Het Wekkertje van 23.34 - Mario Molegraaf (2004)
mijn stem
1 stem
Nederlands
Autobiografisch
356 pagina's
Eerste druk: Uitgeverij Balans,
Amsterdam (Nederland)
Eind 2001 verloor Mario Molengraaf na drieëntwintig jaar Hans Warren, de schrijver en dichter met wie hij niet alleen het leven deelde, maar ook het werk. Zijn existentie lag aan scherven. 'Het wekkertje van 23.34' is het verhaal van een achterblijver die overleven niet genoeg vindt, maar zonder zijn dode te verlaten voor het leven kiest.
0
psyche (crew)
geplaatst: 10 mei 2007, 21:25 uur
Tja.
Ik heb niet alle 'Geheim dagboek' van Hans Warren gelezen, wel aardig wat en in de meeste 'dagboeken' kwam Mario (als deel van de herenharem) ruimschoots aan bod. Moet ook eerlijk zeggen dat ik niet altijd zat te wachten op de details die ik door Warren zonder gêne voorgeschoteld kreeg. Zeker niet over het begin van hun relatie, van een toen ongeveer zeventienjarige jongen met een veertig jaar oudere man.
Hans Warren was op veel gebieden deskundig en werd in zijn werk bijgestaan door Mario. Hoewel met name Hans op mij allesbehalve sympathiek overkwam, werd ik wèl regelmatig nieuwsgierig naar de erudiete verhalen over kunst, literatuur, reizen waarover Warren schreef.
Warren overleed 19 december 2001 en Mario bleef na 23 jaar achter. Het is niet zo dat ik verwijten richting Mario heb; verwijten van lezers waar hij bang voor was, getuige een interview in Trouw op 19 december 2002. Alle wel expliciete informatie over Warrens incontinentie, details over getreiter over en weer, zijn te vergelijken met hoe Warren schreef. Dus dat was niet verassend nieuw. Dat Mario, van wie ik dacht dat het een verstokte homo was, een nieuwe liefde bij een vrouw vond, kan ik hem evenmin kwalijk nemen. Dat is mogelijk.
Het is een tijdje geleden, ik weet niet meer precies waar, maar ergens ben ik afgehaakt, misschien toch wel toen Mario met zijn nieuwe geliefde in het bed lag waar hij altijd met Hans had gelegen en dat ze dat heel bijzonder vonden.
Nee, ik neem het Mario niet kwalijk, het was een gevoel, dat er ergens iets niet klopte, of misschien kon ik me het niet voorstellen... Effin, het raakte, boeide me onvoldoende om het verder uit te lezen. Een 2,5.
Ik heb niet alle 'Geheim dagboek' van Hans Warren gelezen, wel aardig wat en in de meeste 'dagboeken' kwam Mario (als deel van de herenharem) ruimschoots aan bod. Moet ook eerlijk zeggen dat ik niet altijd zat te wachten op de details die ik door Warren zonder gêne voorgeschoteld kreeg. Zeker niet over het begin van hun relatie, van een toen ongeveer zeventienjarige jongen met een veertig jaar oudere man.
Hans Warren was op veel gebieden deskundig en werd in zijn werk bijgestaan door Mario. Hoewel met name Hans op mij allesbehalve sympathiek overkwam, werd ik wèl regelmatig nieuwsgierig naar de erudiete verhalen over kunst, literatuur, reizen waarover Warren schreef.
Warren overleed 19 december 2001 en Mario bleef na 23 jaar achter. Het is niet zo dat ik verwijten richting Mario heb; verwijten van lezers waar hij bang voor was, getuige een interview in Trouw op 19 december 2002. Alle wel expliciete informatie over Warrens incontinentie, details over getreiter over en weer, zijn te vergelijken met hoe Warren schreef. Dus dat was niet verassend nieuw. Dat Mario, van wie ik dacht dat het een verstokte homo was, een nieuwe liefde bij een vrouw vond, kan ik hem evenmin kwalijk nemen. Dat is mogelijk.
Het is een tijdje geleden, ik weet niet meer precies waar, maar ergens ben ik afgehaakt, misschien toch wel toen Mario met zijn nieuwe geliefde in het bed lag waar hij altijd met Hans had gelegen en dat ze dat heel bijzonder vonden.
Nee, ik neem het Mario niet kwalijk, het was een gevoel, dat er ergens iets niet klopte, of misschien kon ik me het niet voorstellen... Effin, het raakte, boeide me onvoldoende om het verder uit te lezen. Een 2,5.
* denotes required fields.
* denotes required fields.