menu

Birdman - Mo Hayder (1999)

Alternatieve titels: Vogelman | Jack Caffery #1

mijn stem
3,79 (112)
112 stemmen

Engels
Thriller

363 pagina's
Eerste druk: Doubleday, New York (Verenigde Staten)

In Greenwich, Zuidoost-Londen, doet de CID een gruwelijke ontdekking: vijf jonge vrouwen zijn allen ritueel vermoord en gedumpt op een braakliggend terrein. Postmortaal onderzoek wijst uit dat een vreemd en weerzinwekkend detail de slachtoffers verbindt. Ondertussen wordt rechercheur Jack Caffery gekweld door een moord uit het verleden die hij wellicht had kunnen voorkomen. Nu is hij vastbesloten elk wapen in te zetten in de strijd tegen de sadistische moordenaar.

zoeken in:
avatar van cortez
3,0
Het gebeurt niet veel dat ik een boek letterlijk in één ruk doorlees, wat ik bij 'Vogelman' nu net wel deed. Het verhaal steekt leuk in elkaar; ik dacht dat Hayder de ontknoping met de noodzakelijke plotwending al in de helft van het boek had prijsgegeven, maar dat was niet het geval. Ze heeft het verhaal met de tweede dader een nieuwe draai, waardoor het weer spannend wordt. Haar schrijfstijl vind ik soms wat slordig (misschien is het de vertaling), en ook zijn de clichématige ingrediënten voor het thrillergenre aanwezig, maar het stoort niet echt. Wat ik wel absoluut niet interessant vond, was dat geleuter over die buurman. Om die reden zou ik haar volgend boek niet lezen ... Al bij al een onderhoudende, gruwelijke en spannende thriller.

avatar van DMF
3,5
DMF
Een sterk debuut van Mo Hayder. Ondanks dat er op enkele punten nog wel het een en ander te verbeteren valt, weet het boek van begin tot eind te boeien. Hier en daar is het wat langdradig en cliché, maar het leest alleraardigst weg.

Het boek start vrij traag. Hayder zet verschillende personages neer waarvan Jack Caffery de centrale is. Hij is een vrij stereotiep, maar sympathiek personage. Gaandeweg het verhaal laat Hayder meer en meer los over de "Vogelman", wiens daden vrij uitgebreid beschreven zijn, soms zelfs op het ranzige af. Hierin weet Hayder zich wel te onderscheiden van de vele clichés die in de eerste helft van het verhaal toch wel vrij talrijk aanwezig zijn. In de tweede deel van het verhaal gooit Hayder er meer een eigen sausje overheen en gaat het allemaal een tandje sneller. Ondanks dat er hier en daar nog wel wat clichés te bespeuren zijn, wist Hayder me toch aardig op het verkeerde been te zetten.
De twee prominente subplots zijn bovendien ook nog vrij interessant en sterk verwerkt in de echte lijn van het verhaal. Hierdoor is het boek nog aardig gevarieerd voor het genre. De verschillende perspectieven die Hayder gebruikt helpen daar ook bij.
Het boek sluit in stijl af. Hayder slaat in ieder geval niet door, zoals ze in enkele beschrijvingen van de moorden wel deed.
Over het algemeen levert is Vogelman dus een prima debuut. Alleen de vertelstijl valt hier en daar wat tegen. Soms springt Hayder nogal van de hak op de tak. De sfeer in Londen kwam ook niet helemaal lekker op me over en hier en daar voelde het geheel toch wel iets te langdradig aan.

Met Vogelman heeft Mo Hayder mij weten te overtuigen. Het verhaal is enigszins langdradig en cliché bij vlagen, maar de (onderhuidse) spanning maakt erg veel goed. Met Caffery levert ze bovendien een leuk hoofdpersonage af. Ik denk dat ik het tweede deel met Caffery, De Behandeling, maar direct ga lezen.

* * * ½

avatar van the Cheshire cat
3,5
De Vlaamse verfilming van The Treatment had ik reeds gezien en daar zitten flink wat griezelige scènes in. Tijd dus om iets van Mo Hayder te lezen. Ik had me sowieso voorgenomen dit jaar wat meer thrillers te gaan lezen, in de hoop daarmee een goede thrillerauteur te zullen vinden met flink wat boeken op zijn of haar naam, zodat ik de komende jaren wel weer zoet zou zijn.
Vogelman is hier en daar behoorlijk morbide; in geuren en kleuren wordt beschreven hoe de moordenaar zijn slachtoffers toetakelt. Hayder heeft duidelijk het lak aan mensen met een zwakke maag. Toch wordt het naar mijn gevoel nergens echt supereng of zo, enerzijds omdat het wellicht te veel van het goede is allemaal, anderzijds omdat de slachtoffers net iets te karikaturaal zijn en niet goed worden uitgediept. Het einde was echt veel te veel Hollywood en vond ik ronduit zwak. Toch ontpopt het boek zich de laatste 100 pagina's tot een heuse pageturner.
In werkelijkheid zijn seriemoordenaars eigenlijk maar gewoon heel saai. Ze brengen iemand om het leven, doen er dingen mee (of andersom) en dumpen vervolgens het lijk. Ok, in een enkel geval houdt men het lijk bij zich en bakt men af en toe iets op (Dahmer) en er zijn ook wel moordenaars geweest die vage aanwijzingen achterlieten (Manson murders) of cryptische boodschappen per brief naar de politie stuurden (Zodiac killer), maar ook dat komt sporadisch voor. In films en boeken echter wordt er van allerlei gekkigheid bij verzonnen, om het spannend te houden of zich te onderscheiden, in dit geval de vogels. Gek genoeg had ik meer met die arme vogeltjes te doen dan met de vrouwelijke slachtoffers.
Wat me opviel trouwens is dat Hayder érg goed is in het beschrijven van de natuur, omgeving en dergelijke.. Het zijn telkens maar een paar zinnetjes en meestal aan het begin van een hoofdstuk of een nieuwe passage. Zoals dit fraaie stukje:

Het was een dag zoals je eerder in het begin van de herfst verwachtte dan aan het begin van de zomer. Er woei een frisse wind en de zon flitste als een stroboscoop tussen de takken van de overwoekerde bomen: Japanse esdoorns en een torenhoge ginkgo die de tuin met een sprankelend groengeel licht vulde.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:35 uur

geplaatst: vandaag om 16:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.