menu

Death on the Nile - Agatha Christie (1937)

Alternatieve titel: Moord op de Nijl

mijn stem
3,88 (44)
44 stemmen

Engels
Thriller

432 pagina's
Eerste druk: Collins, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Linnet en Simon Doyle zijn op huwelijksreis. Aangekomen in Kaïro gaan ze met een radarboor de Nijl af. Op de radarboot zijn 'toevallig' ook meneer Pennington (Kays voogd) en Jacqueline de Bellefort (Simons ex) aanwezig. Bij een ruzie schiet een dronken Jacqueline op Simon. Hij raakt alleen gewond aan zijn knie, maar even later wordt zijn vrouw, Linnet, dood in haar hut aangetroffen. Bijna alle aanwezigen hebben wel een motief, dus wie heeft het gedaan?

zoeken in:
avatar van JJ_D
Leuk verhaaltje, met een goede plot.
3,75*

avatar van FisherKing
3,0
1e druk in de Verenigde Staten ? Dat had ik nooit vermoed achter de wel erg Britse Agatha Christie.

Fijn boekje, waarvan ik de verfilming wel beter vond, uiteindelijk. 3*

avatar van italian
5,0
Zoals de alle Christies....geweldig !
natuurlijk helemaal onder de indruk van een schijnbaar onmogelijke oplossing !
in dit geval vond ik het boek beter dan de verfilming. Daar wordt alles niet zo perfect uitgelegd als in het boek !

avatar van John Frusciante
3,5
Leuke detective, waarin ik (zoals gewoonlijk) totaal op het verkeerde been werd gezet. Ik vond Ferguson het leukste personage

avatar van manonvandebron
5,0
Toen Agatha Christie zelf de afvaart van de Nijl meemaakte, ontdekte ze een prima locatie voor haar volgende misdaadroman. Egypte was al een onafhankelijk koninkrijk, maar er was nog veel Britse invloed. Archeologische vondsten en het zonnige klimaat maakten het aantrekkelijk voor toeristen. De tempel van Aboe Simbel is een mysterieus en dreigend decor voor het voorspel. Het stoomschip is een afgesloten omgeving met een beperkt aantal verdachten.

Linnet Ridgeway wordt geïntroduceerd door de ogen van buitenstaanders. Als zondagskind beseft ze niet dat ze afgunst opwekt. Als zij de zon is, dan is Jacqueline de maan. Personages worden gekarakteriseerd aan de hand van kleding, attributen en wat ze eten en drinken. De Oostenrijkse dokter heeft een reisgids van Baedeker; de rijke Amerikaanse drinkt eierpunch. Poirot draagt een panamahoed, een tropenhelm en een vliegenmepper met marmeren handvat. Kolonel Race staat hem bij door steevast de foute conclusies te trekken.

Het valt op hoe goed zo’n klassieke whodunit een herleesbeurt verdraagt, zelfs als je nog weet wie de moord gepleegd heeft. Naast die ene hoofdvraag moeten namelijk nog allerlei kleine raadsels ontsluierd worden. Subtiele aanwijzingen zitten op plaatsen waar je ze niet zou verwachten. De lezer wordt zand in de ogen gestrooid met allerlei misleidende zijsporen. Bijna elke passagier heeft wel wat te verbergen. Er wordt heel wat gelogen en toneelgespeeld. Het taalgebruik is helder en vlot, met veel dialoog en hier en daar een verrassende term als kowtowing (hielen likken) of making whoopee (de bloemetjes buiten zetten). Agatha Christie staat garant voor intelligent escapisme.

4,0
Hoewel ik dit boek in de jaren zestig van de vorige eeuw had gelezen, had ik er geen actieve herinnering meer aan. Ook de film met Peter Ustinov in de hoofdrol zag ik in een bioscoop, maar kon me de plot niet meer voor de geest halen. Kwam dit boek tegen in een antiquariaat en de hernieuwde kennismaking met Hercule Poirot beviel uitstekend.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:22 uur

geplaatst: vandaag om 16:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.