Fijn stukje vakwerk van Ronald Malfi weer. Echt een zeer prettige genreschrijver die met Bone White wederom een meer dan vermakelijk verhaal aflevert.
Danny Gallo, zeven hele minuten jonger dan tweelingbroer Paul, was altijd al een wat ongeleid projectiel. Wanneer hij besluit zijn biezen te pakken en het land door te trekken, belandt hij op een gegeven moment in the Hand, een godvergeten plaatsje in Alaska dat nog net niet van de aarde afdondert. Paul ontvangt vanuit Dread's Hand nog een foto van Danny, maar de foto is het laatste teken van leven. Een zoektocht levert niet op. Niet verrassend ook, aangezien er rond Dread's Hand jaarlijks veel meer mensen verdwijnen dan het landelijk gemiddelde. Verdwaald in de vrijwel oneindige bossen is de conclusie die de locals elke keer maar vaststellen.
Net als de wonden wat lijken te helen, ziet Paul op het nieuws een heel opmerkelijk item. Een plaatselijke kluizenaar leidt de politie naar een achttal graven, door hemzelf gegraven en gevuld met zijn eigen slachtoffers, in de omgeving van Dread's Hand. Het identificeren van de vrijwel onherkenbare lichamen duurt een tijdje, maar Paul besluit niet te wachten. Hij reist af naar Fairbanks, een plaatsje kilometers verwijderd van the Hand, maar wel de plaats waar de lokale politie de zaak onderzoekt.
Aldaar gearriveerd zijn niet alle antwoorden even bevredigend voor Paul. Er zit, hoe verrassend, niets anders op dan zelf af te reizen naar Dread's Hand. En daar stuit hij op een kleine gemeenschap met bijzondere gewoontes. Menig kind draagt een masker van dierenhuid over het gezicht en rondom de bosgrens stikt het van de zelfgemaakte kruizen. Met alle moeite van de wereld weet Paul een kamertje te boeken in het plaatselijke 'hotel', of wat daar voor door moet gaan, en vanuit daar start zijn volgende poging op zoek naar antwoorden.
De lokale bevolking is echter net zo behulpzaam als een blinde klaar-over. Niemand lijkt te willen praten over Danny en geen enkele bewoner laat het achterste van de tong zien. Malfi slaag er met verve in om de suspense goed op te voeren. Hoewel er niet enorm veel bloedstollende passages zijn, kruipt deze slowburner lekker onder de huid. Uiteraard wordt het langzaam maar zeker duidelijk waarvoor de kruizen dienen en wat de connectie is tussen het gevaar in het bos en de verdwijning van Danny. Malfi schakelt succesvol tussen twee even boeiende perspectieven en knoopt een prima eind aan het verhaal. Kijk al weer uit naar zijn volgende boek!
* * * *