Kunnen We Praten - Joris Luyendijk (2017)

Het is eigenlijk alweer een beetje te lang geleden dat ik dit boekje gelezen heb, maar ik zal maar gewoon nog even vertellen wat ik me ervan herinneren en wat me ervan bij staat.
Ik kreeg het boekje "gratis" van iemand in de handen gedrukt, dus dat was al een mooi begin.
Verder heb ik Joris Luyendijk wel hoog zitten, met de boeken die ik al van hem gelezen heb.

Dit boekje gaat in de kern over de handreiking die wij allemaal kunnen doen om "de ander" in het debat beter te leren begrijpen. En dan in een debat waar beiden wel erg tegenoverliggende standpunten innemen. In welk debat dan eigenlijk ook, maar het gaat volgens mij in dit boekje vooral over tegenstelling omtrent "hete hangijzers", zoals immigratie, democratie, massamedia, enz.

Hij is wel vrij idealistisch van de schrijver, in die zin dat hij graag wil dat "we" elkaar beter gaan begrijpen en "echt" met elkaar in gesprek gaan. In plaats van dat "men" zich ingraaft in de stelling van het eigen gelijk.
Ik kan me helemaal in de mening van de schrijver vinden hoor, maar hoe reeël dat is vraag ik me wel af. Het kost nogal wat energie, goed luisteren, je inleven in een ander, echt open staan en nieuwsgierig zijn. En dat als je zelf "hoog" in de emoties zit, is dat niet makkelijk of misschien wel onmogelijk voor veel (mezelf niet uitgezonderd hoor) mensen!

Het is een interessant boekje, met een duidelijke stem voor "de weldenkende gematigde mens", de meeste mensen dus eigenlijk (is mijn hoop/overtuiging) tenminste. De extremen worden per slot van rekening al genoeg belicht in allerlei soorten media, want extreem betekent meer kijkers en lezers en dus interessanter om voor het voetlicht te brengen.

Wat meer zegt over hoe media werkt/werken dan over hoe de wereld "werkelijk" is en in elkaar steekt.
Ik dwaal wellicht wat af.
Ik zou dit boekje zeker aanraden om eens te lezen, het is nog geen 100 pagina's dus je bent er zo door in 1 à 2 uur, schat ik zo.

Aardig boekje, maar het blijft wat hangen in nikserigheid. Luyendijk wil graag de PVV- (of inmiddels FvD-) stemmer begrijpen. Daar schrijft hij wel aardig over, maar verder komt hij er iet op terug en herhaalt vooral wat dingen uit zijn vorige boeken. Echt vernieuwend is het niet, en die koppeling om maar het gewone volk te begrijpen, wat hij oprecht wel wil, wordt uiteindelijk in het boekje niet echt gemaakt. 2,5*.