Vallen - Anne Provoost (1994)
Alternatieve titel: Falling
Nederlands
Psychologisch
263 pagina's
Eerste druk: Houtekiet,
Antwerpen (België)
Zoals elk jaar brengen Lucas en zijn moeder de zomer door in het huis van zijn grootvader, ver weg van de hoofdstad. Deze zomer is evenwel anders: zijn grootvader is gestorven, en voor het eerst beginnen de mensen in de stad over zijn oorlogsverleden te praten. Wanneer de jonge danseres Caitlin - Lucas' Amerikaanse vriendinnetje van jaren geleden - weer opduikt, wordt alles nog een stuk ingewikkelder. Omdat niemand hem uitleg wil geven, sluit Lucas vriendschap met Benoît, een man die voor iedere vraag een antwoord heeft en hem betrekt bij acties waarbij ze 'orde op zaken stellen'. 'Word niet zoals je grootvader,' waarschuwt zijn moeder. Hij slaat haar woorden in de wind, tot er een ongeval gebeurt waarin Caitlin haar voet verliest. Als Benoît de gelegenheid aangrijpt om Lucas tot grote zondebok te maken, raakt hij zijn laatste houvast kwijt.
. Vallen vind ik trouwens erg overschat in Vlaanderen, het boek is inderdaad ok en het weet ook te raken, maar kapot was ik er toch niet echt van. Degelijk, maar niet de eenzame hoogte die het bij het uitkomen toebedeeld werd.
Maar er hangt een eigenaardig sfeertje, en dit beviel me wel.
Wat wel goed wordt beschreven is hoe een jongen doordat hij niet gehoord wordt gemakkelijk wordt meegesleept door slechte vrienden. Op een manier dat het iedereen bij wijze van spreken zou overkomen.
Wat een onzin, "twijfelaar tussen volwassen boek en jeugdliteratuur", zo'n strikte grens bestaat helemaal niet. Veel mensen denken bij boeken en films met jeugdige personages dat ze daar te oud voor zijn, erg jammer voor die mensen.
Niet perse, maar wel als dat hoofdpersonage in de ik-persoon staat. Dan is het moeilijker om er in te komen. Ook de schrijfstijl leunt meer bij de jeugdliteratuur aan imo.
ik vond het niet erg meeslepend en boeiend. Het verhaal was maar gewoontjes en schrijfwijze is niet erg aan mij besteed
2*
Vrij aangrijpend boek, soms ook deprimerend, maar met momenten enorm irritant, wat het leesplezier naar beneden haalt.
Waarom irritant?
Waarom irritant?
Niet echt per se tijdens bepaalde stukken in het boek, maar gewoon het verhaal dat maar niet wil vorderen, het steeds herhalen van alles, en nog wel wat kleine dingen (waar ik momenteel niet direct kan opkomen, tijdje geleden dat ik het boek gelezen heb).