Odysseus' Laatste Tocht - F.C. Terborgh (1970)
Nederlands
Psychologisch / Ideeƫnliteratuur
97 pagina's
Eerste druk: L.C.J. Boucher,
Den Haag (Nederland)
F.C. Terborgh, de traditionalist en cultuurpessimist, keert in deze laatste verbeelding van een queeste terug naar een tijdperk dat hem bijzonder aansprak: de archaïsche Griekse cultuur, die van omstreeks 1000 voor Christus. Het mediterrane landschap kende hij goed, en veel van hetgeen hij voor de oorlog op de toen nog nauwelijks door toeristen bezochte Griekse eilanden had gezien, gebruikte hij in zijn verhaal. De archaïsche wereld, het boerenleven, de volledig door tradities beheerste gemeenschap - daarmee voelde Terborgh zich zeer verbonden. Terborgh beschrijft in 'Odysseus' Laatste Tocht' de innerlijke bevrijding, de verlossing, de heel wording van een mens. Hij doet dat met de beelden en begrippen van een archaïsche, drieduizend jaar oude metafysica. Het toont ons hoe slecht hij zich op zijn gemak voelde in de twintigste eeuw, en hoe hoezeer hij zichzelf isoleerde.