menu

God Emperor of Dune - Frank Herbert (1981)

Alternatieve titels: God-Keizer op Duin | Duin#4

mijn stem
3,56 (26)
26 stemmen

Engels
Sciencefiction

411 pagina's
Eerste druk: Putnam, New York (Verenigde Staten)

3500 jaar zijn verstreken sinds de transformatie van Leto II tot worm en het begin van zijn heerschappij over het bekende heelal. Zijn greep op het rijk is absoluut, maar de rebellen worden steeds machtiger, onder hen Siona, de dochter van Leto's hofmeier. Wat zij niet weet is dat Leto een speciaal plan met haar voorheeft, ze is een sleutelfiguur in zijn 'Gouden Weg', de enige hoop op voortbestaan van de mensheid. Siona's complot tegen Leto II neemt na de komst van een nieuwe Duncan Idaho ghola (kloon), Leto's favoriete generaal, vaste vormen aan, maar kan iemand aan de alziendheid van de God-Keizer ontsnappen?

zoeken in:
avatar van metalfist
2,5
Her en der las ik de commentaar dat Children of Dune en deze God Emperor of Dune de taaiste boeken in de 6-delige Dune saga van Frank Herbert zijn. Dat leek me wat straf te zijn aangezien ik Dune Messiah toch wel tot nu toe de moeilijkste om door te komen vond en aangezien ik Children of Dune echt goed vond, ging ik er vanuit dat ik met God Emperor of Dune ook weinig problemen ging hebben. Ik zal het al maar op voorhand zeggen: ik heb me daar serieus in vergist en heb me hier echt moeten doorworstelen.

Het "erge" is dan ook dat Herbert af en toe opeens zijn oude niveau terug weet te benaderen zodat je het gevoel krijgt dat er een stroomversnelling zit aan te komen om dan uiteindelijk terug tergend traag naar het geneuzel van zandworm Leto te luisteren. Ten opzichte van de vorige drie boeken is er een erg grote tijdssprong genomen en hoewel het begin nog heerlijk mysterieus is met het stelen van de boeken, is het daarna gewoon een slepend geheel. Vanwege de tijdssprong zitten we met nagenoeg allemaal nieuwe personages (Leto kun je moeilijk nog dezelfde noemen als in Children of Dune en verder schiet alleen maar - gelukkig - een kopie van Duncan Idaho over) en weinigen daarvan zijn van eenzelfde niveau als bijvoorbeeld Stilgar, Gurney, Jessica of Paul waren. Het is simpelweg gewoon ook teveel herhaling met Moneo die op audiëntie wordt geroepen, Siona die verscheurd is tussen wat ze nu van Leto moet vinden en vooral de beslommeringen van Leto over hoe hij met iedereen het goede voorheeft. Het einde nodigt op zich nog wel uit om aan het volgende deel te beginnen, maar ik hoop dat Herbert daar toch zijn gebruikelijke niveau haalt.

Want hoewel God Emperor of Dune echt wel zijn goede aspecten en ideeën heeft, is het op den duur hersenloos doorlezen om te zien of er nog iets spannends gebeurt. In Heretics of Dune gaan we (verrassing verrassing!) nog eens een tijdssprong tegemoet. Een trucje waar ik het ondertussen wel wat mee gehad begin te hebben eerlijk gezegd, maar misschien verrast Herbert me toch nog. Ik ben nog nooit zo ver gekomen in de Dune reeks, laat ik dan maar doorzetten ook.

Nipte 2.5*

Gast
geplaatst: vandaag om 15:47 uur

geplaatst: vandaag om 15:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.