menu

After the People Lights Have Gone Off - Stephen Graham Jones (2014)

mijn stem
3,00 (1)
1 stem

Engels
Verhalenbundel
Griezel

310 pagina's
Eerste druk: Dark House Press, Chicago (Verenigde Staten)

In "Thirteen" loeren er gruwelen achter de flikkerende beelden van het witte doek. "Welcom to the Reptile House" onthult de geheimen die zich verbergen in ons vlees, en in "The Black Sleeve of Destiny" leidt een enkel sweatshirt naar onverwacht duistere avonturen. Het titelverhaal is alles behalve een typisch spookhuisverhaal.

zoeken in:
avatar van Shaky
3,0
Winnaar: Best Collection of the Year, This Is Horror
Nominated: Best Collection of the Year, Bram Stoker Awards
Nominated: Best Collection of the Year, Shirley Jackson Awards

Nou, al die erkenning in combinatie met mijn voorliefde voor horror... en dan ook nog eens als verhalenbundel, waar ik dol op ben! Dat kan toch alleen maar goed uitpakken? Meh...

"Thirteen"
Geen al te interessant verhaal over schoolkinderen die een spelletje hebben bedacht wanneer ze naar de bioscoop gaan. Ze doen hun adem dicht en houden hun adem in wanneer de film griezelig is. Daar blijft het een beetje bij, echt een clue is er niet. Vooral beschrijvend, weinig boeiend.

"Brushdogs"
Stuk beter dan het eerste verhaal, dit gaat over een vader die een vreselijke gebeurtenis heeft meegemaakt met zijn zoon. hij probeert nu verder te gaan met zijn zoon, maar wanneer deze zich vreemd gedraagt besluit vader die afschuwelijke dag opnieuw te beleven. Het wordt duidelijk dat dit nieuwe wezen niet zijn zoon is. De uitwerking is niet top en ondanks de wat magere opbouw is de pay-off nog wel redelijk.

"Welcome to the Reptile House"
Het tweede langste verhaal uit deze bundel. Het begin is prima, met twee jongens die na sluitingstijd lijkenhuizen bezoeken om daar tatoeages te zetten op de lijken als oefening voor een mogelijke carrière als tattoo artist. We krijgen zelf op een gegeven moment een waarschuwing van de schrijver dat dit geen verhaal over necrofilie zal worden. Vanaf dan kakt het verhaal in, wordt er een lollig sausje over het geheel gegoten en gaat het als een nachtkaars uit.

"This Is Love"
Het beste verhaal tot nu toe. Geen (traditionele) horror, maar drama over vooroordelen met vreselijke consequenties. Opbouw naar de clue is matig, maar de uiteindelijke finale is meer dan aardig.

"The Spindly Man"
Een groepje mensen komt geregeld bij elkaar om boeken te bespreken. Vandaag staat een Stephen King boek op het programma. Een vreemdeling sluit zich aan bij deze bespreking. Het draait hier vooral om de impact die een boek op de lezer kan hebben. Wat is het boek, wat is realiteit, wat is de overlap en waar stopt die overlap? Goede uitgangspositie, prima meerdere lagen, maar niet spannend.

"The Black Sleeve of Destiny"
Een jongen haalt een trui, met een mouw wat langer dan de andere, bij een tweedehands kledingzaak. De trui heeft magische krachten en kan objecten laten verdwijnen . Verder gebeurt er niet echt wat en lijkt het opnieuw om achterliggende diepere ideeën te gaan. Sja.... Kan werken, maar dan moet het allemaal wel iets meer om het lijf hebben.

"The Spider Box"
Het kortste verhaal in de bundel. Ook dit verhaal moet het weer hebben van de interpretatie van de lezer. Er wordt een kort gegeven gepresenteerd, dan wat vage omstandigheden en minimale details: succes lezer. Dat kan uitstekend werken, maar jongens kom op zeg. Dit is een horror verhalenbundel. Mag het alsjeblieft ietsjes meer rechttoe-rechtaan horror zijn en niet enkel een vreemde poging tot kunstzinnige, hoogstaande drama-horror? Geweldig wanneer één of twee verhalen wat extra's van de lezers vragen, maar om dat nu elk verhaal toe te passen... dan begint het erop te lijken dat de auteur simpelweg niet genoeg te vertellen heeft. Beetje pretentieus is deze bundel wel. Op dit punt in het boek heb ik weinig zin meer om verder te gaan.

"Snow Monsters"
De spanning is ver te zoeken in deze variant op 'sell your sould to the devil'. Opnieuw sukkelt het allemaal wat voort, al klinkt het ook weer als een prima opzet naar een interessant verhaal. Helaas geen enkele pay-off, geen finale, vooral saai.

"Doc’s Story"
Jaaa, eindelijk een klassiek horror-onderwerp: weerwolven! Niet mijn favoriete topic, maar een verademing in deze bundel. Beetje braaf, beetje Young Adult-achtig, maar ik ben allang blij om een soort van horrorverhaal tegen te komen. Verhaal steekt prima in elkaar.

"The Dead Are Not"
Tweede verhaal op rij dat de moeite waard was. Waarom begraven we mensen, wat is nu eigenlijk het 'echte einde' van het leven? Levensvragen verpakt in een (soort van) griezelverhaal.

"Xebico"
Behoorlijke old-school vibes in dit verhaal. Doet denken aan de horrorfilms uit de 80's met hier en daar wat bovennatuurlijke hints, wat onverklaarbare gebeurtenissen en veel paniek. De personages komen echter niet uit de verf en ook hier speelt spanning eigenlijk geen rol.

"Second Chances"
Ook dit verhaal steekt weer goed in elkaar waarbij mentale problemen een belangrijke rol spelen. Helaas wordt het ook in dit verhaal weer niet spannend of creepy, maar door de goede opbouw en de sterke wijze van impliceren wordt het toch nog wel interessant.

"After the People Lights Have Gone Off"
Veruit het langste verhaal in deze bundel. Meer kwantiteit betekent lang niet altijd meer kwaliteit, maar in het geval van Stephen Graham Jones zou dat wel zomaar het geval kunnen zijn. De opbouw is veel beter, diepgaander, spannender, etc. Er komt wat binding met de personages. Het haunted house wordt goed beschreven. De angst van de bewoners in combinatie met de creepy tegengestelde gevoelens is sterk uitgevoerd. Prima verhaal.

"Uncle"
Aardig gegeven waarbij de man van een overleden vrouw nog steeds pakketjes via de post blijft ontvangen op naam van zijn vrouw. De pay-off / finale is echter te zwak om echt memorabel te zijn.

"Solve for X"
Prima afsluiter waarbij een vrouw opgesloten zit en haar ontvoerder haar op een vreemde manier martelt. Klinkt standaard? Klopt, maar in de uitwerking is het alles behalve voorspelbaar.


Overall heb ik dus behoorlijk gemengde gevoelens over deze verhalenbundel. Er zitten echt wel sterke verhalen tussen, maar ook veel te veel zwakke broeders. Ik vermoed dat het deels te maken heeft gehad met mijn verwachtingen. Dit is geen horrorbundel pur sang. Verwacht dan ook zeker geen gore, echte spanning, torture, monsters, etc., maar meer drama en veel gebruik van 'the power of implication / imagination' (maar dan net niet genoeg psychologisch drama om echte impact te maken). Een voldoende kan ik er wel aan kwijt.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:40 uur

geplaatst: vandaag om 07:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.