A Simple Plan - Scott Smith (1993)

In het genre makkelijk leesbaar voor een marktprijs een prima boek. Luchtig te lezen en uit voor je er erg in hebt.

Ruim 380 pagina's aangename lectuur, vlot lezend, nergens saaie en overbodige passages, lekker spannend, en toch luchtig - ondanks de zware gebeurtenissen. Misdaden vanuit het oog van de misdadiger, voor wie je misschien geen sympathie, maar dan toch een zeker begrip hebt.
Prima schrijver, die vreemd genoeg slecht twee boeken op z'n naam heeft - met een tussenpauze van 13 jaren. Beide werden verfilmd, en Simple Plan, A (1998) - MovieMeter.nl haalt het dan wel niet het niveau van het boek (as usual), maar is toch een meer dan degelijke fim.

Dit is zeker vreemd, te meer omdat dit echt een heel goed boek is.
The Ruins heb ik ook in de kast, maar dat boek schijnt nogal tegen te vallen. De film vond ik niet goed in ieder geval.

Steeds als je denkt dat het hoofdpersonage van een probleem af is, dient het volgende zich alweer aan. Als lezer wordt je meegesleurd in een maalstroom van gebeurtenissen, waarbij het van kwaad tot erger wordt. Enigszins vergelijkbaar met de serie Dexter.
Dit boek is bij vlagen ook rauw en aangrijpend.

The Ruins heb ik nog niet gelezen, maar heeft hier in elk geval bijna evenveel * als deze...?

Rauw en aangrijpend inderdaad; soms sarcastisch grappig, maar eigenlijk is het heel dramatisch hoe iemand zichzelf in problemen brengt, daar steeds verder in verstrikt geraakt, en gewoon kansloos is om er weer uit te raken.

Als ik een tas met geld zie liggen... laat ik hem mooi liggen. Dat is de les die ik na No Country for Old Men en A Simple Plan wel heb geleerd. Beide keren eerst de film gezien en daarna pas het boek gelezen, in de andere 98 van de 100 gevallen is dat andersom. Deze film had ik al zo lang geleden gezien dat ik het boek kon lezen zonder te weten wat er ging gebeuren. Had zelfs het idee dat het boek heel anders is dan de film, maar dat weet ik niet zeker. In elk geval fijn dat ik me vrij weinig meer van de film herinnerde.

Tsja, het is wel zwaar over de top wat de verteller (Hank) allemaal overkomt, voor de geloofwaardigheid hoef je Een simpel plan niet te lezen. Voor een bloederig verhaal met een aardig tempo waarin de ene ellendige gebeurtenis telkens weer tot de volgende ellendige gebeurtenis leidt met een randje inktzwarte humor (zonder dat het er bovenop ligt) wel. Mischien handig als handboek voor wanneer je een tas geld vindt, hoe je het beter niet aan kunt pakken.

Op de achterflap beveelt Stephen King het boek nog van harte aan. En het deed me hier en daar ook wel wat aan de Koning denken.