Hillbilly Elegy: A Memoir of a Family and Culture in Crisis - J.D. Vance (2016)

Ik had, zeker na enkele positieve recensies, verwacht iets over de cultuur van de Hillbilly's te weten te komen. Verklaringen hoe het in de Rust Belt zo gelopen is dat men nu Trump stemt. Nu wist ik wel dat dit een persoonlijk verhaal zou zijn, maar van daaruit kan je prima zo'n verhaal neerpennen. Wat ik echter kreeg had ik in de verste verte niet verwacht. Schrijver JD Vance beschrijft namelijk zijn eigen leven tot soms in de details en vaag komt zijn cultuur erbij, maar in eerste instantie is dit sec een autobiografie. En eerlijk, zijn leven (net als dat van vele anderen) interesseert me in het geheel niet. Als ik dan verder niets leer over zijn omgeving, dan houdt het op. Hetgeen hij vertelt, over zijn alcoholistische familie, alleenstaande moeders met elke week een nieuwe vent, opgroeien bij opa en oma, gewelddadigheid die wordt aangemoedigd, et cetera, dat alles is niks nieuws onder de zon. Had hillbilly in tokkie veranderd en je had hier in Nederland hetzelfde verhaal gehad. Pas aan het eind begint Vance interessante dingen te roepen, maar eerder in de kantlijn, terwijl dat nu net je uitgangspunt moet zijn van waaruit je je boek begint. En dan de laatste hoofdstukken gaan over zijn militaire en universitaire carrière en hebben helemaal niets meer te maken met het onderwerp. Verder wel soepel leesbaar, maar erg saai geschreven en het is me een raadsel waarom dit zo geprezen wordt. 1,0*.

Ik lees nu pas bovenstaande recensie. Het is precies mijn ervaring met dit boek. Het was mij destijds aangeraden maar ik vond het teleurstellend. De schrijver komt misschien uit een arm milieu, hij is erg tevreden met zichzelf en de enige reden voor dit boek is om dat te etaleren. Het was een bestseller in Amerika geloof ik. Het adagium 'don't believe the hype' is weer eens van toepassing.