menu

Hiver à Sokcho - Elisa Shua Dusapin (2016)

Alternatieve titel: Winter in Sokcho

mijn stem
3,17 (3)
3 stemmen

Frans
Sociaal

144 pagina's
Eerste druk: Zoe, Chêne-Bourg/Suisse (Zwitserland)

In de kleine Zuid-Koreaanse havenstad Sokcho, dichtbij Noord-Korea, ontmoet een jonge Frans-Koreaanse (die nooit in Europa is geweest) Kerrand: een auteur van stripverhalen. Kerrand is helemaal vanaf zijn Normandische geboortegrond gekomen om inspiratie op te doen voor zijn stripheld: een eenzame archeoloog. Het is winter, de koude vertraagt alles, de vis kan giftig zijn, het lichaam kan pijn doen, de misverstanden worden opgeschort en de inkt stroomt op het papier. Een kwetsbare relatie ontwikkelt zich onverbiddelijk tussen deze twee mensen van zo verschillende culturen. Tevens wordt de situatie van het land Zuid-Korea daarbij weerspiegeld in het winterse, afwachtende stadje Sokcho.

zoeken in:
avatar van Sol1
Sol1 (moderator)
De schrijfster heeft voor dit boek, in de korte tijd na uitkomst in augustus 2016, al vier prijzen overhandigd gekregen:
2016 Prix Robert Walser, genoemd naar die Zwitserse schrijver, door diens geboortestad Bienne;
2016 Prix révélation de la Société des Gens de Lettres, door dat genootschap uit Parijs;
2017 Prix Alpha, door de Zwitserse cantons Bern en Jura (verenigd in het literaire orgaan CiLi);
2017 Prix Régine Deforges, genoemd naar die Franse schrijfster, door de Franse stad Limoges.
Plus een paar andere prijzen en nominaties.
Zo kom je nog eens wat namen tegen.

avatar van Lalage
Sol1 Is dit boek er alleen in het Frans?

avatar van Sol1
Sol1 (moderator)
Op dit moment nog wel.

avatar van Sol1
Sol1 (moderator)
Lalage schreef:
Sol1 Is dit boek er alleen in het Frans?

Sinds 20 februari 2020 is er een Engelse vertaling: 'Winter in Sokcho'
Review door Catherine Taylor in The Guardian van 28 februari 2020:
Winter in Sokcho review – broodingly atmospheric

avatar van Donkerwoud
3,5
Jezelf terugzien in de Ander. Voor generaties oriëntalisten, rugzaktoeristen, spiritualisten, avonturiers en kunstenaars was het Verre Oosten een plek om de eigen ik terug te vinden. Het exotische en het andere als een spiegel voor de zelf. Maar wat kun je over jezelf leren als je zulke zoekende westerlingen aanschouwt? In 'Winter in Sokcho' (2016) is haar liefde voor literatuur het enige wat een jonge Koreaanse bindt aan haar eigen Franse roots. Ze heeft een alledaags bestaan als receptioniste in een hostel in het grensgebied tussen Noord- en Zuid-Korea. Soms helpt ze haar moeder met traditionele octopusgerechten of ligt ze in de armen van een jongeman die naar hoofdstad Seoul wil trekken voor een modellencarrière. Haar eenvoudige bestaan krijgt een lichte deining als er een gelauwerde Franse cartoonist incheckt in het hostel. Op zoek naar inspiratie voor zijn nieuwste album in een serie reisverhalen over zijn eigen zoektocht naar betekenis.

'Winter in Sokcho' (2016) is zo'n melancholisch sfeerportret waarin personages naar elkaar smachten en hun grote emoties ongezegd blijven. Elke avond ziet de Koreaanse met Franse roots hoe de Fransman inktschetsen maakt van een vrouwfiguur. Zijn muze? Of een herinnering aan een voorbije liefde? Maar wat als zij belangrijk genoeg is voor hem om haar gelijkenis te tekenen voor zijn volgende album? De Koreaanse begint erover te fantaseren dat zij gezien en gewaardeerd wordt door de stugge, onpeilbare westerling. Dat zij als Koreaanse met Franse roots vorm krijgt in zijn wereldbeeld. Toch ergert het haar hoe weinig respect hij lijkt te hebben naar plaatselijke tradities of de manier waarop hij zichzelf zo centraal stelt in zijn eigen observaties. Haar grootste doorn in het oog is zijn onvermogen om haar signalen op te pikken dat zij geïnteresseerd is in hem, maar zonder dat zij deze verlangens openlijk prijsgeeft uit angst voor gezichtsverlies of afwijzing.

Elisa Shua Dusapin verleidt haar lezers met een oriëntalistische idylle van besneeuwde berglandschappen in een rustieke dorpsomgeving. De novelle houdt een prettig ritme vast met korte hoofdstukjes en uitvoerige beschrijvingen van alledaagse handelingen als het runnen van een hostel of het klaarmaken van visgerechten. Het grensgebied is de zoveelste plek op aarde waar jonge mensen weg willen omdat zij elders meer kansen hebben om hun dromen te verwezenlijken. Dusapin kiest ook sterke metaforen door bijvoorbeeld het klaarmaken van octopussen te laten rijmen met de inkttekeningen van de cartoonist. Tussen de regels gaat het schurende aantrekken en afstoten tussen de Fransman en de Koreaanse met Franse roots over de wens om gerepresenteerd te worden. Over het verlangen dat het alledaagse en het universele wordt gezien in datgene dat door die ander verkeerd wordt vertaald als exotisch of anders.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:46 uur

geplaatst: vandaag om 08:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.