Astronaut - Pieter Kranenborg (2017)

Acht verhalen van deze jonge schrijver (geboortejaar 1994), sommige van 10-20 pagina's, terwijl 'Lifter' bijna de 70 haalt en het slotverhaal 'Nachtwolken' over de 50 gaat. De langere verhalen zijn mijns inziens ook de beste stukken. Vooral de laatste roept echo's op van Alessandro Baricco door de combinatie van de buitenissige personages, de voortdurend veranderende setting en het vleugje mysterie. De kortere verhalen zijn dan weer redelijk doorsnee, 'De wolken in' vind ik zelfs ronduit matig. Door de hele bundel heen weet de schrijver mooie beelden op te roepen. Sowieso heeft hij een trefzekere stijl, die voor zijn leeftijd opvallend is. Achterliggend thema is hoofdzakelijk verkenningen van het fenomeen tijd (en niet zozeer 'reizen' wat de uitgever suggereert), maar ik moet het nog even wat laten bezinken om te zien hoe dit precies wordt uitgewerkt. Het geheel is naar mijn smaak iets teveel gekruid met culturele verwijzingen, maar dat kenmerkt de moderne auteur een beetje. Veelbelovend in elk geval. Mocht Kranenborg nog eens een roman schrijven, dan houd ik me aanbevolen.

Nu krijg ik (geboortejaar 1993) Broes Springstien niet meer uit mijn hoofd.
You're scared and you're thinking that maybe we ain't that young anymore...

In elk geval zet ik deze verhalenbundel op de lijst om gauw te lezen.