menu

Dagboek van een Getuige - Astrid Holleeder (2017)

mijn stem
3,03 (18)
18 stemmen

Nederlands
Waargebeurd

269 pagina's
Eerste druk: Lebowski, Amsterdam (Nederland)

Waar' Judas' het verhaal is over de beslissing om te getuigen tegen haar broer Willem Holleeder, gaat 'Dagboek van een getuige' over de consequenties van die ingrijpende beslissing. Wat zijn de gevolgen geweest voor het leven van de familie Holleeder: Voor moeder Stien, zus Sonja, de kinderen en hun partners, de kleinkinderen, en vooral: Voor Astrid zelf?' Dagboek van een getuige' geeft een inkijk in het leven van iemand die noodgedwongen moet onderduiken en voor wie niets ‘normaal’ is. Van boodschappen doen tot een dagje naar het strand met de kinderen: Niets is zonder risico. Of daar ooit verandering in komt, zal de toekomst leren. In 2018 vindt het proces tegen broer Willem plaats. 'Dagboek van een getuige' is een onthullend boek over hoe justitie met ‘gewone’ getuigen omgaat, en is het relaas van een vrouw die afscheid heeft moeten nemen van een werkzaam leven, van een moeder die probeert het goede te doen voor haar kinderen en kleinkinderen, van een zuster en vriendin die haar omgeving altijd op sleeptouw neemt, én van een getuige in de zaak tegen haar broer: Astrid Holleeder.

zoeken in:
Ted Kerkjes
Koerok schreef:
Nee, maar het kan wel een opstap zijn naar andere boeken. Kinderliedjes zijn ook niet verheffend, maar het kan kinderen wel de liefde voor muziek bijbrengen.
Dat kan inderdaad. Overigens vind ik de kloof tussen kinderliedjes en liedjes in het algemeen, net zoals de kloof tussen jeugdliteratuur en literatuur, fictief: er is enkel goede en slechte muziek en dat loopt dwars door alle genres heen. Maar goed, daar gaat het nu niet over.
Koerok schreef:
Wat een onzin. Ik heb niets tegen diepzinnigheid, maar lezen puur voor het vermaak kan zeer ontspannend en prettig zijn. En dus nuttig. Dit soort eenvoudig leesvoer is ideaal voor het slapen gaan.
Als lezen puur voor ontspanning is, vind ik het persoonlijk niet heel belangrijk dat boeken als Gijp en Groen mensen aan het lezen krijgen die anders niet lezen. Want mensen komen toch wel aan hun ontspanning. Dat mensen tegenwoordig zo schrikbarend weinig lezen, is niet vervelend omdat ze "niet aan hun ontspanning zouden komen", maar omdat mensen op die manier geestelijk afgestompt raken.
"Lezen als ontpanning" is natuurlijk ook belangrijk, maar als ik lees dat de mensen deze dagen minder lezen, denk ik niet: O, als ze maar aan hun ontspanning komen!, maar dan denk ik eerder aan
"geestelijke afstomping", om het maar overdreven in woorden te vatten.
Koerok schreef:
Och, als een puber Groen leest, dan kan dat best een positieve invloed hebben. Begrip voor ouderen bijvoorbeeld?
Niet zo negatief joh!
Daar heb je gelijk in: het gaat er ook om wat je met zo'n boek doet, en als iemand uit Hendrik Groen begrip voor ouderen haalt, is dat natuurlijk prima.
Koerok schreef:
Omgekeerd vond ik vroeger dat ik allerlei kunst interessant moest vinden. Heeft me een hoop tijd en energie gekost. Krijg ik nooit meer terug.
Je hoeft natuurlijk niet bepaalde kunst goed te vinden, daar ben ik het mee eens. Wel is het zo dat kunst nu eenmaal inspanning kost, net zoals sport. En enige inspanning is per se verkeerd, toch? Maar als je er uiteindelijk geen voldoening uithaalt, is het zonde.
Koerok schreef:
Nogmaals, ik heb niets tegen diepzinnigheid en ook niet tegen kunst, maar ook daar zit veel pretentieuze bagger tussen. Ook dat wordt mensen vaak aangepraat. Uiteindelijk is alles een kwestie van smaak.
Natuurlijk zit er pretentieuze bagger tussen - dat vind je overal. Maar dat moet je voor jezelf uitmaken.
Er is natuurlijk geen objectieve definitie van wat goede kunst is: wat de één goede kunst vindt, hoeft de ander geen goede kunst te vinden. De boeken die ik als het summum van literatuur zie, zullen door menig literatuurwetenschapper lachend in de haard worden gesmeten. Het woordje 'Kunst' betekent op zich niet zoveel als je met het woord zowel de ene als de andere kant op kunt, maar misschien is dat precies de bedoeling: kunst moet je bewegen en aan het denken zetten.
Koerok schreef:
Liever een prettig leven dan een "interessant" en "verheven" leven. Het is al kort genoeg.
Niet zo negatief joh!

avatar van Koerok
Ted Kerkjes schreef:
er is enkel goede en slechte muziek en dat loopt dwars door alle genres heen. Maar goed, daar gaat het nu niet over.
Nee, er is enkel eenvoudige en meer complexe en gelaagde muziek. De kwalificaties goed en slecht gaan hier niet op. Wat goede muziek is, is subjectief.

Als lezen puur voor ontspanning is...
Dat heb ik niet gezegd (of bedoeld). Ik bedoel dat lezen soms alleen maar ontspanning is. Ik heb het voorbeeld gegeven van lezen voor het slapen gaan.
Overigens vond ik het lezen van 'Gijp' geen geestelijke afstomping. Integendeel, het was juist een verdieping in het leven van iemand die op tv toch vaak wat oppervlakkig overkomt.

Dat mensen tegenwoordig zo schrikbarend weinig lezen, is niet vervelend omdat ze "niet aan hun ontspanning zouden komen", maar omdat mensen op die manier geestelijk afgestompt raken.
Dat weet je niet. Lezen is ook slechts één middel tot verdieping. Mensen kunnen zich ook op andere manieren geestelijk verdiepen.
Los daarvan weet ik niet of ik het er mee eens ben dat geestelijke verdieping nou zo belangrijk is. Het is niet voor iedereen. En zonder verregaande geestelijke verdieping kun je ook een prima leven leiden, met familie, sport, een zangvereniging, etc. Geluk en welbevinden vind ik persoonlijk belangrijker.

Je hoeft natuurlijk niet bepaalde kunst goed te vinden, daar ben ik het mee eens. Wel is het zo dat kunst nu eenmaal inspanning kost, net zoals sport. En enige inspanning is per se verkeerd, toch?
Dat ben ik helemaal met je eens. Ik heb altijd wel bepaalde opera-aria's mooi gevonden (sommige springen er gewoon uit), maar op een gegeven moment ben ik de opera's van Mozart in z'n geheel gaan luisteren (gewoon op repeat gezet in de auto). En bij elke opera kostte het zeker 5 luisterbeurten voordat ik het echt begon te waarderen. En nu ben ik verkocht.

Er is natuurlijk geen objectieve definitie van wat goede kunst is
Eens!

"Liever een prettig leven dan een "interessant" en "verheven" leven. Het is al kort genoeg."
Niet zo negatief joh!
Aan de feiten kan ik niks veranderen.

Ted Kerkjes
Koerok schreef:
Nee, er is enkel eenvoudige en meer complexe en gelaagde muziek. De kwalificaties goed en slecht gaan hier niet op. Wat goede muziek is, is subjectief.
Als we muziek indelen in complexiteit en gelaagdheid vervalt het onderscheid tussen volwassen- en kinderliedjes al helemaal. Maar goed, dat gesprek zouden we ergens anders moeten voortzetten.
Overigens vond ik het lezen van 'Gijp' geen geestelijke afstomping. Integendeel, het was juist een verdieping in het leven van iemand die op tv toch vaak wat oppervlakkig overkomt.
Ik vind het zo jammer dat er weinig fictie gelezen wordt. Biografieën en waargebeurde verhalen zijn erg populair, maar die boeken vragen aanzienlijk minder voorstellingsvermogen en aandacht dan fictionele literatuur. Ik heb de indruk dat veel mensen verhalen al niet meer interessant vinden als ze weten dat het verzonnen is.
Biografieën en waargebeurde verhalen vind ik vaak te veel boeken vol feitjes, zodat de lezer zonder te veel inspanning het idee heeft kennis verworven te hebben. Ik vind het een beetje hap-slik-weg-boekjes. Maar dit is natuurlijk mijn mening.
Dat weet je niet. Lezen is ook slechts één middel tot verdieping. Mensen kunnen zich ook op andere manieren geestelijk verdiepen.
Daar ben ik het wel mee eens. Maar het feit dat er weinig (literatuur) gelezen wordt, zegt wel iets over de spanningsboog van de mensen.
Los daarvan weet ik niet of ik het er mee eens ben dat geestelijke verdieping nou zo belangrijk is. Het is niet voor iedereen. En zonder verregaande geestelijke verdieping kun je ook een prima leven leiden, met familie, sport, een zangvereniging, etc. Geluk en welbevinden vind ik persoonlijk belangrijker.
Het klinkt wellicht ietwat spiritueel, maar ik vind geestelijke verdieping wel één van de belangrijkste dingen. Nadenken bij wat je doet, stilstaan bij wat er om je heen gebeurt... Als je je niet geestelijk verdiept, jakker je overal gedachteloos langs en heb je aan het eind je hele leven gemist.
Dat ben ik helemaal met je eens. Ik heb altijd wel bepaalde opera-aria's mooi gevonden (sommige springen er gewoon uit), maar op een gegeven moment ben ik de opera's van Mozart in z'n geheel gaan luisteren (gewoon op repeat gezet in de auto). En bij elke opera kostte het zeker 5 luisterbeurten voordat ik het echt begon te waarderen. En nu ben ik verkocht.
Ik ben ook een opera-liefhebber.
Aan de feiten kan ik niks veranderen.

avatar van Koerok
Ted Kerkjes schreef:
Als we muziek indelen in complexiteit en gelaagdheid vervalt het onderscheid tussen volwassen- en kinderliedjes al helemaal.
Nou, dat denk ik niet. Maar ik heb het dan ook over de eenvoudige standaard kinderliedjes, zoals bijv. 'Zie ginds komt de stoomboot'. Dat is echt een heel simpel deuntje, niet te vergelijken met de het 5e pianoconcert van Beethoven.
En dat wilde ik er maar mee zeggen (ook met mijn opera-voorbeeld): je hebt makkelijke muziek die je al dan niet direct raakt, en je hebt complexe ingewikkelde muziek waar je meer moeite voor moet doen.
Maar dan nog kan het allebei mooi zijn (soms afhankelijk van je leeftijd, ontwikkeling en intelligentie).

Ik heb de indruk dat veel mensen verhalen al niet meer interessant vinden als ze weten dat het verzonnen is.
Dat denk ik niet hoor. Het fictie-segment is volgens mij minstens even groot. Dat is natuurlijk niet allemaal literatuur, maar de hoeveelheid psychologisch thrillers is volgens mij niet aan te slepen.
Heb jij cijfers van wat meer gelezen wordt? Fictie of non-fictie?

Biografieën en waargebeurde verhalen vind ik vaak te veel boeken vol feitjes, zodat de lezer zonder te veel inspanning het idee heeft kennis verworven te hebben.
Maar dat heeft hij vaak ook.
Als je meer wilt weten over de oude Grieken, dan kun je mijns inziens beter een geschiedenisboek pakken dan een historische roman.

Nadenken bij wat je doet, stilstaan bij wat er om je heen gebeurt... Als je je niet geestelijk verdiept, jakker je overal gedachteloos langs en heb je aan het eind je hele leven gemist.
Volgens mij begrijp ik het niet helemaal. Nadenken bij wat je doet en stilstaan bij de dingen om je heen is prima, maar dan lijkt het me juist erg zinvol om eens wat meer non-fictie te lezen.
En nogmaals voor de duidelijkheid: ik heb niets tegen fictie. Ik snap alleen jouw aversie tegen non-fictie niet zo goed.

Maar het feit dat er weinig (literatuur) gelezen wordt, zegt wel iets over de spanningsboog van de mensen.
Maar is dat nou zo? Ja, voor de "echte literatuur" zal weinig animo zijn, omdat de grote groep dat gewoon niet snapt. Maar dat is denk ik altijd al zo geweest. Kwantummechanica zullen de meeste mensen zich ook niet in verdiepen.

Maar goed, misschien verschillen we te veel. Ik zie de Kleine Prins bij jou op 1 staan, en dat vond ik echt vreselijk. Kon ik helemaal niks mee. Aan de andere kant vond ik de Kleine Kapitein (alle drie) van Paul Biegel wel weer prachtig (al noem jij een andere boek van hem).

avatar van Boek&Filmfreak
3,0
Op zich interesante discussie hoor die jullie hadden. Maar erg off-topic.
Het heeft helemaal niks meer met dit boek te maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:44 uur

geplaatst: vandaag om 15:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.