Homo Faber - Max Frisch (1957)
mijn stem
19 stemmen
Duits
Psychologisch
235 pagina's
Eerste druk: Suhrkamp,
Frankfurt (Duitsland)
De rationeel ingestelde Walter Faber, Zwitsers ingenieur in dienst van de Unesco, vertrouwt op machines, getallen en statistieken. Maar een reeks merkwaardige gebeurtenissen doet zijn wereldbeeld op zijn grondvesten schudden. Hij is een passagier in een vliegtuig dat een noodlanding midden in de woestijn van Mexico moet maken. Kort daarna gaat hij in het Mexicaanse oerwoud op zoek naar zijn jeugdvriend. Hij vindt hem echter dood: zelfmoord. Het gaat pas echt mis als hij een liefdesaffaire aangaat met de studente Sabeth. Veel te laat doet hij een gruwelijke ontdekking over haar eigenlijke identiteit. In een wereld die gevormd én bedreigd wordt door de moderne technologie, zoekt Walter wanhopig naar houvast.
0
geplaatst: 5 juni 2007, 22:05 uur
Mooie Frisch weer. Relatief makkelijk leesbaar maar helaas ook net wat minder diepgaand dan ik van hem gewend ben, hoewel er genoeg interessante stukken in staan. Verder blijft het genieten van de sobere stijl van de Zwitser. Vooral de puntige dialogen en de vele korte tussenzinnetjes zijn typerend. Klein fragmentje:
"Ze vraagt zonder mij aan te kijken: 'Wat heb je met het kind gehad?'
Ze was zeer nerveus, ik zag het.
'Hoezo geen gewone adder?' vraag ik.
'Kom,' zegt ze, 'drink je thee op!'
'Sinds waneer draag jij een bril?' vraag ik -"
Sterk boek in ieder geval, dat vooral aan het eind van de eerste etappe indruk maakt. Helaas was ik gedwongen Homo Faber daar te onderbreken wat er misschien toe bijdraagt dat ik naar beneden afrond. Dikke 3,5*. Geweldige auteur.
"Ze vraagt zonder mij aan te kijken: 'Wat heb je met het kind gehad?'
Ze was zeer nerveus, ik zag het.
'Hoezo geen gewone adder?' vraag ik.
'Kom,' zegt ze, 'drink je thee op!'
'Sinds waneer draag jij een bril?' vraag ik -"
Sterk boek in ieder geval, dat vooral aan het eind van de eerste etappe indruk maakt. Helaas was ik gedwongen Homo Faber daar te onderbreken wat er misschien toe bijdraagt dat ik naar beneden afrond. Dikke 3,5*. Geweldige auteur.
0
geplaatst: 25 januari 2013, 12:50 uur
Mooi geschreven boek. De beschrijvingen en gedachten van Walter zijn op het begin erg rationeel beschreven. Na verloop van het boek, als Walter dingen meemaakt, zie je dat zijn gedachten ook minder rationeel en meer poëtisch worden. Die overgang in stijl en gedachten maakt het voor mij een prachtig boek!
0
geplaatst: 13 februari 2013, 09:51 uur
Alleen de titel verdient al een ster extra.
Volgens Wikipedia: Het mensbeeld van de homo faber (Lat.: "werkende mens") stelt dat mensen wezens zijn met een aangeboren drang tot arbeid en creativiteit, met een aangeboren drang om werktuigen en techniek te ontwikkelen, gericht op het naar hun hand zetten van de eigen leefomgeving.
De vraag van Max Frisch is:
Is het leven van de makende mens, en van Walter Faber in het bijzonder, wel zo maakbaar?
Volgens Wikipedia: Het mensbeeld van de homo faber (Lat.: "werkende mens") stelt dat mensen wezens zijn met een aangeboren drang tot arbeid en creativiteit, met een aangeboren drang om werktuigen en techniek te ontwikkelen, gericht op het naar hun hand zetten van de eigen leefomgeving.
De vraag van Max Frisch is:
Is het leven van de makende mens, en van Walter Faber in het bijzonder, wel zo maakbaar?
0
geplaatst: 27 juni 2016, 19:50 uur
Vond dit wederom een zeer mooie Frisch.
Het eerste deel deed me enorm aan Houellebecq denken; ik vermoed dat Frisch een grote invloed was op de Fransman. Ongelooflijk interessant personage, die Walter Faber. Ik vond de delen met Hanna het mooist, op het einde van deel 1 (zoals eRCee ook reeds aangaf) maar ook de laatste pagina's waren zeer mooi.
Komt niet in de buurt van Stiller, maar toch een dikke 4* voor deze mooie roman.
Het eerste deel deed me enorm aan Houellebecq denken; ik vermoed dat Frisch een grote invloed was op de Fransman. Ongelooflijk interessant personage, die Walter Faber. Ik vond de delen met Hanna het mooist, op het einde van deel 1 (zoals eRCee ook reeds aangaf) maar ook de laatste pagina's waren zeer mooi.
Komt niet in de buurt van Stiller, maar toch een dikke 4* voor deze mooie roman.
0
geplaatst: 27 juni 2016, 20:22 uur
Goed om te zien dat er een jonge generatie Frisch-liefhebbers is (en ja, daaronder reken ik mezelf)!
Stiller blijft ook maar stemmen trekken. Probeer vooral eens Gantenbein.
Stiller blijft ook maar stemmen trekken. Probeer vooral eens Gantenbein.
0
geplaatst: 28 juni 2016, 14:25 uur
eRCee schreef:
Goed om te zien dat er een jonge generatie Frisch-liefhebbers is (en ja, daaronder reken ik mezelf)!
Stiller blijft ook maar stemmen trekken. Probeer vooral eens Gantenbein.
Goed om te zien dat er een jonge generatie Frisch-liefhebbers is (en ja, daaronder reken ik mezelf)!
Stiller blijft ook maar stemmen trekken. Probeer vooral eens Gantenbein.
bedankt voor de tip! Ga ik zeker doen!
Btw: je hebt een zeer invloedrijk profiel voor mij, haal veel tips bij jou, en ben zelden ontgoocheld, waarvoor dank.
0
geplaatst: 18 april 2017, 21:02 uur
Prachtig geschreven boek weer van Max Frisch.
Opvallend toch ook hoe de schrijfstijl verschilt van Stiller, maar je wel het gevoel hebt dat je dezelfde auteur aan het lezen bent. De non sequiturs in de dialogen (waarvan eRCee hierboven reeds een prachtig voorbeeld gaf) zijn vaak wervelend en komen richting het einde toe steeds vaker voor, wat voor mij mooi de interne chaos weergaf die Walter Faber beetje bij beetje weet te overrompelen.
Homo Faber beschrijft hoe een praktische, gevoelloze man, die niets moet weten van zaken als het noodlot (kansberekening is zijn ding), toch verstrikt geraakt in een Griekse tragedie, alsof de Goden alles voorheen al hebben uitgeschreven. Het verleden haalt hem in, hoewel hij geen man is die ooit achteruit keek: "Alleen de vraag al hoe ik heb geslapen ontstemt me omdat ik in gedachten al verder ben, gewend vooruit te denken, niet achteruit te denken maar te plannen".
Iemand trouwens een idee waarom Elisabeth net als Cleopatra door een aspisadder in de borst wordt gebeten? Ik heb een beetje de indruk dat dit een symbolische betekenis moet hebben, maar weet niet echt wat het verband is. Wil Frisch hiermee suggereren op een zelfmoord? Want daar lijkt het niet op.
Grappig trouwens dat Frisch hier anticipeert op de film Cleopatra die zes jaar later zou uitkomen, waarin een andere Elizabeth (Taylor) zich als Cleopatra eveneens door een aspisadder in de borst laat bijten.
Opvallend toch ook hoe de schrijfstijl verschilt van Stiller, maar je wel het gevoel hebt dat je dezelfde auteur aan het lezen bent. De non sequiturs in de dialogen (waarvan eRCee hierboven reeds een prachtig voorbeeld gaf) zijn vaak wervelend en komen richting het einde toe steeds vaker voor, wat voor mij mooi de interne chaos weergaf die Walter Faber beetje bij beetje weet te overrompelen.
Homo Faber beschrijft hoe een praktische, gevoelloze man, die niets moet weten van zaken als het noodlot (kansberekening is zijn ding), toch verstrikt geraakt in een Griekse tragedie, alsof de Goden alles voorheen al hebben uitgeschreven. Het verleden haalt hem in, hoewel hij geen man is die ooit achteruit keek: "Alleen de vraag al hoe ik heb geslapen ontstemt me omdat ik in gedachten al verder ben, gewend vooruit te denken, niet achteruit te denken maar te plannen".
Iemand trouwens een idee waarom Elisabeth net als Cleopatra door een aspisadder in de borst wordt gebeten? Ik heb een beetje de indruk dat dit een symbolische betekenis moet hebben, maar weet niet echt wat het verband is. Wil Frisch hiermee suggereren op een zelfmoord? Want daar lijkt het niet op.
Grappig trouwens dat Frisch hier anticipeert op de film Cleopatra die zes jaar later zou uitkomen, waarin een andere Elizabeth (Taylor) zich als Cleopatra eveneens door een aspisadder in de borst laat bijten.
0
...stilte...
geplaatst: 18 april 2017, 23:00 uur
Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om wat sterretjes te plaatsen...en kom tot de ontdekking dat Blauwbaard ontbreekt.
0
geplaatst: 23 april 2017, 04:19 uur
...stilte... schreef:
Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om wat sterretjes te plaatsen...en kom tot de ontdekking dat Blauwbaard ontbreekt.
Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om wat sterretjes te plaatsen...en kom tot de ontdekking dat Blauwbaard ontbreekt.
aangepast
0
...stilte...
geplaatst: 23 april 2017, 09:27 uur
Bedankt...ik ben vooral een liefhebber van de latere werken van Max Frisch.
* denotes required fields.
* denotes required fields.