menu

Kolja - Arthur Japin (2017)

mijn stem
3,08 (12)
12 stemmen

Nederlands
Historisch

344 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers, Amsterdam (Nederland)

Kolja is acht jaar oud en doofstom als de gebroeders Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Zeventien jaar lang trekken zij met hem op. Reizend door Europa bevrijden zij de jongen uit zijn isolement. Wanneer Pjotr Iljitsj in 1893 in Sint-Petersburg overlijdt, twijfelt Kolja, inmiddels 25, direct aan de officiële doodsoorzaak, cholera. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. Drie dagen - tot de staatsbegrafenis - heeft hij om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski's, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen.

zoeken in:
avatar van Lalage
2,5
De afwisseling tussen vroeger en nu is goed gekozen, omdat er een raadsel is dat het verleden nodig heeft om opgelost te worden. Toch viel het boek me een beetje tegen. Ik ben te ongeduldig voor de gesprekken die Kolja met verschillende mensen heeft om uit te pluizen wat er is gebeurd. Tegelijkertijd ben ik te lui om actief mee te puzzelen.

Kolja – Arthur Japin | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

avatar van JJ_D
4,0
Niet gelezen, wel gehoord. In de prachtige dictie van Arthur Japin, die het luisterboek met alle verdriet, pijn, machteloosheid en vreugde van personages Kolja en Modest heeft ingesproken.

Zeker is dat het opzet nogal formulematig aandoet: het titelpersonage onderzoekt de omstandigheden waarin Pjotr Iljitsj Tsjaikovski kwam te overlijden, en ontdekt bladzijde per bladzijde, gesprek na gesprek, leugen na leugen een gruwelijke waarheid. Het procedé is halfweg al duidelijk, en toch blijf je aan Japins lippen gekluisterd. Omdat hij zoveel zinnigs te zeggen heeft over de macht en de kracht van taal, over wat het betekent met een tekort te moeten leven, over innigheid en verlies, en natuurlijk over seksualiteit, over het verbodene, en over hoe dat alles doorschemert in Tchaikovsky’s oeuvre.

Prachtige zinnen en inzichten verstopt de auteur in schijnbaar doodgewone dialogen, die ineens blaken van hunkering, zinderen van genot, grollen onder wat ze niet aan de openbaarheid kunnen en/of mogen prijsgeven.

In het nawoord hekelt Japin bovendien – mijns inziens terecht!? – de taboesfeer die nog altijd heerst rondom het overlijden van de componist, om daaraan een kritiek over het statuut van homoseksueel in het huidige Rusland te verbinden. Of hoe historische fictie niet alleen een vroeger tijdvak kan aanboren, maar tegelijk kan resoneren met de wereld vandaag.

De evenwichtsoefening is kortom compleet, en dat in Japins kraakheldere stijl, erudiet in zijn eenvoud en transparantie… Een (luister)boek waarvoor de loftrompet bovengehaald mag worden – en nee, niet het soort splijtend koper dat Tchaikovsky’s magistrale vierde symfonie op gang toetert!

3,75*

Gast
geplaatst: vandaag om 19:30 uur

geplaatst: vandaag om 19:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.