Wat betekent een naam? Wat betekent het om vernoemd te worden? Van Heemstra wil haar kind naar een verzetsheld uit de familie gaan noemen, maar hoe goed kent ze verhaal werkelijk? Ze besluit tijdens haar zwangerschap op onderzoek uit te gaan en ze komt er al snel achter dat het verhaal dat in de familie vaak zo simpel is verteld, veel ingewikkelder is. Tijdens haar zoektocht herinnert ze zich passages van Coetzee. Ze herinnert zich dat het hij schrijft dat het leven geen roman is, dat “duizenden dingen worden verdrongen, gladgestreken en vergeten zonder dat iemand er maar een seconde van wakker ligt.” Maar hoe vaak is het zo dat wij verhalen gebruiken om ons te helpen, om onszelf gelukkiger te maken of vertrouwen te geven, vraagt Van Heemstra zich af? “We zien het (leven) als een boog van A naar B en ergens onderweg moet er geworsteld worden met demomen. De logica van het drama, van de roman, vereist dat we de waarheid niet verdringen maar ermee in het reine komen, Ze vereist conflict en innerlijke strijd en dan een goed einde.”
Er ontstaan een aantal lagen in het verhaal. Er is het onderzoek dat langzaam vordert, te langzaam, omdat de tijd doortikt en kindje doorgroeit. Hoe lang nog voordat ze een beslissing moet nemen? Ondertussen maakt haar omgeving zich zorgen om haar gezondheid. En dan is er nog het verhaal over de bommenneef zelf dat door het speurwerk ook steeds verder uit de geschiedenis omhoog wordt getild. Kers op de taart is de stijl die zo nu en dan prachtig is. Een voorbeeld. Van Heemstra zit verdiept in de archieven naar buiten te staren.
“Buiten haasten reizigers zich het station in en uit. Buiten zwijgt het heden zich de toekomst in. Hier binnen is alleen maar ruimte voor en koffie, een zwijgende barista en twee mensen op zoek naar volledigheid. De grote hal is een scharnierpunt in de tijd. De draaideur staat stil, de balies zijn onbemand. Achter de poortjes verderop liggen in de koelte de dozen vol geschiedenis.”
Alles bij elkaar is het een zeer fijne leeservaring.