Fuzzie - Hanna Bervoets (2017)

****

NRC recensie

***

Volkskrant recensie

Net vandaag begonnen, ben benieuwd . Nu 3 boeken van Bervoets gelezen, interessante auteur! Die mag wel meer worden gelezen, wat mij betreft.

Al doet de titel me wel erg denken aan Muzzy, uit die irritante reclame in de jaren negentig:
- 'I am a boy.'
- 'I am a girl.'
- 'Nee, dit zijn geen Engelse maar Nederlandse kinderen...'

Bijna uit, maar ik had een flinke inzinker in het midden van het boek. De monologen van het bolletje vond ik niet om door te komen. Het trekt wel weer iets bij tegen het eind, maar ik denk niet dat ik uitkom op een hoge waardering.

Net als bij 'Ivanov' (2016) vind ik Bervoets sterker uit de verf komen met haar neurotische, filosofische, analytische beschouwingen dan met de personages die ze er uiteindelijk mee schetst. De passages waarin 'de bolletjes' aan het woord komen zijn het sterkst. Die dromerige, verleidelijke, sensueel lispelende vertelstem die ook ons, de lezer, meeneemt in 'hun' te zoeterige obsessie om de romantische liefde mee te kaderen en te begrijpen. Ze analyseren het gevoelsleven kapot van die aandoenlijk zielige mensensoort, terwijl ze net zo goed gedweeë volgzaamheid afdwingen met hun beloftes van geborgenheid, veiligheid en levensgeluk. Alles binnen handbereik: als het innerlijke kwartje een keer valt. Toch contrasteert het sterke proza in die passages te scherp met de verwikkelingen rond - ik kan het niet anders zeggen- die bloedirritante personages. Misschien zit de ironische ondertoon 'Fuzzie' (2017) ergens in de weg in dat het meer voelt als een artificiële trukendoos, dan dat de schrijfster er een gelaagd palet aan menselijke emoties/gedragingen mee beschrijft. Ik blijf het zeggen: Bervoets gaat een meesterwerk schrijven!

Wel opvallend dat chiel het vertellen door de bolletjes het saaiste vond en Donkerwoud dat juist het interessantste vond aan het boek.

Haha ja. Vond ik ook.

Waarschijnlijk hebben we een hele andere smaak qua lezen Donkerwoud . Als ik jouw top 10 bekijk, klopt dat ook wel.

En zo is het. Lalage moet het maar lekker zelf lezen.

Donkerwoud Dat ben ik wel van plan!

Ik houd van de schrijfstijl van Hanna Bervoets en daarom blijf ik haar lezen, boek na boek. Het lijkt wel of haar verhalen steeds filosofischer worden, met minder concrete gebeurtenissen.
De gedachten in Fuzzie gaan van de hak op de tak, net zoals in je eigen hoofd. Het leest wel makkelijk weg en daarom ga ik door.

Fuzzie – Hanna Bervoets | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

Poeh, saai boek dit. Vond haar boekenweekgeschenk erg leuk en wilde meer van Bervoets lezen. Zo kwam ik uit bik Fuzzie. Intrigerend uitgangspunt, maar verder vind ik het niets. Saaie personages en vooral heel veel mierzoet geneuzel.