Gedichten van de Broer van Roos - Tim Hofman (2017)
mijn stem
7 stemmen
Nederlands
Gedichtenbundel
Humoristisch / Romantiek
96 pagina's
Eerste druk: J.M. Meulenhoff,
Amsterdam (Nederland)
De eigenlijke passie van Tim Hofman is altijd de rijmkunst geweest: het lezen, maar ook het schrijven ervan. Dit is zijn eerste gebonden werk met gedichten. Variërend van rijmpjes geschreven op de grap, tot meer technische stukken - maar ook bijna lyrische gedichten die strak op rijm over liefde, de maatschappij of de dood gaan. Soms light verse, soms klassiek. Soms makkelijk, soms een puzzel. Soms zwaar, soms licht.
1
geplaatst: 26 juni 2017, 15:18 uur
Dit is wel zéér flinterdunne 'poëzie'. Het zijn op hun best taalgrapjes.
Lekker blijven presenteren enzo Tim. Je bent (nog) geen alleskunner
Lekker blijven presenteren enzo Tim. Je bent (nog) geen alleskunner
0
geplaatst: 1 november 2018, 19:08 uur
Dat dichten moet Tim Hofman misschien niet meer doen, maar hij doet #boos toch verdomde aardig: #BOOS DOCU: TERUG NAAR JE EIGE LAND - YouTube
6
geplaatst: 28 mei 2019, 09:53 uur
Vreselijke cover & titel. Een eenvoudig klein zwartwit-fotootje van de auteur op de achterkant van het boek is voor mij al meer dan genoeg. Of gewoon helemaal geen foto. Wat ik helemaal afgrijselijk vind zijn van die haarscherpe kleurenfoto's die de gehele achterkant bedekken, of nog erger de voorkant. Dit kom je vooral tegen bij boekjes van bekende Nederlanders.
De voorkant is dus al drie keer niks, heb ik het nog niet eens over de binnenkant gehad. Gedichten kun je het nauwelijks noemen, eerder gemakzuchtige flauwe taalgrapjes van soms nog geen 5 woorden lang, zoals deze:
Doodsangst
Bang
Bang
You're
Dead
Wat een verspilling van papier denk ik dan en hoeveel bomen zijn hier wel niet voor gekapt? Als toiletboekje nog niet leuk. Hier nog zo'n voorbeeld:
Ik snij m'n oor af, ik ben van Gogh los.
of deze:
Narcistevie Wonder
I just called to say you love me
Die laatste is overigens gewoon van mezelf, haha
Om aan te tonen dus hoe gemakkelijk het is zo'n boekje vol te krijgen.
Dit kan een kind van vier nog wel. Klikowaardig.
De voorkant is dus al drie keer niks, heb ik het nog niet eens over de binnenkant gehad. Gedichten kun je het nauwelijks noemen, eerder gemakzuchtige flauwe taalgrapjes van soms nog geen 5 woorden lang, zoals deze:
Doodsangst
Bang
Bang
You're
Dead
Wat een verspilling van papier denk ik dan en hoeveel bomen zijn hier wel niet voor gekapt? Als toiletboekje nog niet leuk. Hier nog zo'n voorbeeld:
Ik snij m'n oor af, ik ben van Gogh los.
of deze:
Narcistevie Wonder
I just called to say you love me
Die laatste is overigens gewoon van mezelf, haha
Om aan te tonen dus hoe gemakkelijk het is zo'n boekje vol te krijgen. Dit kan een kind van vier nog wel. Klikowaardig.
2
geplaatst: 28 mei 2019, 10:21 uur
Dit heb ik dus ook altijd met films; zodra iets ongelooflijk slecht lijkt, moet ik het zien. Of in dit geval: lezen. De omschrijving van deze gedichtenbundel klinkt in ieder geval al behoorlijk nietszeggend. Ben benieuwd of het voor mij net zo'n frustrerende ervaring wordt the Cheshire cat. Ik ken deze bekende (?) Nederlander overigens niet, misschien dat dat al scheelt? Het gaat op de leeslijst.
3
Ted Kerkjes
geplaatst: 28 mei 2019, 11:51 uur
Shaky schreef:
Dit heb ik dus ook altijd met films; zodra iets ongelooflijk slecht lijkt, moet ik het zien. Of in dit geval: lezen.
Dan heb ik nog wel een goeie tip: ieder jaar het boekenweekgeschenk lezen! Dit heb ik dus ook altijd met films; zodra iets ongelooflijk slecht lijkt, moet ik het zien. Of in dit geval: lezen.
3
geplaatst: 28 mei 2019, 12:52 uur
Poeh.. dit was niet al te best. Een soort verzameling slechte taalgrapjes waarbij 'camping Engels' een favoriet middel lijkt van Hofman. 'Maar dat is toch helemaal niet grappig?' Nee, inderdaad... dat is het ook niet. Het is vooral heel erg storend en flauw.
Eerlijk is eerlijk; er zaten twee gedichtjes bij waarvan ik dacht 'dit gaat nog wel'. Twee gedichtjes van ongeveer 70 pagina's aan ongein is echter veel te weinig om ook maar een milde positieve indruk achter te laten.
Daarnaast stoort de rol die de auteur zichzelf toekent. De flaptekst / achterkant van het boek getuigt van een enorme zelfverheerlijking en impliceert dat we deze persoon toch echt wel allemaal heel goed kennen. Ook zet hij bij gedichten die misschien enigszins nog iets zouden kunnen betekenen 'fictief' achter de titel. Wat bedoelt hij daarmee? Bang om misschien iemand te beledigen of put hij bij die gedichten, die over vader en moeder gaan, niet uit de realiteit? Wat wil hij hiermee? Onnodig en vrij desastreus om het woord 'fictief' bij een gedicht te plaatsen.
Al met al geen prettige leeservaring.
Eerlijk is eerlijk; er zaten twee gedichtjes bij waarvan ik dacht 'dit gaat nog wel'. Twee gedichtjes van ongeveer 70 pagina's aan ongein is echter veel te weinig om ook maar een milde positieve indruk achter te laten.
Daarnaast stoort de rol die de auteur zichzelf toekent. De flaptekst / achterkant van het boek getuigt van een enorme zelfverheerlijking en impliceert dat we deze persoon toch echt wel allemaal heel goed kennen. Ook zet hij bij gedichten die misschien enigszins nog iets zouden kunnen betekenen 'fictief' achter de titel. Wat bedoelt hij daarmee? Bang om misschien iemand te beledigen of put hij bij die gedichten, die over vader en moeder gaan, niet uit de realiteit? Wat wil hij hiermee? Onnodig en vrij desastreus om het woord 'fictief' bij een gedicht te plaatsen.
Al met al geen prettige leeservaring.
0
geplaatst: 28 mei 2019, 16:57 uur
Ja, deze heeft maar een dikke 70 pagina's met gedichtjes die vaak ook nog maar uit een paar woorden bestaan. Dat was op een half uurtje uit. Zat nu ook niet bepaald iets bij dat ik rustig moest analyseren....
* denotes required fields.
* denotes required fields.