan. Ik wil nog best zo ver gaan dat ze inderdaad een hels leven achter de rug heeft en daar nu de vruchten van plukt. Is haar verder gegund. Je hoeft die boeken niet te lezen, maar veel Nederlanders voelen kennelijk wel die behoefte. Even goede vrienden.
2
Ted Kerkjes
geplaatst: 29 oktober 2017, 14:21 uur
devel-hunt schreef:
Als het er op aankomt valt de appel dus niet zo heel ver van de boom.
Nou nou, het is natuurlijk niet crimineel wat ze doet.Als het er op aankomt valt de appel dus niet zo heel ver van de boom.
0
geplaatst: 30 oktober 2017, 14:06 uur
eRCee schreef:
deelt ze de royalties met haar broer?
Viel bijna van mij stoel toen ik dit las. deelt ze de royalties met haar broer?
Bedoel je nu dat je denkt dat ze onder een hoedje speelt met haar broer, of dat je vindt dat hij recht heeft op een deel van de royalties? Beide opties zijn absurd.
eRCee schreef:
...maar als je eerst naar de Telegraaf stapt en dat er dan twee dagen later een boek in de winkels ligt, dan heb ik zo m'n bedenkingen.
Waarom? Is schrijver geen eerzaam beroep? En mag een schrijver geen reclame maken voor zijn of haar boeken?...maar als je eerst naar de Telegraaf stapt en dat er dan twee dagen later een boek in de winkels ligt, dan heb ik zo m'n bedenkingen.
0
geplaatst: 30 oktober 2017, 14:14 uur
devel-hunt schreef:
Het begint er nu toch wel verdacht veel op te lijken dat het zusje na het succes van Judas de boel financieel flink aan het uitbuiten is geslagen.
And more power to her! Ze heeft talent, ze heeft een fascinerend verhaal te vertellen, durft eindelijk de vuile was buiten te hangen over haar broer, en heeft op deze manier i.i.g. geld om handen om haar beveiliging te kunnen bekostigen.Het begint er nu toch wel verdacht veel op te lijken dat het zusje na het succes van Judas de boel financieel flink aan het uitbuiten is geslagen.
Maar blijkbaar is het schrijven van een vervolg op een succesvol boek tegenwoordig hetzelfde als uitbuiting. Shame on you J.K. Rowling.
Als het er op aankomt valt de appel dus niet zo heel ver van de boom.
En nu maak je het nog bonter. Het schrijven van boeken vergelijken met wat Holleeder allemaal heeft geflikt. Tjonge jonge jonge...
1
geplaatst: 30 oktober 2017, 14:14 uur
Koerok schreef:
Viel bijna van mij stoel toen ik dit las.
Viel bijna van mij stoel toen ik dit las.
Oppassen daarmee, je kan je lelijk bezeren!
Het was bedoeld als een soort grapje, met als achterliggende idee dat ze literair/financieel 'profiteert' van haar broer op dit moment.
eRCee schreef:
Waarom? Is schrijver geen eerzaam beroep? En mag een schrijver geen reclame maken voor zijn of haar boeken?
Waarom? Is schrijver geen eerzaam beroep? En mag een schrijver geen reclame maken voor zijn of haar boeken?
Ik heb mijn afkeer van enkele kenmerken die in dergelijke boeken samenkomen op deze site nooit onder stoelen of banken gestoken. Die kenmerken zijn de overdreven aandacht voor misdaad, de wildgroei aan persoonlijke ervaringsverhalen en de commercialisering van het boekenvak. Dus dat.
1
geplaatst: 30 oktober 2017, 14:17 uur
Donkerwoud schreef:
maar veel Nederlanders voelen kennelijk wel die behoefte.
Ik ben gisteren begonnen in dit boek en heb ook Judas gelezen. Dat laatste was gewoon een goed boek, dat een mooi inkijkje geeft, niet alleen in het leven van Astrid met haar criminele broer, maar ook in het Nederlandse justitiële systeem. Het hoeft uiteraard niemand aan te spreken, maar de negativiteit (niet van jou overigens) verbaast me nogal.maar veel Nederlanders voelen kennelijk wel die behoefte.
0
geplaatst: 30 oktober 2017, 14:28 uur
eRCee schreef:
Het was bedoeld als een soort grapje, met als achterliggende idee dat ze literair/financieel 'profiteert' van haar broer op dit moment.
Ja, net als Natascha Kampusch, Özcan Akyol, Otto Frank, etc. Het was bedoeld als een soort grapje, met als achterliggende idee dat ze literair/financieel 'profiteert' van haar broer op dit moment.
Zo kunnen we nog wel even doorgaan.
eRCee schreef:
Ik heb mijn afkeer van enkele kenmerken die in dergelijke boeken samenkomen op deze site nooit onder stoelen of banken gestoken. Die kenmerken zijn de overdreven aandacht voor misdaad, de wildgroei aan persoonlijke ervaringsverhalen en de commercialisering van het boekenvak. Dus dat.
Dat mag je natuurlijk vinden. Ik snap alleen niet dat je dit uitgerekend op dit boek betrekt. Voor Nederland is dit toch een vrij uniek boek.Ik heb mijn afkeer van enkele kenmerken die in dergelijke boeken samenkomen op deze site nooit onder stoelen of banken gestoken. Die kenmerken zijn de overdreven aandacht voor misdaad, de wildgroei aan persoonlijke ervaringsverhalen en de commercialisering van het boekenvak. Dus dat.
1
geplaatst: 30 oktober 2017, 16:13 uur
En zo gaan we ook al een tijdje door. Iedereen die tegenwoordig wat meemaakt in zijn leven meent daar een boek over te moeten publiceren. Vooral bekende mensen. Je wordt een week ontvoerd en hoppa, een boek. Verkrachting, gevangenisstraf, een moord plegen, het zijn tegenwoordig allemaal aanleidingen om een boek te schrijven. Voor mij heeft dat geen enkele waarde.
Wat niet wegneemt dat er grootse boeken zijn geschreven op basis van persoonlijke ervaringen, maar dat zijn dan vaak ervaringen die een historische/algemene (versus persoonlijke) oorsprong hebben (zoals oorlogsverhalen).
Voor Nederland is dit toch een vrij uniek boek.
Dat zou ik niet weten. Ik zit in elk geval niet te wachten op 270 pagina's over de ervaringen van Astrid als getuige. Had ze hier een artikel over geschreven van een aantal pagina's, zoals het voorbeeld van Saviano, dan zou ik het wellicht wel doorgelezen hebben.
0
geplaatst: 30 oktober 2017, 17:05 uur
eRCee schreef:
Iedereen die tegenwoordig wat meemaakt in zijn leven meent daar een boek over te moeten publiceren.
Ik weet niet of dat altijd meteen de opzet is. Sommige mensen schrijven soms ook gewoon dingen van zich af. En ik meen dat Astrid Holleeder de boel ook graag op papier wilde hebben omdat ze anders bang was dat ze veel informatie (vroegtijdig) het graf mee in zou nemen. Iedereen die tegenwoordig wat meemaakt in zijn leven meent daar een boek over te moeten publiceren.
Maar goed, ik begrijp dat het genre 'autobiografie' niet echt aan jou besteed is.
Ik zit in elk geval niet te wachten op 270 pagina's over de ervaringen van Astrid als getuige.
En dat mag natuurlijk. Ik daarentegen ben reuze benieuwd, al verwacht ik er iets minder van dan van Judas.
4
geplaatst: 30 oktober 2017, 20:23 uur
Koerok schreef:
Ik weet niet of dat altijd meteen de opzet is. Sommige mensen schrijven soms ook gewoon dingen van zich af.
Je kunt ook dingen van je af schrijven zonder dat het gepubliceerd wordt en met veel bombarie in de media gelanceerd wordt.Ik weet niet of dat altijd meteen de opzet is. Sommige mensen schrijven soms ook gewoon dingen van zich af.
0
geplaatst: 1 november 2017, 09:03 uur
Pythia schreef:
Je kunt ook dingen van je af schrijven zonder dat het gepubliceerd wordt en met veel bombarie in de media gelanceerd wordt.
Dat kan, maar als het een beetje goed geschreven is, en als je denkt dat het interessant genoeg is voor andere mensen, waarom niet? En dan kan geld ook nog een bijkomend motief zijn. Nou en?Je kunt ook dingen van je af schrijven zonder dat het gepubliceerd wordt en met veel bombarie in de media gelanceerd wordt.
En je hoort mij ook niet zeggen dat dit hoogstaande literatuur is, maar ik ben wel benieuwd hoe het haar verder vergaat. En de manier waarop ze door justitie behandeld wordt vind ik nu al ontluisterend. En ik ben nog maar op 15% van het boek.
0
geplaatst: 1 november 2017, 09:28 uur
Wellicht ten overvloede wil ik nogmaals opmerken dat de waarheidsvraag nogal pregnant is bij dit soort boeken, vooral omdat er allerlei belangen spelen die niet literair van aard zijn.
1
geplaatst: 1 november 2017, 10:00 uur
Koerok schreef:
Dat kan, maar als het een beetje goed geschreven is, en als je denkt dat het interessant genoeg is voor andere mensen, waarom niet? En dan kan geld ook nog een bijkomend motief zijn. Nou en?.
Ik reageerde op jouw mogelijkheid dat dat niet de opzet zou zijn. Het zegt iets over de maatschappij dat zovelen deze commerciële, individuele ontboezemingen verslinden, denk ik. Als iemand aan het heersende voyeurisme wil verdienen dan snap ik dat wel, maar ik lees liever iets dat algemener geldend is. Dat kan, maar als het een beetje goed geschreven is, en als je denkt dat het interessant genoeg is voor andere mensen, waarom niet? En dan kan geld ook nog een bijkomend motief zijn. Nou en?.
Het zou natuurlijk kunnen dat dit genre de analfabetisering tegengaat, men leest in ieder geval.
0
geplaatst: 1 november 2017, 10:02 uur
eRCee schreef:
Wellicht ten overvloede wil ik nogmaals opmerken dat de waarheidsvraag nogal pregnant is bij dit soort boeken, vooral omdat er allerlei belangen spelen die niet literair van aard zijn.
Je bedoelt dat je niet goed kunt inschatten wat er allemaal wel en niet van waar is?Wellicht ten overvloede wil ik nogmaals opmerken dat de waarheidsvraag nogal pregnant is bij dit soort boeken, vooral omdat er allerlei belangen spelen die niet literair van aard zijn.
Is dat niet inherent aan non-fictie?
Belangen zijn er inderdaad altijd (commerciële belangen kunnen altijd meespelen), maar hoort dat niet bij het leven zelf, dat mensen de waarheid kunnen verdraaien of gewoon ronduit liegen? Dan kunnen we het hele non-fictie segment wel opdoeken. Alleen nog maar fictie, want dan weten we tenminste zeker dat het niet waar is (hoewel...).
0
geplaatst: 1 november 2017, 10:06 uur
Vind dat een aantrekkelijk voorstel.
Jij trekt in elk geval in de eerdere reactie wel harde conclusies over Justitie. Maar als Astrid Holleeder hier werkelijk (structureel) iets aan had willen veranderen, dan had ze naar een journalist moeten stappen en haar verhaal doen, nadien kan aan waarheidsvinding worden gedaan door alle betrokken partijen te horen en tegen het licht te houden.
Jij trekt in elk geval in de eerdere reactie wel harde conclusies over Justitie. Maar als Astrid Holleeder hier werkelijk (structureel) iets aan had willen veranderen, dan had ze naar een journalist moeten stappen en haar verhaal doen, nadien kan aan waarheidsvinding worden gedaan door alle betrokken partijen te horen en tegen het licht te houden.
0
geplaatst: 1 november 2017, 10:13 uur
Pythia schreef:
Ik reageerde op jouw mogelijkheid dat dat niet de opzet zou zijn. Het zegt iets over de maatschappij dat zovelen deze commerciële, individuele ontboezemingen verslinden, denk ik.
Het is deels gewoon vermaak inderdaad, net zoals de niet aflatende stroom zogenaamde 'psychologische thrillers'. Ik blijf toch denken: Nou en?Ik reageerde op jouw mogelijkheid dat dat niet de opzet zou zijn. Het zegt iets over de maatschappij dat zovelen deze commerciële, individuele ontboezemingen verslinden, denk ik.
Het zou natuurlijk kunnen dat dit genre de analfabetisering tegengaat, men leest in ieder geval.
Dat weet ik niet. Ik lees doorgaans niet lang achter elkaar (alleen voor het slapen gaan), en dan vind ik dit prettig lectuur. Ik hoef namelijk niet meerdere ingewikkelde verhaallijnen en personages te onthouden. Tot slot:
Niemand hoeft dit van mij te lezen, en ik beweer ook nergens dat het zeer waardevol is, maar het bijna collectieve negativisme verbaast me gewoon. Wat maakt het uit dat ze een vervolg schrijft, zelfs al is het voor het geld? Gaat dat ten koste van iets?
Daarnaast heb ik gewoon sympathie voor haar, en dat mis ik hier ook een beetje.
0
geplaatst: 1 november 2017, 10:24 uur
Laten we dan meteen ook de fictie meenemen, want de hoeveelheid bagger die er uit die hoek komt is wellicht nog groter.
Aan de andere kant verbaast het me ook totaal niet, want: Nederland regeltjes-land.
Jij trekt in elk geval in de eerdere reactie wel harde conclusies over Justitie.
Ik zei dat ik het ontluisterend vond. Als het waar is wat ze zegt natuurlijk. Aan de andere kant verbaast het me ook totaal niet, want: Nederland regeltjes-land.
Maar als Astrid Holleeder hier werkelijk (structureel) iets aan had willen veranderen, dan had ze naar een journalist moeten stappen en haar verhaal doen,
Weet ik nier hoor. Het is maar de vraag wat meer gelezen wordt. Judas gaat de NS-Publieksprijs winnen (mijn voorspelling), daar kan geen krantenartikel tegenop.
3
geplaatst: 1 november 2017, 10:56 uur
Uiteraard, qua aandacht niet en dat zal haar eigen zaak wellicht ook wel ten goede komen, maar ik had het over structureel, en dan is waarheidsvinding belangrijk. Als je dat achterwege laat en alleen maar aandacht gaat genereren voor je eigen zaak, dan laat je minder bekende getuigen, die niet zo'n platform hebben, in de kou staan.
En je vraag in de eerdere reactie vind ik wel interessant. Gaat dit ten koste van iets? Wat mij betreft wel, namelijk van de aandacht voor en de plaats van werkelijke literatuur.
En je vraag in de eerdere reactie vind ik wel interessant. Gaat dit ten koste van iets? Wat mij betreft wel, namelijk van de aandacht voor en de plaats van werkelijke literatuur.
1
geplaatst: 1 november 2017, 11:29 uur
Een zeer mooie discussie tot nu toe. Met veel plezier heb ik hem doorgenomen.
1
geplaatst: 4 november 2017, 22:00 uur
Minder groots en epic dan Judas, maar eigenlijk zijn de twee boeken nauwelijks vergelijkbaar. De één is een tragische familiegeschiedenis over een zus die ten onder gaat aan de psychologische oorlogsvoering van haar broer. Dagboek van een Getuige is een klein en intiem portret over twee zussen die te kampen hebben met een slecht functionerend getuigenprogramma en de dupe lijkt te worden van een falende overheid. Met liefde en vooral een heldere blik op de zaken om haar heen beschreven. Opnieuw een pageturner, zei het iets minder spectaculair dan Judas, maar daardoor gaat dit boek wel iets meer onder je huid zitten.
4*
4*
0
geplaatst: 15 november 2017, 12:52 uur
Koerok schreef:
Bedoel je nu dat je denkt dat ze onder een hoedje speelt met haar broer, of dat je vindt dat hij recht heeft op een deel van de royalties? Beide opties zijn absurd.
(quote)
Viel bijna van mij stoel toen ik dit las. Bedoel je nu dat je denkt dat ze onder een hoedje speelt met haar broer, of dat je vindt dat hij recht heeft op een deel van de royalties? Beide opties zijn absurd.
(quote)
Waarom? Is schrijver geen eerzaam beroep? En mag een schrijver geen reclame maken voor zijn of haar boeken? Je heb gelijk, een beetje ' over the top ' .
0
geplaatst: 20 november 2017, 11:24 uur
eRCee schreef:
En je vraag in de eerdere reactie vind ik wel interessant. Gaat dit ten koste van iets? Wat mij betreft wel, namelijk van de aandacht voor en de plaats van werkelijke literatuur.
Wat mij betreft niet. Sowieso is "werkelijke literatuur" een vaag begrip dat zich moeilijk laat omschrijven. En voor zover het al bestaat is het niet bedoeld voor de grote massa. Jan met de pet gaat geen Kafka lezen, ook niet als er meer aandacht voor is. Verder moet iedereen die een boek schrijft maar zelf zien hoe hij dat aan de man brengt. Daar is niemand verantwoordelijk voor. En wat echt goed is komt doorgaans toch wel naar boven drijven.En je vraag in de eerdere reactie vind ik wel interessant. Gaat dit ten koste van iets? Wat mij betreft wel, namelijk van de aandacht voor en de plaats van werkelijke literatuur.
[Edit]
Los daarvan krijgen populaire boeken zoals Gijp en Hendrik Groen groepen mensen aan het lezen die anders bijna nooit lezen. En bij de aandacht voor deze boeken (bijv. bij DWDD) komen doorgaans toch ook andere boeken ter sprake. Mij lijkt dat winst, want wie kijkt er nou naar boekenprogramma's waarin "werkelijke literatuur" wordt behandeld? Het gewone volk?
1
Ted Kerkjes
geplaatst: 20 november 2017, 17:12 uur
Koerok schreef:
Los daarvan krijgen populaire boeken zoals Gijp en Hendrik Groen groepen mensen aan het lezen die anders bijna nooit lezen.
Maar het gaat toch niet om het lezen als handeling? De reden dat lezen goed is voor de mens, is dat het een intellectuele inspanning betreft. Maar lezen is pas een nuttige handeling als het een boek betreft dat diepzinnig is en geestelijke inspanning vergt. En tja, Gijp en Hendrik Groen zijn daar nou niet bepaald de beste voorbeelden van. Dus ik ben het niet eens met de gedachte dat alle boeken goed zijn 'als de mensen maar lezen'.Los daarvan krijgen populaire boeken zoals Gijp en Hendrik Groen groepen mensen aan het lezen die anders bijna nooit lezen.
Hier wil ik overigens niet mee zeggen dat lezen alleen is weggelegd voor intellectuelen of zo, of dat iedereen alleen maar Kafka moet lezen. Ik ben het alleen niet eens met de vaak aangehaalde stelling dat boeken als Gijp en Hendrik Groen, maar ook Geronimo Stilton, goed werk leveren door mensen aan het lezen te krijgen. Want lezen an sich is niet per se goed.
Bovendien is niet literatuur de enige geestverrijkende handeling, maar gaat het om kunst in het algemeen.
1
geplaatst: 20 november 2017, 19:58 uur
Ted Kerkjes schreef:
Maar het gaat toch niet om het lezen als handeling?
Nee, maar het kan wel een opstap zijn naar andere boeken. Kinderliedjes zijn ook niet verheffend, maar het kan kinderen wel de liefde voor muziek bijbrengen.Maar het gaat toch niet om het lezen als handeling?
De reden dat lezen goed is voor de mens, is dat het een intellectuele inspanning betreft. Maar lezen is pas een nuttige handeling als het een boek betreft dat diepzinnig is en geestelijke inspanning vergt.
Wat een onzin. Ik heb niets tegen diepzinnigheid, maar lezen puur voor het vermaak kan zeer ontspannend en prettig zijn. En dus nuttig.Dit soort eenvoudig leesvoer is ideaal voor het slapen gaan.
En tja, Gijp en Hendrik Groen zijn daar nou niet bepaald de beste voorbeelden van.
Och, als een puber Groen leest, dan kan dat best een positieve invloed hebben. Begrip voor ouderen bijvoorbeeld?Niet zo negatief joh!
Omgekeerd vond ik vroeger dat ik allerlei kunst interessant moest vinden. Heeft me een hoop tijd en energie gekost. Krijg ik nooit meer terug. Nogmaals, ik heb niets tegen diepzinnigheid en ook niet tegen kunst, maar ook daar zit veel pretentieuze bagger tussen. Ook dat wordt mensen vaak aangepraat. Uiteindelijk is alles een kwestie van smaak.
Liever een prettig leven dan een "interessant" en "verheven" leven. Het is al kort genoeg.
* denotes required fields.